کمیسیون تجاری فدرال

این کمیسیون ، روش‌های غیرمنصفانه رقابت تجاری و عملکردهای نامناسب و غیرقانونی را مورد بررسی قرار می‌دهد. تبلیغات و آگهی‌ها موضوعات مورد نظر این کمیسیون است. همچنین اشخاصی که در آگهی‌ها و یا تبلیغات مورد اهانت و یا تهمت قرار می‌‌گیرند می‌توانند ادعای خسارت کنند.

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا) این کمیسیون ، روش‌های غیرمنصفانه رقابت تجاری و عملکردهای نامناسب و غیرقانونی را مورد بررسی قرار می‌دهد. تبلیغات و آگهی‌ها موضوعات مورد نظر این کمیسیون است. همچنین اشخاصی که در آگهی‌ها و یا تبلیغات مورد اهانت و یا تهمت قرار می‌‌گیرند می‌توانند ادعای خسارت کنند.

هر نوع اطلاعاتی درباره محصولاتی در اختیار عموم قرار گیرد ابتدا باید به این کمیسیون ارجاع داده شود. ممکن است فکر کنید که منظور ما تنها مقالات و آگهیهای خبری است اما چنین نیست شما باید کلیه نامه‌ها، یادداشت‌ها، بروشورها،‌تصاویر، نقاشی‌ها، اسناد سمعی و بصری، سخنرانیها و هر نوع وسیله ارتباطی دیگر را که می‌خواهید در اختیار عموم قرار دهید به این کمیسیون ارایه دهید.

مواردی که ممکن است دعوی دروغ شود عبارت است از:
1) دعاوی اسناد فاقد ادّله – گفته‌هایی که قابل اثبات نیست
2) دعاوی مبهم – گفته‌هایی که گمراه کننده است
3) گواهی نامه‌‌های جعلی – گفته‌هایی که اصلیت ندارند
4) اغراق و مبالغه – تحریف حقایق
5) تحریف قیمت‌ها – پنهان کردن بهای اصلی کالا
6) گواهی غیر معتبر – دلیلی که قطعی نیست
7) تحقیقات فاقد ادّله – تحقیقات مجانی که شما بابت آن پول پرداخت می‌کنید.
8) نظر خواهی نادرست – آماری که غلط است.
9) اعتراضات جعلی – اعتراض‌هایی که تقلبی است .
10) تصاویر گمراه کننده – تصاویری که بیان گر موضوعی غلط است .
11) اشخاص غیر واقعی – به طور مثال: دکترها می‌‌گویند، «000»
12) نظرخواهی غیرواقعی- نظرخواهی از عده‌ای معدود و در نظر گرفتن آن به عنوان آرای عموم.
13) قیاس‌های غلط یا غیرعادلانه ـ توصیفی نامناسب ( غلط) از برتری محصولی بر محصول دیگر.

این کمیسیون شخصاً تبلیغاتی را معتبر می‌شمارد که بر مبنای برداشت صحیح از مشتری به دست آمده باشد. در میان برخی از انواع خبرهای‌ گمراه کننده می‌توان موارد زیر اشاره کرد:
1. این که مثلاً کالایی اولین کالا در حیطه کاری خودش است .
2. این که از طرف سازمانهای دولتی تأیید شده است.
3. این که کالا پروانه بهره‌برداری اختصاری دارد.
4. این که در آزمایشگاه تحقیقاتی آزمایش شده است.
5. این که محصول دارای مواد غذایی خاصی است.
6. این که تأثیرات آن غیر قابل وصف است.
7. این که نظر خواهی غیر واقعی برای اثبات موضوعی به کاررفته است.
8. این که محصولی به نوعی مارک دار است.

لغاتی وجود دارد که کمیسیون تجاری آ‌نها را «لغات ممنوعه» خوانده است. برخی از این لغات عبارتند از: معتبر، تأیید شده، اصلاحی، سفارشی، انحصاری، معروف، تراز اول، طبیعی، مطمئن‌، امن، قابل استفاده، نشکن و چروک نشدنی.


منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)