روابط‌عمومی‌ها انبار وسایل مدرن ارتباطی با مارک و برندهای مشهور جهانی نیستند.
شارا، ابراهیم رستمیان مقدم مشاور انجمن روابط‌عمومی ایران- ایران دست‌کم در 20سال گذشته به موازات توسعه کمی و کیفی انواع فناوری‌ها در جهان توسعه‌یافته صنعتی، کم و بیش تلاش کرده با پشتوانه ارز نفتی، بخشی از مدرن‌ترین ابزارهای ارتباطی را در حوزه‌های گوناگون زندگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به کار گیرد. تدارک زیرساخت‌های لازم برای بهره‌گیری همه‌جانبه از این ابزار در اسناد و منشورهای ملی نظیر سند چشم‌انداز20ساله و برنامه‌های پنج‌ساله توسعه کشور به روشنی تصریح شده و تعهدات معین در ابعاد ملی برای عملیاتی کردن این جهت‌گیری‌ها به قانون مبدل شده و صدها میلیارد دلار از سرمایه‌های ملی در این مسیرهزینه شده، هر چند بخشی از این هزینه‌ها صرف محدودسازی دامنه استفاده از همین فناوری‌ها شده است که جای بحثی جداگانه دارد.
این موجی بود که در همان نخستین برآمدهای خود به روابط‌عمومی‌ها نیز رسید. یعنی به حوزه‌ای که باید نزدیک‌ترین نقطه‌های تماس را بین سازمان و مخاطبانش مدیریت و رصد کند، دامنه تعاملات، آگاهی‌بخشی و اقناع افکار عمومی را وسیع‌تر کرده و همراهی و همدلی میان مخاطبان با سازمان و نیز میان کارکنان و مدیران را تعمیق بخشد.
به این ترتیب می‌توان گفت طی دو دهه گذشته، میزان رضایتمندی مخاطبان هر سازمان از خدمات و کارکردهای آن، تاحدود زیادی به میزان موفقیت سازمان در بهره‌گیری هوشمندانه و مؤثر از ابزارهای جدید ارتباطی بستگی یافته است. بنابراین هر گاه موضوع داوری درباره نقش و کارکردهای روابط‌عمومی‌ها به میان می‌آید، به ناگزیر نگاه‌ها به سوی چند و چون تلاش روابط‌عمومی‌ها در چگونگی بهره‌مندی از فناوری‌های نوین ارتباطی نیز کشیده می‌شود.
اما پرسش اصلی این است آیا به صرف ارائه فهرستی بلندبالا از بودجه‌های صرف شده، تجهیزات فراهم آمده، تشکیلات عریض و طویل یا نمایش انواع لوح‌ها و تندیس‌های فلزی، پلاستیکی، کاغذی و مقوایی حاوی عبارات غلوآمیز در تحسین و تکریم خدمات مشعشع این یا آن مدیر، می‌توان به عمق واقعیت‌ها درباره کارآمدی و اثربخشی روابط‌عمومی‌ها دست یافت؟
مدرن‌گرایی و نوجویی در روابط‌عمومی‌ها نباید در حد تظاهر باقی بماند. روابط‌عمومی‌ها انبار وسایل مدرن ارتباطی با مارک و برندهای مشهور جهانی نیستند. این ابزارها باید در خدمت نیروهای ارتباطی متخصص و آگاه به دانش ارتباطات اجتماعی و نهایتاً جلب رضایتمندی مخاطبان قرار گیرد.
مدیریت نیروها و ابزارهای نوین ارتباطی باید به کسانی سپرده شود که مجهز به دانش و تجربه مفیدند، سازمان خود را پاسخگو و شفاف می‌پسندند، برنامه‌محورند و در این راه از پشتیبانی اتاق فکر هوشمند و آینده‌نگر برخوردارند.
بودجه‌های هنگفت تبلیغاتی و بهره‌گیری از فناوری‌های نو به تنهایی نمی‌تواند اقناع افکار عمومی را شکل دهد، همدلی مخاطبان را برانگیزد و به تفاهم میان سازمان و مشتریانش یاری رساند. حرف اول در روابط‌عمومی‌ها را همچنان درک درست و به موقع از انتظارات مخاطبان، واقع‌گرایی، صداقت و درست‌گویی در قالب افکار بلند، ایده‌های تازه و جذاب ارتباطی می‌زند.
بسته نگهداشتن راه‌های دسترسی مردم و مخاطبان به اطلاعات لازم درباره حقوق و مطالبات شان با وجود انواع وسایل ارتباطی تنها به انزوای روابط‌عمومی (و سازمان‌ها) در میان افکار عمومی کمک می‌کند و از توان نقش‌آفرینی آنها به هنگام فراز و فرودها و بحران‌ها می‌کاهد. اطاعت کورکورانه و محض از اوامر مدیریتی و لکنت در دفاع از دیدگاه‌های حرفه‌ای، خدمت به مدیریت و سازمان نیست. این شیوه‌ها، باعث دلسردی کارشناسان، شهامت‌گریزی در میان آنها و تنزل جایگاه روابط‌عمومی در حد زائده‌ای در تشکیلات اداری خواهد بود. و به این فهرست هر کس به استناد تجارب و دانش خود از آرمان‌های اجتماعی و انسانی روابط‌عمومی می‌تواند نکات مهم دیگری نیز اضافه کند. اگرچه و در هر حال «به عمل کار برآید، به سخن‌دانی نیست…»!
دبیرخانه دائمی همایش روابط‌عمومی الکترونیک در آستانه برگزاری هشتمین دوره این همایش دیدگاه‌های ابراهیم رستمیان مقدم، از پیشکسوتان و مشاور انجمن روابط‌عمومی ایران در خصوص ضرورت خداحافظی روابط‌عمومی‌ها با اندیشه‌های مندرس را منتشر کرد.
گفتنی است برای نخستین بار در کشورمان قرار است هفته روابط‌عمومی به همت دبیرخانه‌های مشترک روابط‌عمومی الکترونیک و روابط‌عمومی و صنعت از تاریخ 27اردیبهشت ماه برگزار شود.
برنامه‌ها و جزئیات بیشتر برای مشارکت در برگزاری این هفته در سایت www.eprcenter.ir قابل مشاهده و دریافت است.
|
||||
