شبکه اطلاع رسانی روابطعمومی ایران (شارا)–|| کار مسئول روابطعمومی نفوذ در افکار عمومی است. برای اینکه کسی را وادار بانجام کاری سازیم که منظور نظر ما است قاعدتاً سه راه بیشتر موجود نیست و این سه راه عبارتند از:
تهدید – تطمیع – اقناع و ترغیب.
در روابط عمومی شق سوم یعنی اقناع و ترغیب بکار می رود و هدف از طرح و تنظیم برنامه روابط عمومی انجام یکی از سه هدف زیر است:
1 – تغییر و یا عقیم و بلااثر ساختن افکار و عقیده و نظرات نامساعد یا خصومت آمیز.
2 – قالبگیری افکار و عقایدی که در حال کمون می باشند و هنوز شکل و حالت مخصوص و مشخصی بخود نگرفتهاند. بدیهی است این قالب گیری باید مساعد حال سازمانی باشد که برنامه روابطعمومی به نفع آن تنظیم شده است.
3 – حفظ و نگاهداری افکار و عقاید مساعد و موافق.
مسئولان روابط عمومی همواره کوشش می کنند که رهبر و راهنمای افکار عمومی باشند. در صورت لزوم افکار عمومی جدیدی بوجود آورند و یا افکار عمومی موجود را عوض کنند و یا جریان افکار عمومی را کند و تند کنند.
مشکلات مسئول روابط عمومی ناشی از اختلاف نظر و فکر و سلیقه مردم می باشد. غالباً دیده شده که عدهای از مردم درباره عده دیگر چنین قضاوت می کنند: « مردم به افکار و نیات ما پینبرده و ما را خوب درک نکردهاند». « مردم با ما همکاری ندارند.» – « مردم آنطور که باید در کار خود سعی و جدیت بخرج نمی دهند»- «مردم در دادن رأی خود دقت نمی کنند و به اشخاص ناصالح رأی می دهند» همین شکایت هاست که مواد اولیه وظایف روزانه مسئولان روابط عمومی را بوجود می آورد.
منبع: شبکه اطلاع رسانی روابطعمومی ایران (شارا)
|
نظر بدهید