چرا سازمان‌های بهداشتی باید همکاری با آژانس‌های روابط عمومی صنعت سوخت فسیلی را متوقف کنند؟
سلامت عمومی و صداقت حرفه‌ای ایجاب می‌کند که بخش سلامت از همکاری با آژانس‌های روابط عمومی فعال در ترویج صنعت سوخت فسیلی فاصله بگیرد.

شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || با افزایش اثرات بحران اقلیمی و تأثیر مستقیم آن بر سلامت عمومی، رهبران سلامت جهانی خواستار پایان دادن به همکاری سازمان‌های بهداشتی با شرکت‌های روابط ‌عمومی و تبلیغاتی شده‌اند که همچنان به صنعت سوخت فسیلی خدمات می‌دهند. این اقدام به‌ویژه با توجه به نقش محوری این آژانس‌ها در ترویج منافع صنایع آلاینده و شکل‌دهی به روایت‌های اقلیمی، یک ضرورت اخلاقی و حرفه‌ای معرفی می‌شود.

دلایل کلیدی این درخواست
تضاد منافع بنیادین: همکاری همزمان آژانس‌های
روابط‌عمومی با شرکت‌های دارویی و بیمارستان‌ها و نیز بزرگترین تولیدکنندگان سوخت فسیلی، به تضاد آشکار منافع و تضعیف مأموریت سلامت عمومی منجر شده است.

خطرات سلامت ناشی از آلودگی فسیلی: آلودگی ناشی از سوخت‌های فسیلی سالانه میلیون‌ها مرگ زودرس ایجاد می‌کند (طبق برآورد سازمان بهداشت جهانی، ۷ میلیون مرگ)، بیماری‌هایی مانند حمله قلبی، سکته، آسم و اختلالات عصبی را تشدید می‌کند و به ویژه کودکان، سالمندان و گروه‌های آسیب‌پذیر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

کمپین‌های سازمان‌یافته انکار واقعیت: آژانس‌های تبلیغاتی و روابط عمومی با بودجه‌های کلان برای تضعیف مقررات زیست‌محیطی و پنهان‌سازی آثار سوء محصولات فسیلی فعالیت می‌کنند، همانند نقش تاریخی‌شان در صنعت دخانیات.

حکم حقوقی و مسئولیت قانونی: دیوان بین‌المللی دادگستری اخیراً تایید کرده که دولت‌ها ممکن است از نظر قانونی مسئول خسارات سلامت ناشی از انتشار سوخت‌های فسیلی باشند.

اقدامات پیشنهادی برای بخش سلامت
۱. پیوستن به کمپین «قطع نفوذ فسیلی»
سازمان‌های سلامت، بیمارستان‌ها، شرکت‌های داروسازی، دانشگاه‌ها و انجمن‌های حرفه‌ای باید تعهد دهند فقط با آژانس‌هایی همکاری کنند که به شرکت‌های سوخت فسیلی خدمات نمی‌دهند.

۲. ممیزی ارتباطات سازمانی:
تمامی روابط فعلی با آژانس‌ها باید ارزیابی و تضمین شود که هیچ همکاری با صنعت سوخت فسیلی وجود ندارد.

۳. الگوسازی و شفاف‌سازی:
سیاست قطع همکاری باید به صورت عمومی اعلام و سایر سازمان‌ها نیز به این اقدام ترغیب شوند.

پیام کلیدی و اخلاقی
ادامه همکاری بخش سلامت با آژانس‌هایی که همزمان به صنایع آلاینده خدمت می‌کنند، یک شکست اخلاقی و حرفه‌ای است. این تضاد منافع نه تنها ریسک اعتباری، بلکه تهدیدی برای اعتماد عمومی به جامعه سلامت است. قطع همکاری یک تعهد عملی به سلامت و حقیقت و الگویی برای سایر بخش‌هاست.

نکته کلیدی برای سیاست‌گذاران و مدیران سلامت
این اقدام صرفاً نمادین نیست؛ بلکه گامی واقعی برای حمایت از سلامت جامعه و بی‌اعتبار ساختن روایت‌های گمراه‌کننده صنایع آلاینده است.

سلامت عمومی نیازمند رهبری اخلاقی در عرصه ارتباطات است؛ این قطع همکاری باید به یک هنجار جدید بدل شود.

منبع: Health Policy Watch
نویسندگان: ادوارد مایباخ، جمیله محمود
تاریخ: ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۵

با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:

https://telegram.me/sharaPR

انتهای پیام/