ایران در عصر متاورس؟!؟

 از: دکتر حسن خسروی. مدرس دانشگاه و تحلیلگر مسائل مدیریت دولتی ایران –  در جهان متاورسی که به سمت “سهولت” پیش می‌رود ؛ معلوم نیست چرا ما به سمت “صعوبت ” گام برمی‌داریم و پیداست که احتمالا آگاهانه این کار را می‌کنیم وگرنه فرمولها؛ قواعد؛ قوانین و مقررات اقتصاد و مدیریت کاملا روشن و مشخص و آزمون شده اند.بایستی متاورس و ملزومات آنرا پذیرفت و هوشمندانه و هنرمندانه همپای این وضعیت خودمان را همراه و همگام کنیم.

 شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)|| سال 2023 آغاز شده و سال 1402 هم نزدیک است.
 
 فلذا می‌طلبد که با یک حساب سرانگشتی محاسبه نماییم که  کجا هستیم و کجا باید باشیم؟ این روزها بحث متاورس یا فراجهان بسیار داغ است و روند تغییر و تحولات در عرصه مخابرات و ارتباطات و حوزه دیجیتال؛ سرعتی شگفت انگیز دارد و جبران عقب ماندن از قافله علم و تکنولوژی به نسبت دهه های گذشته شاید غیر ممکن باشد.
 
 متاورس بیش ازپیش به ما گوشزد می‌کند که  خواه ناخواه باید دنیای مجازی را بخش جدایی ناپذیر زندگی خود دانسته و شئونات زندگی فردی؛ اجتماعی و سازمانی خویش را متناسب و هماهنگ با آن نماییم و هیچ گریزی هم نیست. مقاومت غیر عقلایی در مقابل مفاهیمی نظیر : اینترنت، فضای مجازی، ماهواره، اپلیکیشن ها و… چیزی جز ضرر و زیان و عقب ماندگی در پی ندارد.
 
 متاورس؛ درست در زمانی ظهور و بروز جدی پیدا کرده که تلسکوپ پیشرفته جیمز وب جایگزین هابل شده و قرار است دریچه های جدیدی در باره کائنات و نظام هستی و راز و رمزهای آن پیش روی ما باز کند.
 
 در این حال و هوا ؛ موضوع فیلترینگ و محدودیت‌های دسترسی و ارسال پارازیت و امر و نهی های تنبیهی با وجود کاربرد تجهیزات جدید استار لینک‌ها و… نه تنها بازدارنده نیست بلکه موجب تمسخر و ریشخند کاربران و دست اندرکاران دنیای ارتباطی حال حاضر جهان خواهد بود که قطعا برای کشوری با تمدن هزاران ساله ایران؛ جالب و قشنگ نمی‌باشد. عصر متاورس عصر بریدن از اقدامات دست و پاگیر است.
 
 عصر متاورس؛ قرار است نهایتا منجر به: صرفه جویی در زمان؛ صرفه جویی در هزینه ها؛ صرفه جویی در انرژی؛ افزایش کیفیت و رضایت مندی از شغل و زندگی؛ افزایش بهره‌وری؛ و… گردد و کدام انسان عاقلی نمی‌خواهد که چنین اتفاقی برای سازمان و کشورش رخ دهد؟!؟
 
 در زمانه ای که اتومبیل‌های خود ران و هوشمند یا ماشین‌ها و تاکسی های  پرنده در حال گسترش و عمومی شدن هستن؛ صحبت از ثبت نام خودرو و خرید آن بر اساس قرعه کشی و معاملات بورسی و… تراژدی غم انگیزی از عقب ماندگی و مصداق فقر عقلانی و مدیریتی است.
 
 در جهان متاورسی که به سمت “سهولت” پیش می‌رود ؛ معلوم نیست چرا ما به سمت “صعوبت ” گام برمی‌داریم و پیداست که احتمالا آگاهانه این کار را می‌کنیم وگرنه فرمولها؛ قواعد؛ قوانین و مقررات اقتصاد و مدیریت کاملا روشن و مشخص و آزمون شده اند.بایستی متاورس و ملزومات آنرا پذیرفت و هوشمندانه و هنرمندانه همپای این وضعیت خودمان را همراه و همگام کنیم.
 
 متاورس؛ میل سیری ناپذیر بشر در دستیابی به جهان برتر است و ما با استعدادهای فراوان خدادادی و ظرفیت‌های بالقوه و بالفعلی که داریم می‌توانیم در این زمینه سرآمد باشیم.