رئیس جمهور منتخب جناب آقای دکترحسن روحانی
سلام علیکم
شارا، محمود سیف – احتراما نامه ای که ملاحظه می فرمایید دغدغه ها و درد دل یک کارشناس روابط عمومی با رئیس جمهور خود می باشد و انتظار دارد که مورد عنایت و توجه خاص قرار گیرد.
دریای خروشان عقده ها و عقیده هایی که قلب تک تک اساتید، فرهیختگان، دست اندرکاران و کارشناسان جامعه ارتباطات را به درد آورده و دولت تدبیر و امید می تواند مرهمی باشد بر آلام این شیفتگان خدمت و نه تشنگان قدرت که بدون انتظار قلب شان برای مردم شان می طپد.
امروزه به دلیل تاسیس بخش های روابط عمومی در سازمان ها و نهادهای دولتی و خصوصی، با توجه به اهمیت این علم در اطلاع رسانی دقیق، شفاف و به موقع، این انتظار در مخاطبان قوت یافته است که با مراجعه به این واحدها می توانند به اطلاعات صحیح دسترسی پیدا کنند و از سویی نظر به نقش دوسویه این نهاد نیازها، خواسته ها و علایق خود را از طریق این کانال به گوش مسئولین ادارات و سازمان های خصوصی و دولتی برسانند، از طرفی با چالش های موجود از قبیل عدم بکارگیری نیروهای متخصص، عدم اعتبارات، امکانات و اختیارات لازم و از همه مهمتر انتخاب مسئولین روابط عمومی از سوی بالاترین مقام هر نهاد و موسسه موجب شده که از انجام بخش اعظمی از رسالت خطیر خود غافل و زمینه کمرنگ شده روابط عمومی ها در این برهه بیش از پیش فراهم شود.
ما بر آنیم که با پیشنهادات زیر جایگاه واقعی روابط عمومی را در عصر کنونی بشناسانیم و از مسئولین امر بخواهیم که در جهت رشد و اعتلای هنر هشتم با توجه به نیاز جامعه کنونی که منتسب و مزین به جامعه دینی و اسلامی است، از اعطاء حق قانونی روابط عمومی از کوچکترین کوششی دریغ نورزند.
آقای رئیس جمهور
روابط عمومی می تواند به درختی تشبیه شود که دارای دو شاخه مجزا، با یک هدف مشترک است. همان طوری که ارتباطات به مثابه درخت تنومندی است که روابط عمومی و مطبوعات به عنوان دو شاخه آن فرض می شوند. در هر حال وظیفه این دو بخش رسیدن به یک تفاهم و همدلی در راستای خرسند سازی مخاطبان است. روابط عمومی از یک سو رسالت انتقال اهداف، برنامه ها و نگرش مسئولین دستگاه ها را به مخاطبان دارد و از سوی دیگر وظیفه انعکاس خواسته ها، تمایلات، نیازها و سلائق مخاطبان را به مجموعه موسسات و سازمان ها و باید مسئولین اهداف و برنامه های خود را متناسب با بینش مخاطبان طرح ریزی وتطبیق دهند.
گسترش علوم، فنون و تکنولوژی، تماس تمدن ها، فرهنگ ها و سنت های ملی و منطقه ای با یکدیگر و ایجاد رشته های مختلف دانشگاهی، حاکی از احساس نیاز شدید جامعه قرن بیست و یکم به سیستمی نوین در انتقال مفاهیم، علوم، دانش ها و بیان اهداف و ایجاد ارتباطی با شیوه بکر است. حرکت کردن بر اساس سیستم های قدیمی و کلاسیک و اغلب منسوخ نه تنها نمی تواند در جهت اهداف هیچ یک از دو گروه (سازمان ها و مخاطبان) باشد، بلکه موجبات فاصله گرفتن این دو را از یکدیگر فراهم می کند. پس بر کارشناسان علم ارتباطات است که با طرح ریزی یک سیستم تازه ارتباطی، راهکارهای نوینی را در برقرار کردن این ارتباط و پیوند دادن به صورت دو سویه و هماهنگ ایجاد کنند.
از مشکلات فرا راه روابط عمومی در سیستم قدیمی، فرمانبری روابط عمومی ها از مدیران و روسای سازمان هایی است که دارای دستور العمل و بخش نامه های مختلف و سلیقه های فردی است و موفقیت و شکست آنها در گرو اقناع و ترغیب مخاطبان به وسیله ارائه گزارشات، ترسیم نمودارها، اخبار و… به هر نحو ممکن است. حال این اطلاعات و داده ها تا چه اندازه با واقعیات مطابقت داشته باشد خود حدیث مفصلی است. در این سیستم فقط اطلاع رسانی یک سویه و مدیر محوری و سازمان محوری ملاک است. اغلب وضعیت سازمان ها و موسسات ما به گونه ای است که مسولین راه ترقی، پیشرفت، ارتقاء به پست های بالاتر را در انتقال پیام هاو اخبارهای مقطعی می دانند که کمتر به مخاطبان توجه می شود و در اینجا است که روابط عمومی ها به دلیل فشارهای غیر رسمی که بر آنان وارد می شود بر حقایق پرده گذاشته و به خاطر حفظ موقعیت و جایگاه از بیان اطلاعات شفاف طفره می روند و زمینه بی اعتمادی مطبوعات و مهمتر از آن مخاطبان را فراهم می کند. البته ناگفته نماند که سلیقه ای برخورد کردن مدیران و عدم استفاده از نیروی متخصص و ماهر در این بخش موجب می شود که روابط عمومی ها در انجام رسالت حود با شکست مواجه شوند و این در حالی است که اگر این گونه حرکت نکنند، حقوق مزایا، اختیارات و پست سازمانی را از دست داده و از دور خارج می شوند.
آقای دکتر روحانی
عدم وجود نیروی متخصص و بکارگیری آنان در بخش های روابط عمومی و سلیقه ای برخورد کردن مدیران، عدم اطلاع و آگاهی اکثر مدیران از اهمیت روابط عمومی، به زیان دانستن روابط عمومی از سوی مدیران، تفکر مدیران در عدم کارآیی روابط عمومی ها، دخالت روابط عمومی ها در امور مدیران به زعم آنان به خصوص مدیرانی که دارای شیوه مدیریتی استبدادی و بسته هستند نیز از دیگر مشکلات محسوس در فرا راه رشد و ارتقاء یک روابط عمومی فعال و کارآمد است که موجب می شود نتواند به نقش خود به عنوان وکیل مدافع سازمان و هم مدعی العموم به وظیفه سنگین و خطیر خود عمل کند.
از نگاه دیگر، دور ماندن روابط عمومی ها از جریانات، تصمیمات و فعالیت های سازمان و عدم حضور در جلسات سازمانی به عنوان یکی از تصمیم گیرندگان (نه حضور بدون رای) و دست نیافتن به اطلاعات صحیح، از روابط عمومی ها، واحدی منفعل، ضعیف و فاقد اطلاعات، ساخته که از روی اجبار به اموری می پردازند که حتی در اولویت های پایین کاری این بخش محسوب نمی شوند.پس چه باید کرد؟
بدون شک با شکل گیری نهادهای خدماتی و تولیدی بیشمار در جامعه و کمبود وقت در آخصوص آموزش مدیران دستگاه ها با تخصص های متنوعی که دارا هستند، تنها یک راه باقی است که بتوان هم از کیان سازمان ها و موسسات دفاع کرد و هم نگاهی مخاطب محور در جامعه بوجود آورد و آن فراهم کردن زمینه های استقلال روابط عمومی ها به عنوان نهادی پاسخگو به دو قشر عظیم خدمات رسان و خدمات خواهان نمود.
در تعریفی، حرکت روابط عمومی مثل سیر بر روی لبه تیغی است که اگر کوچکترین خطایی را مرتکب شود در وهله اول به پیکره خود و در وهله بعد به دو قشر مخاطب درون و برون سازمانی آسیب می رساند. برای جامعه روابط عمومی هم موسسات و سازمان ها و هم سرویس گیرندگان از خدمات به عنوان مخاطب فرض می شوند چرا که با ارتباطی دو جانبه و مانند پل ارتباطی در تحویل و تحول اطلاعات، نیلزها، خواسته ها، تمایلات و اهداف بین این دو گروه برای رسیدن به یک تفاهم و تعامل دو سویه است.
اگر روابط عمومی استقلال داشته باشد و با تعاریف، دستور العمل و چارت مشخص در ابعاد مختلف، اعتبارات، امکانات، اختیارات و نیروی متخصص تجهیز شود، می تواند نقش آینه تمام نمای معایب و محاسن دو قشر و نقش دروازه بانی را در آنالیز اطلاعات مطالعه و کارشناسی شده را به خوبی ایفاء کند.
رئیس جمهور منتخب
با فراگیر شدن و شکل گیری احزاب، تشکل ها، جناح ها، ائتلاف ها، جمعیت ها و… که از ویژگی های یک جامعه دموکراسی می باشد، پر واضح است که هر کدام با هدف اقناع سازی مخاطبان، سعی به همراه کردن آنان با برنامه ها و اهداف خود را در سر می پرورانند و قرار گرفتن ساختار روابط عمومی در زیر مجموعه این تشکلات و احزاب زمینه اطاعت بدون چون و چرا از اهداف و مقاصد حزب و گروه را خواسته یا ناخواسته در انتقال پیام درست یا نادرست فراهم می کند. خاصه این که حزب حاکم بر روابط عمومی در راس هرم قدرت سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی قرار گیرد. چرا که به طور قطع و یقین اهداف یک حزب فراتر از آن است که بخواهد در راستای خرسندسازی کامل مخاطبان گام بردارد و به دلیل فلسفه وجودی احزاب و جناح ها و… تمایل رهبران فکری آنان در رسیدن به قدرت است و تجربه ثابت کرده است که کمتر تشکلی یافت می شود که منافع خود را در راه منافع عموم به خطر بیاندازد و اهداف خود را فدای نیازهاو خواسته های مخاطب کند و عملا همراهی مخاطب را جهت رسیدن به مطامع و مقاصد خود دارند.
آقای رئیس جمهور
شکی نیست که قدرت، خصوصا نوع سیاسی آن به خودی خود شیرین است و رسالت راستین روابط عمومی ها این اجازه را نمی دهد که امیال و خواسته های رهبران سیاسی مقدم بر خواست عموم باشد خاصه آن که در حکومت اسلامی این مشروعیت و مقبولیت از توده و قشر عظیم امت اسلامی به قوای حاکمه (مقننه، مجریه و قضائیه) تفویض شده است. با این اوصاف، اگر روابط عمومی ها قصد دارند که بر اساس رسالت حقیقی و واقعی خود حرکت کنند بایستی آستینی بالا بزنند و سفیران آن با سیستمی نوین که خاص حکومت اسلامی است و بر گرفته از الگوی اسلام ناب محمدی(ص) است، و می تواند سر مشق تمامی کشور های آزاده در قرن بیست و یکم الگوی روابط عمومی کلیه کشورها ی جهان قرار گیرد.
شکی نیست که اگر مدیران در سطوح مختلف کلان در دولت ها نتوانند از ابزار ارتباطی (رسانه های سمعی و بصری از جمله مطبوعات، رادیو، تلویزیون، سینما ، کتاب، ماهواره ها و… ) در جایگاه خود بهره ببرند و یا شناخت از کارکرد هر کدام نداشته باشند، با ضعف و بحرانی شدید مواجه شده که در راستای مرتفع کردن این خلاء خواسته یا نا خواسته در دام دشمنان گرفتار خواهند شد. و اینجاست که بعضا دولت های رقیب با بهره گیری از این ابزار ضربات مهلکی را بر پیکره کشور مورد هدف وارد می کنند که کمترین آن بی اعتماد کردن مردم یک کشور به نظام حاکم تا ایجاد انقلابات رنگی و کودتا و براندازی رژیم حاکم و ده ها ترفند تبلیغاتی دیگر است.
معمولا این گونه نظام ها و دولت ها به به جای ارتباط صحیح، شفاف ومخاطب محور به ابزاری چون کذب، اطلاعات و آمار نادرست و غیر شفاف و نامحرم دانستن مخاطب روی آورده و باندها، جناح ها، احزاب با سیاسی کاری و پنهان کاری و فریب اذهان و غیر خودی دانستن مخاطبان سعی در پنهان نمودن چهره ضعیف خود را دارند تا با فریب افکار عمومی چند صباحی به امیال شخصی، حزبی و جناحی خود دست یابند و این در حالی است که اگر شناخت کمی از اهمیت روابط عمومی ها و وسایل ارتباط جمعی داشتند با همراه کردن این دو و به طور متوازن سعی بر خرسند سازی مخاطبان داشته و بر اصل مخاطب محوری زمینه مشارکت و پشتیبانی و همدلی و همراهی آنان را ایجاد و راه نفوذ دشمن را سد، که نتواند با شایعه و تفرقه عرصه را بر نظام حاکم تنگ و کیان کشور و ملت و دولت را مورد آماج قرار دهد.
آقای رئیس جمهور
امروزه، متاسفانه اکثر سازمان ها در سطح کلان دولت ها و حتی کشور هایی که دم از دموکراسی می زنند ( کشورهای لیبرالیستی و انسان محور و کشورهای مارکسیستی و حزب و توده محور) از سطوح بالای مدیریتی تا پایین، سعی بر پنهان کاری و فریب اذهان عمومی کرده و نقاط ضعف سطوح مدیریت را به بیرون از مجموعه ارائه نمی دهند که خود عاملی در جهت سلب اعتماد مخاطبان و در سطح کلان ملت ها از دولت ها شده است و اتفاقات اخیر در این گونه کشورها، به خصوص در انتخابات و انقلابات نشان دهنده صف بندی اراده عمومی در مقابل دولت ها و دولت مردان خود است. عدم همراهی مخاطب و واکنش آنان به عملکرد غیر شفاف و نادرست مدیران و دولت ها زمینه های نامطلوب به وجود آمدن گروه هایی را در درون و برون از مجموعه ایجاد می کند که در نهایت تخریب، تهدید، انحراف، تردید، انحلال، فتنه و یا جنگ و انقلاب از مصادیق عینی آن خواهد بود.
دولت ها و در سطح خرد سازمان ها و موسسات با بزرگ نمایی و برجسته سازی اشخاص سعی بر استفاده نادرست از روابط عمومی ها و ارتباطات را داشته که در نهایت نه تنها مشکلی را از جامعه حل نخواهد کرد بلکه با استفاده از قدرت رسانه ای و ایجاد موج و فریب اذهان و افکار بستر را جهت ارتقاء مدیرانی به مناصب و مدارج بالا فراهم می کنند که چه بسا شایستگی احراز مناصب پایه ای را هم ندارند و بالعکس فرصت از شایستگانی گرفته می شود که قادرند در مقامات ومناصب عالی قرار گیرند واین به دلیل در انحصار گرفتن رسانه ها و روابط عمومی ها در قبضه سازمان ها، احزاب و حکومت های خود کامه و استبدادی و گروه های قدرت طلب است که در نهایت نیز عقب ماندگی و فساد سیاسی و اقتصادی و تهاجم فرهنگی و وابستگی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را برای ملت ها به دنبال خواهد داشت.
و اینجاست که جایگاه روابط عمومی به عنوان یکی از وظایف مدیریتی بیش از پیش نمود پیدا می کند که بر مدیران دلسوز، فعال، مسئولیت پذیر، متعهد، متخصص، متدین و درد آشنا و مجرب است که با حس نوع دوستی و عرق انقلابی و دینی، میهنی وملی پیکره سازمان و دولت های خود را مجهز به روابط عمومی مقتدر، هوشمند، آگاه، متعهد، شفاف، پاسخگو و فعال کنند که پشتیبانی و مشارکت مخاطبان و ملت را برای خود به ارمغان آورند.
آقای دکتر روحانی
با تعریفی جامع از روابط عمومی به بخش پایانی این نامه می رسیم که پیشنهاد نویسنده این سطور به دولت تدبیر و امید است.
« روابط عمومی یک وظیفه مدیریتی است که به وسیله آن مدیر اقدام به شناسایی و جذب نیروهای متخصص، متعهد، متدین، شجاع، مبتکر، خلاق و فعال مجموعه (سازمان و کشور) کرده و با بکارگیری آنها در بخش روابط عمومی به عنوان مشاوران ارشد خود در حوزه ارتباطات درون سازمانی ( کارکنان، معاونان، وزراء) و ارتباطات برون سازمانی ( مخاطبان، سازمان های همطراز و رسانه ها) و در سطح کلادرون مرزی و برون مرزی به جمع آوری اطلاعات، نظرسنجی، افکار سنجی و … پرداخته تا مدیر (رئیس جمهور، وزیر و …) را در انجام بهینه امور در کمترین زمان یاری داده و از طرفی به عنوان تریبون سازمان (دولت و وزارتو…) در بین مخاطبان (سرویس گیرندگان اعم از مردم و دولت ها و…) پیش بینی بحران ها، تنگنا ها، ارائه راه حل های سازنده و پیش رونده و ارتباط شفاف، صادقانه و پاسخگو را با مشارکت، همدلی و همفکری عامه برقرار کرده و بتواند بر اساس سلیقه، نیاز و خواسته های مخاطبان با تدابیر مدیریتی و ملی گام بردارد.»
اگر ما به روابط عمومی ها و رسانه ها به عنوان دو بال پرواز ارتباطات بنگریم در می یابیم که هر دو در عصر کنونی می توانند میزان تفاهم، همدلی و همگرایی را در بین سازمان ها با مخاطبان، کشورها با یکدیگر و در نهایت دهکده جهانی که در آن زندگی می کنیم را ایجاد کنند و نتیجه آن که، روابط عمومی مهندس انسان هاست و سازمان ها، کشور ها و دولت ها باید توانایی بالقوه آن را در جهات مثبت به بالفعل تبدیل کنند و نیاز به روابط عمومی شفاف، صادقانه، خلاق، پشتیبانی کننده در اهداف و برقراری ارتباط دوسویه و مخاطب محور را نه تنها در ابعاد کوچک ( ادارات، سازمان ها و موسسات) بلکه در ابعاد وسیع تر (دولت ها و قاره ها) به چشم می خورد و بایستی ایران اسلامی با توجه به بیانات رهبر کبیر انقلاب خونبارمان که باید انقلاب خود را به دنیا صادر و محصور در مرزهای کشور نماند، باید پرچم داراین حرکت در دنیا و با الگوی ایرانی، اسلامی باشد.
رئیس جمهور محبوب و منتخب
من به عنوان عضو کوچکی از جامعه ارتباطات و روابط عمومی که سال ها در دفاع مقدس و امورعشایری و جهاد سازندگی و جهاد کشاورزی و تعاون روستایی در این عرصه فعالیت داشته ام و این گونه موسسات با حدود نیمی از جمعیت کشور در ارتباط هستند و طیف وسیعی از جامعه را در بر می گیرد با تمسک به تجربیات و تخصص و سابقه بیش از 28 سال، ضمن ارائه پیشنهاد تاسیس سازمان روابط عمومی کشور به دولت تدبیر و امید جنابعالی، از ارباب ارتباطات در شاخه های روابط عمومی و مطبوعات و روزنامه نگاری و اساتید دانشگاهی و فرهیختگان انتظار حمایت و یاری در به ثمر رسیدن این ایده را دارم.
1- یک سازمان مستقل با عنوان سازمان روابط عمومی کشور زیر نظر مقام معظم رهبری می تواند با استقلال کامل و جدای از خط و خطوط حزبی و جناحی، تاسیس و با دارا بودن پارامترهای لازم ( امکانات، اختیارات، اعتبارات، چارت سازمانی و نیروی متخصص) و ناظر بر قوای سه گانه از کیان کشور دفاع و از انتقال اخبار، گزارشات، برنامه های شفاف، صادقانه و مخاطب محورو پاسخگو به مردم موجبات مشارکت هر چه بیشتر عموم را در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و …با هم فکری و توجه به خواسته های مردم و تعاملی دو سویه در کشور اسلامی که هر روزه مورد تهاجمی نو از سوی دشمنان قسم خورده ایران اسلامی قرار می گیرد، فراهم می کند.
2- ایجاد یک خبرگزاری تحت عنوان خبرگزاری روابط عمومی کشور زیر نظر سازمان روابط عمومی کشور تاسیس گردد تا با جمع آوری اطلاعات صحیح و شفاف از سازمان ها و موسسات و… دولتی و خصوصی پرداخته و با نگاهی کارشناسی شده و پژوهشگرانه در بحث اخبار و گزارشات، مطبوعات و صدا و سیما را یاری رسانده و محیط امن و شفاف را فراهم، چرا که این خبرگزاری موجب می شود که جامعه مطبوعاتی با فراغ بال بیشتر به سایر وظایف خود که نقش های آموزشی، اطلاع رسانی و تفریحی و…است پرداخته و بخشی از نیرو، و هزینه و وقت خود را که در این جهت صرف می کند به سوی فعالیت های مهمتر سوق و جهت دهد (به خصوص که به دلیل بی اعتمادی مطبوعات به روابط عمومی ها پاره ای از اطلاعات از کانال هایی کسب می شود که دارای اساس نیستند و تخریب و شایعه را تشدید می کند.)
3- رئیس سازمان روابط عمومی کشور مانند ریاست سازمان صدا و سیما، تبلیغات اسلامی و… توسط رهبر معظم انقلاب منصوب می گردد و این امر موجب می شود که جامعه روابط عمومی به نحو شایسته به رسالت خود عمل کند.
4- در این رابطه به تبع سازمان روابط عمومی کشور، ادارت کل روابط عمومی استان ها و اداره روابط عمومی شهرستان ها تاسیس و به صورت مستقل و زیر نظر سازمان مرکزی فعالیت خواهند نمود و در ارتباط با ادارات عمل می نمایند.
5- با تاسیس روابط عمومی کشور، استان و شهرستان عملا این دیدگاه نباید قوت گیرد که قصد در گسترده کردن پیکره نظام اداری است و یا بار مالی بیشتری ایجاد خواهد شد بلکه صرفا جدا سازی روابط عمومی ها از پیکره قوای سه گانه است. در این رابطه با کسر اعتبارات و بودجه روابط عمومی ها از قوای سه گانه و اختصاص به سازمان روابط عمومی توسط سازمان راهبردی ریاست جمهوری( سازمان برنامه و بودجه) و همچنین امکانات و نیروی انسانی و… این نهاد در سطوح کشوری تا استانی و شهرستانی شکل خواهد گرفت.
6- با تدابیر این سازمان و استفاده از متخصصین ارتباطات و روابط عمومی، بخش روابط عمومی در بدنه قوای سه گانه وسازمان های مستقل در سطوح مختلف کشوری تا شهرستانی مستقر و زیر نظر سازمان روابط عمومی کشور فعالیت خواهند نمود و به عنوان مشاوران مدیران دستگاه ها در سطوح مختلف انجام وظیفه خواهند کرد.
7- در راستای استفاده بهینه از نیروهای موجود آموزش های ضمن خدمت برای کارکنان غیر متخصص از طرف سازمان روابط عمومی کشور یرگزار و در موسسات و سازمان ها بکار گرفته می شوند.
8- چارت تشکیلاتی این سازمان متشکل از رئیس، سه معاونت در امور قوای سه گانه ومدیریت استان ها، مدیریت افکار سنجی و نظر سنجی، مدیریت نیروی انسانی و آموزش، مدیریت ارتباط با رسانه ها و صدا و سیما و همچنین در سطح استان ها اداره کل روابط عمومی استان و اداره روابط عمومی شهرستان قرار خواهد گرفت که در مرحله بعد از تاسیس ارائه می گردد.
در خاتمه ضمن آرزوی موفقیت برای ریاست جمهور منتخب و محبوب جناب دکتر حسن روحانی در دولت تدبیر و امید، انتظار می رود که نظر خاص به پدیده روابط عمومی به عنوان هنر هشتم معطوف داشته و در این مهم زمینه مطلوب را در عرصه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، نظامی و… فراهم و متخصصان این علم را در خدمت رسانی بیش از پیش به اسلام و مسلمین و در سایه توجهات خاص امام زمان(عج) و ولایت فقیه بوجود اورند.
باشد همانگونه که هشت سال دفاع مقدس در دوران ریاست جمهوری مقام معظم رهبری، سازندگی در دوره تصدی ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، احیاء شوراهای اسلامی شهر و روستا در دوره ریاست جمهوری سیدمحمدخاتمی و توزیع یارانه ها در دوره تصدی ریاست جمهوری دکتر محمود احمدی نژاد در خاطره ها ماندگار شد و همچون گوهرهای تابناکی بر تارک نظام مقدس جمهوری اسلامی می درخشد، شما نیز با تاسیس سازمان روابط عمومی کشور بر پایه ارزش های مکتب مترقی اسلام ناب محمدی(ص) خاطره ای خوش برای امت سر افراز ایران، و نه تنها برای ایران بلکه برای الگو برداری از آن در جهان در دوره ریاست جمهوری خود به یادگار بگذارید.
و توکل علی الله و کفی بالله وکیلا
محمود سیف – 12تیر 1392
فوق لیسانس علوم سیاسی و روابط بین الملل
لیسانس علوم ارتباطات و روابط عمومی- مدرس دانشگاه
اداره تعاون روستایی شهرستان دورود- لرستان
|
||||
