شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || در جریان اجلاس کاپ29 (COP29)، کشورهای جهان توافق کردند که حداقل 300 میلیارد دلار در سال به کشورهای در حال توسعه اختصاص دهند تا بتوانند با چالش‌های ناشی از تغییرات آب و هوایی مقابله کنند. این توافق، که سه برابر بیشتر از تعهدات مالی مشابه در سال 2009 است، اهداف مهمی از جمله گذار از سوخت‌های فسیلی، سازگاری با تغییرات آب و هوایی، و جبران خسارات ناشی از رویدادهای شدید آب و هوایی را دنبال می‌کند.
واکنش‌ها به توافق
توافق جدید با واکنش‌های متفاوتی روبه‌رو شده است. بسیاری از تحلیلگران و فعالان محیط زیست این اقدام را گامی مثبت و امیدوارکننده ارزیابی کرده‌اند. با این حال، برخی کشورهای در حال توسعه از مبلغ توافق شده ناراضی هستند و معتقدند که این میزان به طور کامل نیازهای آنها را پوشش نمی‌دهد.
اهمیت و تأثیرات احتمالی توافق
گذار سریع‌تر به انرژی‌های تجدیدپذیر: این کمک مالی می‌تواند به کشورهای در حال توسعه کمک کند تا سریع‌تر از سوخت‌های فسیلی فاصله بگیرند و به انرژی‌های پاک روی آورند.
افزایش تاب‌آوری: منابع مالی اختصاص یافته به تقویت زیرساخت‌ها و افزایش مقاومت در برابر اثرات تغییرات آب و هوایی مانند سیل، خشکسالی و افزایش سطح دریا کمک خواهد کرد.
جبران خسارات: کشورهای آسیب‌پذیر می‌توانند بخشی از خسارات ناشی از رویدادهای شدید آب و هوایی را جبران کنند و از آسیب‌پذیری خود بکاهند.
تقویت همکاری‌های بین‌المللی: این توافق می‌تواند پایه‌ای برای اتحاد و همکاری جهانی در مبارزه با تغییرات آب و هوایی باشد.
چالش‌های پیش‌رو
تأمین پایدار منابع مالی: اطمینان از استمرار تأمین بودجه توافق‌شده یکی از چالش‌های مهم برای کشورهای توسعه‌یافته است.
شفافیت در تخصیص منابع: ایجاد یک سازوکار شفاف و پاسخگو برای استفاده بهینه از منابع مالی ضروری است.
تغییر سیاست‌ها: برای دستیابی به اهداف این توافق، تغییرات اساسی در سیاست‌ها و رویه‌های کشورهای مختلف لازم است.
توافق 300 میلیارد دلاری اجلاس کاپ29 را می‌توان گامی مهم در مسیر تحقق اهداف اقلیمی و حمایت از کشورهای در حال توسعه دانست. با این حال، برای دستیابی به اهداف توافق پاریس و جلوگیری از پیامدهای شدیدتر تغییرات آب و هوایی، اقدامات و همکاری‌های بیشتری نیاز است.
منبع انگلیسی: apnews
منبع فارسی: شارا