شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا) || ۲۷ اردیبهشت، روز ملی ارتباطات و روابط عمومی است، این روز فرصتی برای اندیشیدن به قدرت رسانهها و تلاش برای تجلیل از تلاشگران این عرصه است. نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسداشت این رخداد فرهنگی نیز بر کسی پوشیده نیست، اما همیشه هزاران سئوال بیپاسخ از سوی اهالی این عرصه وجود دارد که عزیزان متولی باید پاسخگوی آنها باشند.
تاریخچه ایجاد ارتباط به شکل امروزی به اوایل قرن نوزدهم با کشف الکتریسیته و خاصیت انتقال آن بهصورت سیگنال و علامت، بر میگردد که از طریق آن برای اولین بار یک پیام با سرعتی افزونتر از سرعت هر انتقال دهنده دیگری فرستاده شد. تلگراف اولین وسیلهای است که برای ارسال این شیوه از پیام در دنیای مخابرات استفاده شد.
امروزه انعکاس فعالیت دستگاههای دولتی، خصوصی و بخشهای مختلف اقتصادی، اجتماعی و… بدون تشکلهای ارتباطی امکانپذیر نیست. تشکلهایی که هم روشنگری میکنند و هم بار تهدیدهای رسانهای را به جان میخرند و گاهی زخمی نیز میشوند، اما عشق به فضای کاریشان، آنها را همچنان ثابتقدم نگاه داشته است.
فعال حوزه روابط عمومی، متخصص یکی از شاخههای فعالیتهای رسانهای نیز هست، اما درد اینجاست که گاهی افرادی بیگانه از رسانه، یا سودجو، به این حوزه ورود کرده، مانع اثربخشی پیامهای رسانهای میشوند و فضای اجتماعی را غبارآلود میکنند.
این در حالی است که افراد متعهد در این حوزه، تمام مسائل را به جان میخرند تا به روشنی و راستی به بیان واقعیتها، عملکردها و گاهی کمبودها و نارساییها بپردازند. میتوان گفت: لنزهای دوربین و قلمهای این فعالان، زیبا میپردازد و شیرین مینگارد.
همافزایی رسانهای، تبادل تجربه اهالی این عرصه، اجرای پویشهای رسانهای و تجلیل از فعالان حوزه روابط عمومی و ارتباطات از راهکارهای عملی برای توسعه و تقویت این فضای با اهمیت است که البته تصمیمگیری را باید به دانایان در این زمینهها سپرد که برخی از تجربههای تلخ پیشین، در سطح ملی و استانی، تکرار نشوند.
نویسنده: حامد شبابی؛ فعال رسانهای
منبع: مرصاد
انتهای پیام/
نظر بدهید