رقابت شدید انتخاباتی با اینترنت!

براساس این “پلات‌ فورم” (Plot.form)؛ اینترنت مهد بروز نوآوری است و باعث رشد و توسعه می‌ شود و بیشتر و سریع ‌تر از هر پیشرفت فناورانه‌ای در تاریخ بشر الهام‌بخش آزادی است.

براساس این “پلات‌ فورم” (Plot.form)؛ اینترنت مهد بروز نوآوری است و باعث رشد و توسعه می‌ شود و بیشتر و سریع ‌تر از هر پیشرفت فناورانه‌ای در تاریخ بشر الهام‌بخش آزادی است. در واقع، غیر وابسته بودن این شبکه جهانی نشانه قدرت آن است. اینترنت سیستم ارتباطی را ارایه می ‌دهد که به طور منحصر به ‌فردی از مداخله دولت‌ ها مبری است.

 

در طول رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ آمریکا، “باراک اوباما” برای سازماندهی، تامین اعتبار و ارتباط با هوادارانش به میزان زیادی به اینترنت وابسته بود. وی قصد دارد در انتخابات پیش رو نیز از اینترنت استفاده گسترده‌ای داشته باشد. هر چقدر که به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نزدیک‌تر می‌شویم، رقابت دو کاندیدا برای جلب توجه شهروندان و به ویژه جوانان داغ‌تر می‌شود. این دو کاندیدا هر بار ترفندی را برای مطرح کردن خود در فضای مجازی و پشت سر گذاشتن دیگری رو می‌ کند.


این رقابت تا به آنجا رسیده که باراک اوباما و رقیبش میت رامنی در مورد ایده‌ ها و برنامه‌های خود در مورد آزادی اینترنت صحبت کرده‌اند. حزب “رامنی” (حزب جمهوری‌خواه آمریکا) به تازگی در بیانیه‌ای اعلام کرده که تمرکز خود را روی حذف قوانینی گذاشته که آزادی بیان کاربران را در اینترنت نقض می ‌کند و همچنین اعلام کرده که تمام سعی خود را می‌کند تا از اطلاعات شخصی کاربران در اینترنت حمایت کند. نمایندگان مجمع ملی جمهوری ‌خواهان در تامپای فلوریدا هفته گذشته با پلات‌فورمی (اصول اساسی یک حزب سیاسی) موافقت کردند که شامل استقلال داخلی بخش خصوصی در اینترنت می‌شود و با تلاش‌هایی برای به دست گرفتن راهبری اینترنت از سوی سازمان ملل یا سازمان‌های بین‌المللی دیگر مخالفت می‌ کند.

براساس این “پلات‌ فورم” (Plot.form)؛ اینترنت مهد بروز نوآوری است و باعث رشد و توسعه می‌ شود و بیشتر و سریع ‌تر از هر پیشرفت فناورانه‌ای در تاریخ بشر الهام‌بخش آزادی است. در واقع، غیر وابسته بودن این شبکه جهانی نشانه قدرت آن است. اینترنت سیستم ارتباطی را ارایه می‌دهد که به طور منحصر به ‌فردی از مداخله دولت‌ها مبری است. جمهوری‌خواهان همچنین اعلام کرده‌ اند که این حزب تضمین خواهد کرد که اطلاعات شخصی افراد از دستکاری دولت ‌ها در امان باشد و افراد خود حق کنترل استفاده از اطلاعات‌شان را داشته باشند. اما قوانین یا آیین ‌نامه‌های جدید نمی‌توانند این اهداف را دنبال کنند. تنها “روش برای حراست یا بهبود این سیستم‌ها به واسطه بخش خصوصی” است.

تاثیر توییتر در انتخابات ریاست جمهوری
حائز اهمیت آن که، “توییتر” ، “گوگل پلاس” و دیگر شبکه‌‌ های اجتماعی به خدمت کاندیدا‌های انتخاباتی آمده‌اند تا به هواداران خود انرژی بدهند. این شبکه ‌ها از سویی دیگر سبب افزایش پشتوانه و سرمایه کاندیداها می‌شوند و از طرفی تمرکز مناظره‌های عمومی را به سمت آنچه بعضی‌ها نخستین “انتخابات اجتماعی” می ‌نامند، تغییر می ‌دهند.

در این راستا، “زاک گرین”، رییس مشاوران ۱۴۰Elect ، ضمن توصیه به کاندیداها به نحوه‌ استفاده از توییتر می‌گوید: “توییتر پتانسیل این را دارد که در روایت ملی از این رویداد نوسان ایجاد کند. علت این حرف این است که توییتر انتقال اطلاعات را دموکراتیزه کرده، بنابراین توییت‌ها می‌توانند به کمک یک کاندیدا بیایند تا پیامی را که ممکن است فرصت دیده شدن در یک رسانه سنتی همچون روزنامه و تلویزیون را پیدا نکند، منتشر کنند.

“تونی فراتو”، سخنگوی پیشین خزانه‌داری آمریکا و کاخ سفید در دوران جورج دبلیو بوش و از شرکای شرکت مشاوره استراتژی‌ های “همیلتون پلس” از توییتر به عنوان “تغییردهنده بازی” نام می ‌برد و می‌گوید: “توییتر برای کمپین‌ها این موقعیت را فراهم آورده تا بلافاصله با تعداد زیادی از کسانی که به صورت بالقوه می‌توانند رای‌دهنده باشند از طریق ارزان‌ ترین روشی که می‌توان تصور کرد، رابطه برقرار کنند. در ضمن، نه تنها این امکان وجود دارد که یک پیغام را برای میلیون‌ها نفر به نمایش بگذارید، بلکه همچنین می ‌توان به اتهامات به سرعت پاسخ داد،. در گذشته، برای پاسخ‌ گویی در برابر اتهاماتی که در یک تبلیغ تلویزیونی زده می ‌شد، زمان زیادی می ‌گذشت تا یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار و یا یک آگهی تازه منتشر شود.

کمک‌های اقتصادی شرکت‌های فناوری به باراک اوباما
براساس گزارش سایت Open Secrets ، در کارزار انتخاباتی سال ۲۰۱۲، شرکت‌های “مایکروسافت” و “گوگل” به ترتیب با ۴۴۳ هزار دلار و ۳۵۷ هزار دلار در رتبه دوم و سوم اهداکنندگان کمک‌های اقتصادی به “باراک اوباما “قرار دارند. البته سایت تاکید کرده است که این کمک‌ها به طور مستقیم از سوی این شرکت‌ها و شرکت‌های دیگر انجام نشده است، بلکه از سوی اعضا، کارمندان و دارندگان سهام و اقوام درجه یک آنها صورت گرفته است. بر اساس آمار این سایت، اوباما در جمع‌آوری کمک‌های مالی بسیار موفق‌ تر از رامنی عمل کرده است. اوباما توانسته است حدود ۳۴۸ میلیون دلار کمک جمع‌آوری کند، در صورتی که “رامنی” حدود ۱۹۳ میلیون دلار کمک دریافت کرده است.

گفته می‌شود که در انتخابات چهار سال پیش هم شرکت‌های فناوری “اوباما” را ترجیح داده بودند، تا جایی که مدیرعامل وقت گوگل یعنی اریک اشمیت در کارزار انتخاباتی اوباما شرکت کرد و به عنوان مشاور وی فعالیت کرد. “استیو بالمر”، مدیر اجرایی مایکروسافت هم چهار سال اخیر، حامی اوباما بوده است. به طور کلی، بعد از انتخابات چند عضو گوگل وارد دستگاه اداری اوباما شدند و “اریک اشمیت” به همراه کریک موندی، رییس بخش پژوهش و راهبردی مایکروسافت عضو شورای مشورتی اقتصادی شدند.
کمپین رامنی، ترند توییتر خرید

کارزار انتخاباتی “میت رامنی” برای نخستین بار در تاریخ شبکه‌های اجتماعی یک موضوع ترند شده ملی توییتر را به عنوان یک کمپین تبلیغاتی برای خود خریدند. حزب جمهوری‌ خواه آمریکا حساب کاربری #RomneyRyan۲۰۱۲ را به عنوان یک نشانی ارتباطی رسمی برای کمپین خود خریداری کردند که در کنار ترندهای دیگر در “توییتر” به نمایش در می‌آید. به هر حال، از آن زمان تاکنون این ترند سفارشی در کنار عناوین دیگر قرار گرفته است. شرکت توییتر البته پیش از این هم هشتگ‌ هایی را از سال ۲۰۱۰ تاکنون از ۱۲۰ هزار دلار به بالا فروخته بود، ولی استفاده سیاسی از آن برای نخستین بار صورت می‌گیرد.

حائز اهمیت آن که، “توییتر” ، “گوگل پلاس” و دیگر شبکه‌‌ های اجتماعی به خدمت کاندیدا‌های انتخاباتی آمده‌اند تا به هواداران خود انرژی بدهند

“زک موفات”، مدیر امور دیجیتال “میت رامنی” به سایت Mashabale گفت: “ما واقعا فکر می‌ کنیم که دسترس بودن می‌ت واند رویکردی که خودمان را برای آن آماده کرده‌ ایم و آن دسترسی بدون دیوار است، نشان بدهد. او اظهار امیدواری کرده که این یک آغاز برای تغییر باشد.”

از آن چه گفته شد چنین بر می آید که با پیشرفت فزاینده ی علوم و تغییر و تحولات حاصل از آن، زندگی بشر نیز دستخوش تغییرات عمیقی می شود همان طور که شاهد آن هستیم که اینک نامزدهای انتخاباتی با استفاده از فضای مجازی و کنترل افکار عمومی سعی بر اِعمال خواسته های خود و نیل به اهدافی را دارند که گاها مردم از آن بی اطلاع بوده و تنها فریب رسانه ها را خورده اند.