مجتبی محمدیان- این روزها مد شده که در هر محفلی می نشینیم همه در حال کوبیدن تبلیغات کرم حلزون هستند. اینکه بمب باران تبلیغاتی توسط این برند دل خیلی ها را ازرده است بر کسی پوسیده نیست. اما به واقع دلیل نقدهای ما فقط همین بمب باران تبلیغاتی است؟ آیا کرم حلزون برای کسب و کار ما آموزه های خاصی ندارد؟ اجازه بدید موضوع کرم حلزون رو از این زاویه هم نقد کنیم که در تبلیغات خودش به سادگی با مخاطب برخورد می کند. به سادگی در مخاطب خاص خودش نیاز به وجود می آورد (نه اینکه منتظر مشتری بنشیند) و به سادگی محصول خود را می فروشد.
بگذارید به این موضوع بپردازیم که کرم حلزون به رغم همه انرزی های منفی که در ما به وجود آورده اما این اموزه را برای ما داشته که نوشتن یک آگهی تبلیغاتی بیش از انکه با هدف تولید یک اثر هنری باشد هدف اصلیش برقراری ارتباط درست با مخاطب و انتقال پیام فروش است. ویژگی را فراموش باید کرد و به منافع مشتری پرداخت.
کرم حلزون خوب با مخاطب خاص خودش ارتباط برقرار می کند، زبان مخاطبش را خوب می داند، حتی می داند که مخاطبش چه رسانه ای را دنبال می کند و چه ساعتی پای رسانه می نشیند. کرم حلزون جز معدود برندهایی است که در تبلیغاتش فرصت ACTION را برای مخاطب به وجود می آورد. از لحظه ایجاد نیاز تا خرید را کوتاه کرده است.با یک پیامک می توان محصول را خرید. کرم حلزون با تبلیغش درست با مخاطب ارتباط برقرار می کند. منتظر برطرف کردن نیاز نیست بلکه نیاز را به وجود کمی اورد به گونه ای که مخاطب حس می کند این کرم تنها منجی زیبایی اوست … اما اینکه عملکردش به لحاظ حقیقت گویی قابل نقد است بر کسی پوشیده نیست.
دکتر محمود محمدیان .…… آقای امیرحسین نوریان دوست حرفه ای و با اخلاق من در مورد مطلب کرم حلزونی که آقای مجتبی محمدیان نوشته است مطلبی را ارسال فرموده اند که عینا در این قسمت به نمایش می گذارم. خیلی دوست دارم سایر عزیزان نیز وارد این بحث شوند تا عیار نقد در صنعت تبلیغات که الان چندان بالا نیست تقویت شود. امیر حسین نوریان و مجتبی محمدیان بحث بسیار جالب و پارادوکسیکالی را مطرح کرده اند که قبل از شرکت های تولیدی ، متخصصان تبلیغ را به چالش می کشد. ایشان می فرماید:
با سلام بر مجتبی محمدیان عزیز و سپاس از مطالب و تحلیل هایش
بر خلاف نظر بسیاری از دوستان و در تایید حرف مجتبی محمدیان عزیز، اعتقاد دارم تبلیغ کرم حلزون از موفق ترین آگهی های این روزهاست. قبلا هم گفته ام اینکه منِ‌نوعی از این آگهی های چیپ و اعصاب خورد کن محصولات تبرک یا همین کرم حلزون دل خوشی ندارم دلیل بر بد بودن این آگهی ها نیست. اتفافا خیلی هم موفقند و در برخی موارد درست مخاطب هدف خود را نشانه رفته اند. مخصوصا آنقدر هم جواب گرفته اند که برای همین سری از آگهی ها 28 میلیارد تومان با تلویزیون قرارداد بسته اند و حالا بعد از همراه اول و ایرانسل رتبه سوم آگهی را در دست دارند. بر خلاف تصور خیلی ها این آگهی ها خیلی از اشتباهات دیگران را هم انجام نمی دهند. مثلا برای آدم های مصاحبه شونده دوبله یا صدابرداری مجدد صورت نگرفته و آدم ها از طیف های مختلف و در مکان های مختلفند. حتی آگهی فارغ از بحث تبلیغ در بحث توزیع هم پیشگام است و با یک اس ام اس کالا را تحویل می دهد. به رسم دکتر محمدیانِ گرامی در انتها سوالی مطرح می کنم آیا وقتی فیلم های مسعود ده نمکی با همه ضعف های ساختاری و روایتی همه در زمان اکران خود رکوردهای فروش سینمای این مملکت را شکسته اند صرفا بخاطر ضعف ها و حرف های منتقدین، فیلم های بدی هستند؟ یا فروش های میلیاردی چیز دیگری می گوید؟ به عنوان منتقد چقدر سلیقه مردم را ملاک می دانیم؟
|
||||
