شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || هیچ سیاستمدار جدی در یک دموکراسی آشکارا ادعا نمی‌کند که با آزادی بیان مخالف است؛ حتی بسیاری از حکومت‌های اقتدارگرا نیز وانمود می‌کنند که مخالف سانسور هستند. اما نگرانی زمانی آغاز می‌شود که مقامات، محدود کردن آزادی بیان را در پوشش عناوین دیگری دنبال کنند.
نمونه تازه، اقدام لی جائه‌میونگ، رئیس‌جمهور کره‌جنوبی، است که خواستار جرم‌انگاری «انتشار اطلاعات نادرست» شده است. چنین رویکردی که در ظاهر با هدف حفظ نظم عمومی یا جلوگیری از فریب افکار عمومی مطرح می‌شود، در عمل می‌تواند زمینه‌ساز سوءاستفاده سیاسی و سرکوب منتقدان شود.
سرمقاله تأکید می‌کند که بهترین راه مقابله با اطلاعات غلط، وضع مقررات کیفری نیست؛ بلکه گسترش گفت‌وگو، ارتقای شفافیت و تقویت رقابت آزاد اندیشه‌هاست. تجربه دموکراسی‌های پیشرو نشان می‌دهد حقیقت زمانی بیشترین فرصت بروز دارد که میدان بیان باز و پرتحرک باشد، نه زمانی که زیر نظارت مستقیم دولت قرار گیرد.
این یادداشت هشدار می‌دهد: هرگاه دولت‌ها به‌جای تقویت سواد رسانه‌ای و توسعه آزادی رسانه‌ها، به کنترل گفتار عمومی روی بیاورند، در واقع آزادی بیان را به‌طور پنهان محدود می‌کنند—even اگر آن را «مبارزه با اطلاعات نادرست» بنامند.
پیام پایانی روشن است:
دموکراسی زمانی پایدار می‌ماند که شهروندان بتوانند آزادانه سخن بگویند، بحث کنند و حقیقت را از دل تضارب آرا به دست آورند، نه از دل قوانین کیفری.
هیئت تحریریه – ۱۴ نوامبر ۲۰۲۵
منبع: واشنگتن پست
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
برای اطلاعات بیشتر درباره روابط عمومی و اخبار سازمان‌های مختلف، می‌توانید به وبسایت شارا مراجعه کنید.
انتهای پیام/