شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)–|| برای شناخت روابط‌عمومی باید به مطالعه تعاریف متعدد و متنوعی از آن پرداخت که ماهیت روابط عمومی بیش از پیش نمایان شود.
گرچه این تعاریف جسته و گریخته علامت و نشانی از روابط عمومی دارد، اما باید فارغ از این موضوع به “شخصیت” روابط عمومی در سازمانها اشاره کرد که بار اطلاع رسانی و نظر سنجی و دیگر وظایف بر عهده آن گذاشته است.
برای ارتقاء شخصیت و کاراکتر روابط عمومی می بایست ابتدا آن را به عنوان مجموعه یی نگریست که وظایف متنوع آن نگاه مدیران و مخاطبان و مشتریان را به سوی آن کشاند تا جایگاه رفیع روابط عمومی به منزله سرآغاز برخی از امور فنی و هنری با چاشنی تخصص در هم آمیخته تا شخصیت آن شکل گیرد.
روابط عمومی در واقع نیاز به “نیروهای متخصص” و آگاهی دارد که بتواند برنامه‌های سازمان متبوع خود را در درون و بیرون سازمان پایه ریزی کند تا از قبل آن اعتماد مراجعان و مشتریان را به سوی خود جلب نماید.
در کنار نیروهای متخصص نیاز به امکانات و ابزار “ارتباطی” در عصر ارتباطات از ملزومات کار روابط عمومی است به طوری که این ابزار در خدمت فرایند امور روابط عمومی قرار گیرد تا با زبان ارتباطات بتواند اخبار و اطلاعات را در سریعترین شکل ممکن مخابره نماید.
در این اثنا “حمایت” مدیران از روابط عمومی می تواند به قوام و دوام روابط عمومی منجر شود و چنانچه این حمایت سست و بی مقدار باشد روابط عمومی نخواهد توانست در خدمت سازمان و اهداف عالیه آن باشد.
بجاست مدیرانی که اعتقاد و اعتماد به روابط عمومی دارند و می دانند اعتبار بخشیدن به روابط عمومی می تواند دستاوردهای ارزشمندی برای سازمان خود داشته باشد از هیچ کوششی برای تجهیز روابط عمومی دریغ نورزیده و بدانند سرمایه‌گذاری مادی و معنوی در این بخش می تواند وجه سازمانی شان را نزد افکار عمومی و دیگر سازمان ها و خدمات گیرندگان بهبود و افزون کرده و آن ها را از برخی حواشی و سوء تفاهم ها مصون و بیمه نماید.
|
||||
