شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || سال‌ها، کمیته‌ای از مدیران شرکت‌های فناوری آمریکایی و مقامات هندی هر دو هفته یکبار در یک دفتر دولتی تشکیل جلسه می‌دادند تا در مورد آنچه می‌توانست – و نمی‌توانست – در توییتر، فیسبوک و یوتیوب گفته شود، مذاکره کنند.
در «جلسات 69A»، همانطور که این گردهمایی‌های مخفی به طور غیررسمی نامیده می‌شدند، مقامات آژانس‌های اطلاعاتی، فناوری، امنیتی و اطلاعاتی هند پست‌های رسانه‌های اجتماعی را که می‌خواستند حذف شوند، ارائه می‌کردند و به تهدیدات علیه حاکمیت و امنیت ملی هند استناد می‌کردند.
اما دو سال پیش، این تعاملات سرنوشت ساز شد. در حالی که مقامات قبلاً در هر جلسه خواستار حذف تعداد انگشت شماری توییت بودند، اکنون اصرار داشتند که کل حساب‌ها حذف شوند و تعداد آنها صدها نفر بود. مدیرانی که از خواسته‌های دولت امتناع می‌کردند، اکنون می‌توانستند زندانی شوند و شرکت‌هایشان از بازار هند اخراج شوند.
در آن سال مقررات جدیدی برای مسئولیت کیفری کارکنان فناوری در هند به دلیل عدم رعایت درخواست‌های حذف تصویب شد، مقرراتی که مدیران به آن به عنوان «مقررات گروگان‌گیری» اشاره کردند. پس از اینکه مقامات پلیس ضد تروریسم را به دفتر توییتر در دهلی نو اعزام کردند، توییتر مدیر ارشد خود در هند را از ترس دستگیری او از کشور خارج کرد. کارکنان سابق شرکت گفتند.
در دو سال گذشته، دولت هند به طور چشمگیری کنترل خود را بر شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی آمریکایی افزایش داده است. شرکت‌های سیلیکون ولی که زمانی سرکش بودند، اکنون بسیار بیشتر از دستورات دولت هند برای سانسور مطالب، به ویژه انتقاد از نارندرا مودی، نخست‌وزیر و حزب راست‌گرای او، بهاراتیا جاناتا (BJP) پیروی می‌کنند.
مقامات هندی می‌گویند که کاری را که مدت‌ها به تعویق افتاده انجام داده‌اند: تقویت قوانین ملی برای مهار شرکت‌های خارجی سرکش.
این سانسور فزاینده در بزرگترین دموکراسی جهان!!!؟؟؟ بخشی از یک کارزار گسترده‌تر توسط مودی و متحدان ناسیونالیست هندو او برای انحصار گفتمان عمومی است: تشدید کنترل خود بر قدرت، پیشبرد ایدئولوژی هندو و سرکوب انتقادات و مخالفت‌ها. شرکت‌های فناوری آمریکایی به طور فزاینده‌ای در صف قرار گرفته‌اند، از ترس امنیت کارمندان و سود خود.
در میان شرکت‌های بزرگ فناوری، این تغییر در توییتر، که زمانی به عنوان پرچم‌دار سیلیکون ولی در برابر فشار دولت در سراسر جهان دیده می‌شد، بیشتر از همه قابل توجه بوده است. شرکتی که مدت زیادی نیست از استراتژی پرخطر مبارزه با سانسور دولتی در دادگاه‌های هند پیروی می‌کرد، اکنون دائماً در برابر خواسته‌های رسمی تسلیم می‌شود. بارها و بارها پست‌های انتقادی از مودی و دولت او و حساب‌های متعلق به روزنامه‌نگاران و مخالفان سیاسی BJP را حذف کرده است.
یک کارمند سابق سیاست توییتر در ایالات متحده گفت: «کاری که آنها در هند انجام می دهند باید همه را وحشت زده کند.»
در ژانویه، توییتر و یوتیوب از دستورات دولت هند برای حذف لینک‌هایی به یک مستند بی‌بی‌سی در هند پیروی کردند که مودی، زمانی که وزیر ارشد ایالت گجرات بود، را به اتهام اجازه دادن به گسترش شورش‌های بین‌مذهبی در سال ۲۰۰۲ که بیش از ۱۰۰۰ کشته بر جای گذاشت، بیشتر آنها مسلمان بودند. یک مشاور ارشد وزارت امور خارجه با استناد به مبنای قانونی برای این دستور در توییتی نوشت که این مستند «تبلیغات خصمانه و زباله ضد هندی» است.
در اکتبر، توییتر، که اکنون ایکس نامیده می‌شود، در هند موافقت کرد که حساب‌های دو گروه مستقر در ایالات متحده، هندوها برای حقوق بشر و شورای مسلمانان آمریکایی هند را مسدود کند. هر دو گروه غیرانتفاعی از کثرت‌گرایی و آزادی دینی در آسیای جنوبی حمایت می‌کنند.
توییتر حتی قبل از خرید این شرکت توسط ایلان ماسک در بیش از یک سال پیش، تحت فشار شدید دولت هند، به طور فزاینده ای مطیع شد. اما پس از آن، ماسک حتی کمتر از قبل تمایل به اعتراض به دستورات حذف محتوا داشت و گزارش های شفافیت در مورد نحوه واکنش شرکت به آنها را متوقف کرد.
در بیش از 50 مصاحبه، مدیران فناوری و مقامات هندی فعلی و سابق شرح دادند که چگونه دولت از طریق مجموعه ای از مقررات جدید، فرآیند سانسور ساده شده و قدرت قهری نهادهای مجری قانون، مقاومت توییتر را شکست داد. بسیاری از آنها به شرط ناشناس ماندن صحبت کردند تا تعاملات خصوصی مانند جلسات کمیته 69A را که قبلاً به طور مفصل در مورد آنها گزارش نشده بود، توصیف کنند. (نام 69A به بخشی از قانون فناوری اطلاعات اشاره دارد که سانسور دولتی را پیش بینی می کند.) برخی از مدیران می خواستند نگرانی های خود را در مورد وخامت اوضاع و همدستی صنعت در افزایش سانسور به اشتراک بگذارند، در حالی که مقامات دولتی می خواستند موفقیت خود را در مهار شرکت هایی که می گویند غیرمسئولانه هستند، برجسته کنند.
به گفته کارشناسان، اقدامات دولت هند و رویکرد تسلیم آمیز توییتر، رویه ای را ایجاد می کند که می تواند دولت های دیگر را تشویق کند تا از روش های مشابهی برای سرکوب آزادی بیان آنلاین استفاده کنند.
مدافعان حقوق دیجیتال و حقوق بشر هشدار می دهند که هند استفاده از مقررات برای سرکوب مخالفت آنلاین را تکمیل کرده است و دولت های کشورهای متنوعی مانند نیجریه و میانمار را برای تدوین چارچوب های حقوقی مشابه، گاهی با زبانی تقریباً یکسان، الهام بخشیده است. به گفته پراتیک واغره، مدیر سیاستی بنیاد آزادی اینترنت هند، موفقیت هند در مهار شرکت‌های اینترنتی، سرایت مقرراتی را در سراسر جهان آغاز کرده است.
نیتی بیانی، پژوهشگر سازمان جهانی حمایت از اینترنت، که مقر آن در ویرجینیا است، گفت: «هند به طور پیوسته به یک کشور شکل‌دهنده هنجار تبدیل می‌شود. به عنوان بزرگترین اقتصاد در آسیای جنوبی و یکی از قوی ترین اقتصادهای نوظهور در آسیا و اقیانوسیه، یکی از اولین پیشگامان در زمینه مقررات جدید به حساب می آید.» برای مثال، بنگلادش در سال 2022 مقررات اینترنتی را تصویب کرد که «کپی‌برداری» از مقررات هند بود.
با وجود وسعت بازار چین، شرکت‌هایی مانند توییتر و فیسبوک مجبور شدند از این کشور دوری کنند، زیرا قوانین پکن آنها را ملزم می‌کرد که جاسوسی کاربران را انجام دهند. این امر هند را به عنوان بزرگترین بازار رشد بالقوه باقی گذاشت. شرکت‌های سیلیکون ولی حتی قبل از اینکه دولت مقررات خود را تشدید کند، متعهد به انجام تجارت در هند بودند و امروز می گویند که اگر می خواهند در آنجا بمانند، چاره ای جز اطاعت ندارند.
یک مقام صنعت گفت: «ما در حال حرکت هستیم، نه اینکه با دولت مخالفت کنیم، و به خوبی می دانیم که این دولتی است که می تواند به دنبال شما باشد. همه دولت‌ها در هند نامتفاوت بوده اند. اما اکنون، آنها مکانیسم‌ها و اقدامات را در حال اجرا می‌گذارند. آنها به طور سیستماتیک این کار را انجام می دهند.»
نه توییتر و نه ماسک به سوالات کتبی برای این مقاله پاسخ ندادند.
شرکت‌های سیلیکون ولی زمانی بر این باور بودند که “ایدئولوژی بر قانون محلی ارجحیت دارد.” راجیو چاندراسخار، معاون وزیر فناوری در دولت BJP که بر بسیاری از مقررات جدید نظارت می‌کند، در مصاحبه‌ای گفت: “آنها از این توهم خارج شده‌اند. این تغییر واقعاً ساده بود: ما قوانین را تعریف کرده‌ایم، قواعد را تعریف کرده‌ایم و گفته‌ایم که هیچ تحملی برای عدم رعایت قانون هند وجود ندارد.”
چاندراسخار افزود: “اگر قانون را دوست ندارید، در هند فعالیت نکنید. فضای مانور بسیار کمی وجود دارد.”
وزارت فناوری اطلاعات به لیستی از سوالات بعدی برای این مقاله پاسخ نداد.
مشکلات در حال وقوع
در سال 2018، جک دورسی، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل توییتر در آن زمان، برای بازدید به دهلی نو پرواز کرد که پیش‌بینی‌کننده مشکلات آتی بود.
این میلیاردر ریشو با لباس هودی و کلاه مشکی، در حالی که پلاکاردی با عبارت “نابود کردن نظام مردسالاری برهمنیک!” در دست داشت، با فعالان ضد کاست و فمینیست هندی عکس گرفت. این تصویر به سرعت در شبکه های اجتماعی منتشر شد و جناح راست هند را که دورسی را به عنوان نمونه اولیه یک آمریکایی نخبه که به فرهنگ سنتی هند احترام نمی گذارد، عصبانی کرد. بسیاری توییتر را “نژادپرست” محکوم کردند و این شرکت از طرف مدیرعامل خود عذرخواهی کرد.
این حادثه، تنش‌ها را بین دولت هند و شرکت‌های فناوری آمریکایی تشدید کرد و به دولت هند انگیزه داد تا مقررات جدیدی را برای کنترل بیشتر بر شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی تدوین کند.
در سال 2021، دولت هند قانون فناوری اطلاعات اصلاح‌شده را تصویب کرد که به دولت قدرت می‌دهد تا محتوا را حذف کند، حساب‌ها را مسدود کند و از شرکت‌ها بخواهد که به درخواست‌های حذف پاسخ دهند. این قانون همچنین به دولت اجازه می‌دهد تا هیئت‌هایی را برای نظارت بر شرکت‌های فناوری اطلاعات تشکیل دهد و آنها را مجبور به افشای اطلاعات در مورد کاربران خود کند.
شرکت‌های فناوری آمریکایی، از جمله توییتر، ابتدا در برابر مقررات جدید مقاومت کردند. اما پس از آنکه دولت هند تهدید کرد که آنها را مسدود می‌کند، شرکت‌ها تسلیم شدند و موافقت کردند که از قانون پیروی کنند.
دولت هند اکنون بر شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی کنترل بیشتری دارد و می‌تواند به راحتی محتوایی را که دوست ندارد حذف کند و حساب‌هایی را که معترض هستند مسدود کند. این امر به دولت هند اجازه می‌دهد تا گفتمان آنلاین را کنترل کند و از مخالفان خود سرکوب کند.
توییتر، فیسبوک و سایر شرکت‌های آمریکایی قبلاً در حال تلاش برای نحوه کنترل گفتار در هند بودند. آنها شاهد سیل عظیمی از پست‌های ضد مسلمان و سایر پست‌های نفرت انگیز از سوی رهبران حزب بهاراتیا جاناتا (BJP) و حامیان هندو ملی‌گرای آنها بودند و گاهی اوقات شرکت‌ها با فعالیت‌هایی که آنها را توهین‌آمیز تلقی می‌کردند، مقابله می‌کردند. حامیان برجسته BJP توییتر را متهم به سرکوب دسترسی آنلاین آنها و محروم کردن آنها از نشان‌های تیک آبی که به سایر افراد برجسته داده می‌شود، کردند.
دولت مودی درخواست‌های سانسور را افزایش داد و جلسات کمیته 69A طولانی‌تر شد و به چند روز رسید. مدیران اجرایی به یاد آوردند که اغلب، مقامات به سادگی با توییتر تماس می‌گرفتند تا حذف پست‌ها را خواستار شوند. مقامات صنعت و دولت گفتند که سوابق منتشر شده توسط پارلمان هند نشان می‌دهد که درخواست‌های حذف سالانه برای پست‌ها و حساب‌ها از 471 در سال 2014 به 6775 در سال 2022 افزایش یافته است و درخواست‌های حذف برای توییتر از 224 در سال 2018 به 3417 در سال 2022 رسیده است.
دولت هند همچنین خواستار مسدود کردن کل حساب‌ها و هشتگ‌های موضوعی شد. گزارش‌های شفافیت توییتر نشان می‌دهد که 77 حساب در سال 2020 در این کشور مسدود شده است. در سال 2021، نزدیک به 1400 حساب وجود داشت. (این شرکت پس از آن انتشار گزارش‌های شفافیت را متوقف کرد.)
یک مقام سابق وزارت فناوری اطلاعات که در صدور این دستورات نقش داشت، مسدود کردن حساب‌ها را توجیه کرد. او گفت: «حساب‌های خاصی وجود دارند که به پاشیدن سم ادامه می‌دهند. من باید بر اساس محتوایی که پست کرده‌اید و اینکه چه مقدار از آن ضد هند است، پیش بروم.»
یک لحظه سرنوشت ساز
در اواخر سال ۲۰۲۰، صدها هزار کشاورز هندی به دهلی نو آمدند و خواستار لغو قوانین جدیدی شدند که یارانه‌های محصولات کشاورزی و حمایت از قیمت‌ها را کاهش می‌داد و بازارهای کشاورزی تحت نظارت دولت را متحول می‌کرد. این کشاورزان که اکثر آنها از اعضای اقلیت مذهبی سیک در ایالت پنجاب بودند، ماه‌ها بزرگراه‌ها را اشغال کردند. آنها غذا، چادر، تراکتور و چیزی غیرمنتظره را با خود آوردند: سواد رسانه‌ای.
معترضان یک “سلول فناوری اطلاعات” تشکیل دادند و با جامعه سیک و پنجابی در سراسر جهان ارتباط برقرار کردند. آنها یک کمپین رسانه های اجتماعی به راه انداختند که از حمایت بازیکنان NBA، گرتا تونبرگ و ریانا برخوردار شد.
این جنبش اعتراضی یک چالش نادر و به طور غیرمنتظره جدی برای دولت حزب بهاراتیا جاناتا ایجاد کرد. رامان جیت سینگ چیمه، مدیر سیاست آسیا در Access Now، یک گروه حقوق دیجیتال، گفت که این یک “لحظه سرنوشت ساز” بود. او گفت: «دولت متوجه شد که باید قدرت خود را در بخش فناوری تثب کند.» وی افزود: «چرخش اقتدارگرایانه دیجیتال در سال ۲۰۲۱ تسریع شد.»
به زودی، دستورات سانسور سرازیر شد. مقامات دولتی که ادعا می کردند جنبش کشاورزان با جدایی طلبانی که به دنبال یک کشور مستقل سیک هستند، ارتباط دارد، هر گونه پستی را که می تواند به جنبش جدایی طلب مرتبط باشد، به عنوان یک “منطقه ممنوعه” آشکار می دیدند، یک مدیر فناوری گفت.
اما دام دولت فراتر از آن بود. مقامات جلوی پست‌های انتقادی از مودی را گرفتند و شروع به مسدود کردن روزنامه‌نگاران کردند.
سندیپ سینگ، روزنامه‌نگار فریلانس که ماه‌ها به دنبال اعتراضات کشاورزان بود، به یاد می‌آورد که ده‌ها حساب توییتر را که حذف شده بودند، ردیابی می‌کرد. “سلول فناوری اطلاعات” کشاورزان ساکت شد. همچنین یک مجله خبری، یک سیاستمدار سیک و یک شاعر از کانادا. سینگ گفت: «ما از دیدن این مقیاس شوکه شدیم.»
در حالی که توییتر با حذف اکثر حساب‌ها و پست‌هایی که توسط دولت علامت‌گذاری شده بود موافقت کرد، اما گاهی اوقات مقاومت می‌کرد. وزارت فناوری اطلاعات هند به پارلمان گفت که از 3750 نشانی اینترنتی که بین آگوست 2020 و دسامبر 2021 دستور حذف آنها صادر شده بود، 167 مورد توسط توییتر یا حذف و سپس بازیابی شده‌اند.
در بیانیه ای عمومی، توییتر اعلام کرد که حساب‌های روزنامه‌نگاران، فعالان و سیاستمداران را حذف نمی‌کند، زیرا این دستورها «مطابق با قوانین هند» یا «اصول دفاع از گفتار محافظت شده و آزادی بیان» خود نیست.
نافرمانی توییتر مقامات هندی را خشمگین کرد که تصویب قوانین جدیدی را تسریع کردند که به موجب آن شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی باید به درخواست‌های حذف در بازه‌های زمانی تعیین‌شده پاسخ دهند و یک مدیر انطباق، یک مسئول رسیدگی به شکایات و یک رابط با مجریان قانون را که همگی مستقر در هند هستند، تعیین کنند.
نقطه جوش
در حالی که اعتراض کشاورزان در بهار سال 2021 در جریان بود، یک گونه دلتای ویرانگر از ویروس کرونا در هند شیوع پیدا کرد و در نهایت بیش از 200 هزار نفر را کشت. با افزایش انتقاد از واکنش دولت در رسانه‌های اجتماعی، مقامات مودی موج‌های تازه‌ای از دستورات حذف را صادر کردند. در پاسخ، توییتر حتی نظرات صریح را حذف کرد، مانند توییت: “موج دوم COVID-19 در هند = فاجعه ساخته شده توسط نارندرا مودی. #استعفا مودی”
هنگامی که رهبر مخالف، راهول گاندی، نخست وزیر را متهم کرد که در توزیع واکسن‌ها شکست خورده و “اشک تمساح” دروغین به خاطر مرگ‌های ناشی از همه‌گیری ریخته است، این سخنرانی موجی از توییت‌های ضد مودی و ضد دولتی با هشتگ #crocodiletears به راه انداخت. دو کارمند سابق به یاد می آورند که مقامات در دهلی نو به توییتر دستور دادند تمام پست ها با آن هشتگ را حذف کند و خواستار آن شدند که این شرکت اطلاعات مربوط به شناسایی کاربرانی که آن را توییت کرده اند را در اختیار آنها قرار دهد.
کارمندان سابق گفتند که پس از مقاومت توییتر، مقامات هندی ادعا کردند که این هشتگ توسط تروریست ها استفاده می شود و بعداً ادعا کردند که برای توزیع پورنوگرافی استفاده می شود. در واقع، برخی از پست‌ها با هشتگ #crocodiletears حاوی تصاویر پورنوگرافی بود. اما کارمندان سابق گفتند که یک بازرس توییتر متوجه شد که برخی از پست‌ها از مکانی نزدیک به یک ساختمان پلیس آمده است و یک تیم توییتر نتیجه گرفت که خود دولت برای توجیه محدودیت‌های رسانه‌های اجتماعی، تصاویر را کاشته است.
تنش‌ها بین توییتر و دولت مودی پس از آنکه این شرکت برخی از پست‌های رهبران حزب بهاراتیا جاناتا را به عنوان «رسانه دستکاری‌شده» برچسب‌گذاری کرد، به نقطه جوش رسید. این بدان معناست که آنها حاوی تصاویری بودند که به طور فریب آمیزی تغییر یافته بودند. یک نیروی پلیس نخبه در ماه مه ۲۰۲۱ با دوربین‌های تلویزیونی به دفتر توییتر در دهلی نو آمد. با این حال، یورش وعده داده شده به دلیل خالی بودن دفتر در بحبوحه همه‌گیری رخ نداد.
طبق اسناد داخلی شرکت، در یک اختلاف جداگانه، پلیس در ایالت اوتار پرادش که حزب بهاراتیا جاناتا بر آن حکومت می کند، مدیر عامل توییتر هند، مانیش ماهشواری را برای بازجویی در مورد اتهاماتی مبنی بر اینکه این پلتفرم نقشه ای مورد مناقشه از هند را نشان داده است که مرزهای اعلام شده کشور را منعکس نمی کند، احضار کرد.
یک مدیر سابق شرکت گفت که اگرچه وکلای توییتر از این امر جلوگیری کردند، اما مراجعه بعدی پلیس به منزل او و تهدیدهای ناشناس فزاینده باعث شد رهبری توییتر در ایالات متحده به این نتیجه برسد که “برای او و خانواده اش بسیار، بسیار خطرناک شده است.” توییتر ماهشواری را در اواسط سال ۲۰۲۱ از هند خارج کرد و او بازنگشته است.
ماهی‌واری از اظهار نظر برای این مقاله خودداری کرد.
در توئیتی که در ماه مه منتشر شد، توییتر «استفاده از تاکتیک‌های ارعاب توسط پلیس» را برجسته کرد و گفت که «از رویدادهای اخیر در مورد کارکنان خود در هند و تهدید بالقوه برای آزادی بیان برای افرادی که به آنها خدمت می‌کنیم، نگران است». وزارت فناوری اطلاعات با خواندن عدم انطباق توییتر به عنوان «تلاشی برای دیکته کردن شرایط خود به بزرگترین دموکراسی جهان»، به توییتر پاسخ داد.
اما علی‌رغم انتقاد علنی توییتر از دولت هند، کارکنان درون شرکت نگران بودند که تا چه حد به خواسته‌های سانسور دولت تن داده‌اند. طبق گفته فردی که با این ارائه آشنا بود، در ارائه سالانه به رهبری شرکت در سال 2021، تیم ارتباطات توییتر به هند اشاره کرد و در مورد سابقه جهانی که این شرکت ایجاد می‌کرد، هشدار داد.
این فرد گفت: «نگرانی این بود که اگر شروع به استثنا قائل شدن برای یک دولت خاص کنیم، دولت‌های بسیار دیگری نزد ما خواهند آمد و توضیح دادن اینکه چرا نمی‌توانیم همین کار را برای آنها انجام دهیم، دشوار خواهد بود.» …
سال گذشته، پیتر زاتکو، رئیس سابق امنیت توییتر، شکایتی را به عنوان افشاکننده با کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا و وزارت دادگستری ثبت کرد و ادعا کرد که در زمان اعتراضات کشاورزان، دولت هند “توییتر را مجبور کرده است که فرد یا افرادی خاص را استخدام کند که عوامل دولتی بودند.” او در شهادت خود در برابر کنگره گفت که مامور دولت قرار بود به طور مخفیانه نحوه واکنش توییتر به فشارهای سیاسی و عمومی را زیر نظر بگیرد و اینکه شرکت از این موضوع آگاه بوده است.
زاتکو که در ژانویه 2022 اخراج شد، هرگز به طور علنی نام کارمندی را که معتقد بود برای دولت هند کار می کند، اعلام نکرد. توییتر ادعاهای زاتکو را رد کرده است.
از دست دادن اشتها
در ژوئیه 2022، توییتر به دلیل ادامه درخواست‌ها برای سانسور توییت‌ها درباره اعتراضات کشاورزان، دولت هند را به دادگاه کشاند.
توییتر شکست خورد. قاضی ایالت کارناتاکا در ماه ژوئن در کنار دولت قرار گرفت و حکم داد که پست‌هایی که دولت خواستار سانسور آنها بود “ضد هند و تحریک آمیز و به قصد تحریک خشونت” هستند.
توییتر درخواست تجدیدنظر کرد. اما پس از اینکه توییتر یک سال پیش توسط ماسک خریداری شد، شرکت تمایل خود را برای به چالش کشیدن دولت از دست داد.
ماسک در ژوئن به گیتا موهان، سردبیر اجرایی شبکه خبری India Today، گفت: “توییتر چاره‌ای جز اطاعت از دولت‌های محلی ندارد. اگر از قوانین دولت محلی پیروی نکنیم، تعطیل خواهیم شد. بهترین کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که در هر کشور معینی به قانون پایبند باشیم، اما نمی‌توانیم بیش از این کار کنیم یا مسدود می‌شویم و کارکنان ما دستگیر خواهند شد.”
سایر شرکت‌های آمریکایی نیز رویکرد مقابله‌ای کمتری را انتخاب کردند. به عنوان مثال، پس از تصویب قانون جدید فناوری اطلاعات در سال 2021، ساندر پیچای، مدیر اجرایی گوگل، یکی از اولین رهبران فناوری بود که گفت شرکتش به آن پایبند خواهد بود.
یک مدیر سابق امور جهانی گوگل گفت: “وقتی شما پیروی می کنید، درآمد بیشتری کسب می کنید. ما از این امر سود بردیم.”
سخنگوی گوگل، کریستا مولدوون گفت که این شرکت درخواست‌های حذف را بررسی می‌کند تا ببیند آیا محتوا قوانین محلی را نقض می‌کند، آن را برای کاربران در کشور مربوطه حذف می‌کند و درآمد در تصمیم‌گیری‌ها تأثیر نمی‌گذارد. این شرکت گزارش داد که تعداد مواردی که از همه پلتفرم‌های گوگل در هند حذف شده‌اند از حدود 11000 مورد در سال 2019 به بیش از 23000 مورد در نیمه اول سال 2023 افزایش یافته است.
لوکمان تسوی، که در اوایل دهه 2010 بر برنامه آزادی بیان گوگل در منطقه آسیا و اقیانوسیه نظارت می کرد، گفت که این شرکت قبل از اینکه این امر در سراسر جهان گسترش یابد، تغییر جهانی از “موضع اخلاقی” خود را در منطقه خود، به ویژه در هند آغاز کرد.
تبلیغات
اکنون، مقامات هندی می‌گویند که می‌خواهند مقررات خود را بیشتر تشدید کنند. به گفته چاندراشکار، لایحه “هند دیجیتال” که در حال تهیه پیش‌نویس آن است، احتمالاً حفاظت‌های قانونی را که به شرکت‌ها برای میزبانی محتوای غیرقانونی داده می‌شود، کاهش می‌دهد.
او گفت: “دیگر هیچ گونه مصونیتی برای شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی که اطاعت نمی‌کنند وجود نخواهد داشت.” وی افزود که از ناشناس بودن آنلاین و حفاظت از بندر امن برای انتشار اطلاعات نادرست و سخنان نفرت انگیز سوء استفاده شده است.
همزمان، سایر مقامات دولتی می‌گویند که حذف محتوا از شرکت‌ها آسان‌تر شده است، زیرا آنها بسیاری از تصمیم‌ها را به کارکنان مستقر در هند واگذار کرده‌اند که بیشتر بر رعایت قوانین محلی و کمتر بر سیاست‌های شرکت تمرکز می‌کنند.
یک مقام سابق وزارت فناوری اطلاعات از شرکت‌ها به خاطر «درک بیشتر» از دیدگاه دولت تمجید کرد و خاطرنشان کرد که آنها به طور فزاینده ای با دستورات آن مطابقت دارند…
نوشته: کارشما مهروترا و جوزف من
تاریخ انتشار: ۸ نوامبر ۲۰۲۳
منبع: washingtonpost
انتهای پیام/
|
||||
