نمایش قدرت با اسباب کار هنگام مراجعه ارباب رجوع

به بهانه انتشار کتاب ارتباطات غیرکلامی تالیف استاد بیدارمغز

نمایش قدرت با اسباب کار هنگام مراجعه ارباب رجوع
 

شارا– بسیاری از مقامات شرکت‏ ها یا ادارات در غرب برای نمایش قدرت خود و تضعیف ارباب رجوع یا کسی که برای مصاحبه استخدامی به اداره یا شرکت آنها می ‏رود، برای مهم و بزرگ جلوه دادن خود، از وسائل و مبلمان اداری متفاوتی استفاده و گاه سوءاستفاده می ‏نمایند. مثلاً صندلی خود را چرخان، بزرگ و دارای پشتی بلند انتخاب می ‏کنند تا با بهره گیری از ارتفاع و حجم، خود را بزرگ و مهم نشان دهند و صندلی ارباب‏رجوع را با پایه‏ های ثابت، کوچک و پشتی کوتاه انتخاب می ‏کنند تا او را کوچک – حقیر– پایین و محدود و بدون تحرک نشان دهند و صندلی ناراحت، باعث شود که ارباب رجوع زیاد نماند و به اصطلاح “زود مزاحمت را کم کند!”.
البته توسل به عوامل کاهنده حضور و وجود مراجعه کننده، منحصر به ارتفاع و حجم نیست که محل قرار گرفتن صندلی طرفین، فضای زیاد خالی پشت سر ارباب رجوع، محدود کردن دسترسی او به سطح میز فیمابین، با کم کردن سطح میز مدیر با پوشش انواع پرونده ‏ها و وسائل یا قرار دادن میز کوچک جلوی میهمان، قرار دادن تعدادی پرونده حجیم با علامت محرمانه- اما خالی!- و تعدادی تلفن رنگارنگ که مرتب زنگ می ‏زنند و مدیر هرگاه که گوشی را بر می‏ دارد به ارباب رجوع زیر چشمی نگاه می‏ کند (و پز می‎ دهد!)، از سایر عوامل نمایش قدرت مدیر و تحقیر مراجعه کننده است.
جالب این که، همین عوامل بزرگنما، از جمله مواردی است که کارشناسان به مدیران توصیه می‏ کنند تا برای افزایش اهمیت محل کار خود به کار برند. در مقابل، برخی دیگر عوامل آرامش ‎دهنده ‎ای را پیشنهاد می کنند، از جمله مواردی که به ارباب رجوع و مراجعه ‏کنندگان فرصت می ‏دهد تا خود را در فضای صمیمانه تری احساس کنند و نظرات خود را با فراغ بال، به مدیر عرضه نمایند. انتخاب این موارد دوگانه، بسته به نظر صاحب مقام و ساکن دفتر است تا چه خواهد و چه خواهد بنماید!
در هر حال، کارشناسان عوامل بزرگ کننده مقام اداره و شرکت و کوچک کننده ارباب رجوع را به شرح زیر فهرست کرده ‏اند:
– صندلی و میز بزرگ و گران قیمت برای مدیر یا رییس،
– مبل یا صندلی با پشتی کوتاه برای مراجعه کننده در گوشه میز یا با فاصله از میز مدیر،
– نصب تعدادی قاب عکس از مناسبت‏ های مختلف مدیر و رییس با مقامات عالیه و لوح ‏های دریافتی از همایش ‎ها و مناسبت‎ های گوناگون،
– یک کیف دستی شیک و باریک،
– تعدادی تلفن رومیزی رنگارنگ،
– تعدادی پوشه بزرگ، ولی خالی با علامت “کاملاً محرمانه”،
– یک پایه خودنویس با خودنویسی شیک و گرانقیمت،
– قراردادن یک دست یا نیم دست مبلمان راحتی در قسمتی از اتاق کار،
– رایانه و مانیتور پلاسما یا LED.
البته این نوع سفارش ‏ها ممکن است برای برخی تازگی نداشته باشد. چرا که در تاریخ معاصر ایران صاحب مقامی بود که اساساً در اتاق خود برای ارباب رجوع صندلی نمی‏ گذاشت تا آنان اولاً زود خسته شوند و زیاد نمانند و ثانیاً با ایستادن در مقابل مقام والا که در حال جلوس بود، به اندازه کافی احساس حقارت نمایند!