چگونه دولت‌ها اینترنت را به ابزار کنترل و سرکوب تبدیل می‌کنند؛ قطع دسترسی، بحران و حقوق بشر
قطع عمدی اینترنت نه فقط اختلال فنی، بلکه ابزاری برای کنترل اجتماعی و محدودسازی حقوق بشر است؛ حفظ دسترسی به اینترنت، یک ضرورت جهانی است.

قطع اینترنت توسط دولت‌ها ابزاری برای کنترل اجتماعی و محدودسازی دسترسی به اطلاعات شده است.

افغانستان، تانزانیا، هند و نمونه‌های شاخص هستند که میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار داده‌اند.

این اقدامات بر اعتراضات، انتخابات، آموزش و حقوق بشر اثر مستقیم دارد.

راهکارهای فنی محدود هستند و اکثر مردم بدون اینترنت، دسترسی به خدمات و اطلاعات ندارند.

جامعه جهانی باید دسترسی پایدار به اینترنت را به‌عنوان یک خدمت ضروری تضمین کند.


نویسنده: Bruce Schneier و Zach Rosson

تاریخ انتشار: ۱۳ دسامبر ۲۰۲۵

منبع: Wired / Access Now


در سال‌های اخیر، دولت‌ها در سراسر جهان، اینترنت را به ابزاری برای کنترل جمعیت و محدودسازی دسترسی به اطلاعات تبدیل کرده‌اند. از قطع اینترنت در افغانستان و تانزانیا گرفته تا محدودسازی‌های منطقه‌ای در پاکستان و نیجریه، میلیون‌ها نفر تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.

این قطعی‌ها می‌توانند کامل، جزئی، یا هدفمند باشند؛ گاهی اتصال موبایل محدود می‌شود، گاهی سایت‌های خبری و شبکه‌های اجتماعی مسدود می‌شوند، و گاهی پهنای باند کاهش می‌یابد. هدف غالباً کنترل سیاسی، جلوگیری از اعتراضات، یا محدود کردن دسترسی مردم به انتخابات و اطلاعات است.

آمار نشان می‌دهد تعداد قطعی‌های عمدی اینترنت از زمان مصر ۲۰۱۱ به شدت افزایش یافته است. در سال ۲۰۲۴، ۲۹۶ قطعی در ۵۴ کشور رخ داده و تنها تا پایان ۲۰۲۵، دست‌کم ۲۴۴ مورد دیگر ثبت شده است. این اقدامات فراتر از یک اختلال ساده است؛ اینترنت امروز زیرساختی حیاتی برای زندگی، کار، آموزش و حقوق بشر است.

کشورهایی مانند ، هند، میانمار و پاکستان بیشترین تعداد قطعی‌ها را داشته‌اند و نمونه‌هایی از مهارت بالا در مدیریت و کنترل شبکه داخلی را نشان داده‌اند. قطع اینترنت در بحران‌ها یا مناطق جنگی، دسترسی به کمک‌های انسانی و مسیرهای ایمن را دشوار می‌کند و مستندسازی نقض حقوق بشر را غیرممکن می‌سازد.

با این حال، برخی ابزارهای فنی مانند VPN، شبکه‌های مش و ترمینال‌های ماهواره‌ای می‌توانند موقتا راهکار باشند، اما برای اکثریت مردم، نبود اینترنت برابر با نبود دسترسی به اطلاعات، آموزش، خدمات مالی و ارتباطات اجتماعی است.

جامعه بین‌المللی نقش مهمی در شکل‌دهی به قوانین و استانداردهای دسترسی به اینترنت دارد. دسترسی پایدار به اینترنت باید به‌عنوان یک خدمت ضروری شناخته شود و فشار جهانی می‌تواند دولت‌ها را ملزم به حفظ اتصال کند. روند کنونی نشان می‌دهد بدون اقدام قانونی و سیاست‌گذاری هوشمند، قطع اینترنت به یک رویه عادی تبدیل شده است.

 

شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) ||
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:

https://telegram.me/sharaPR

برای اطلاعات بیشتر درباره روابط عمومی و اخبار سازمان‌های مختلف، می‌توانید به وبسایت شارا مراجعه کنید.

…………… شارا را در لینکدین، اینستاگرام، فیسبوک و تلگرام دنبال کنید ……………

انتهای شارا/