شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || لیزی اسپرگ، پس از انتقال از لندن به سان‌فرانسیسکو، به این نتیجه رسید که روابط‌عمومی در آمریکا با بریتانیا تفاوت‌های اساسی دارد؛ تفاوت‌هایی که حتی شرکت‌های بزرگ هم هنگام ورود به بازار آمریکا نادیده می‌گیرند و شکست می‌خورند.
سه تفاوت اصلی میان روابط‌عمومی بریتانیا و آمریکا
۱. واقعیت بودجه‌ای:
در آمریکا، روابط عمومی بسیار پرهزینه‌تر است. تعداد روزنامه‌نگاران و رقبا بیشتر است و ارتباط با آن‌ها نیازمند صرف وقت و پول بیشتری است. درحالی‌که در لندن ممکن است ۲۰ خبرنگار یک حوزه فعال باشند، در آمریکا این تعداد به ۲۰۰ می‌رسد. تنها کسانی موفق می‌شوند که شبکه‌ای قوی، مهارت بالا، و آگاهی از بازار آمریکا دارند.
۲. نیازهای زمانی:
روزنامه‌نگاران آمریکایی به‌دلیل شلوغی کار، خبر را زودتر می‌خواهند. اگر در بریتانیا ارسال یک خبر سه روز قبل کافی است، در آمریکا باید دست‌کم یک هفته قبل اطلاع‌رسانی شود و برای خبرهای اختصاصی، زمان بیشتری لازم است.
۳. تمرکز آمریکا بر خود:
موفقیت‌های داخلی شما در بریتانیا (مثلاً همکاری با بانک‌های مطرح یا فروش گسترده در Tesco) برای رسانه‌های آمریکایی اهمیت چندانی ندارد. آن‌ها داده، مشتری و اثرگذاری آمریکایی می‌خواهند. بدون آن، داستان شما دیده نمی‌شود.
مثال‌های کاربردی
یک شرکت فین‌تک بریتانیایی با تمرکز بر موفقیت‌های اروپایی خود شکست خورد، اما با بازسازی پیام و استفاده از داده‌های آمریکایی، به موفقیت رسانه‌ای رسید. یک استارتاپ محیط‌زیستی هم با اطلاع‌رسانی دیرهنگام شکست خورد، اما در اطلاعیه بعدی با زمان‌بندی درست موفق شد.
روابط‌عمومی در آمریکا، صرفاً نسخه‌ای بزرگ‌تر از بریتانیا نیست. این یک فرهنگ متفاوت است. کسانی موفق می‌شوند که رویکرد خود را متناسب با شرایط آمریکا تنظیم کنند، منابع کافی اختصاص دهند و زمان مناسبی برای پیاده‌سازی در نظر بگیرند.
نویسنده: لیزی اسپرگ (Lizi Sprague)، مدیرعامل Songue PR
تاریخ: ۴ ژوئن ۲۰۲۵
منبع: پی.آردیلی