روابط عمومی و اطلاع رسانی

اطلاع رسانی به طور حتم از فعالیت ها و اقدام های نظام مند و معقول تشکیل می شود و به عنوان یکی از وظایف عمده روابط عمومی است.

شارا، دکتر هادی کمرئی مدیر امور روابط عمومی بانک توسعه تعاون- روابط عمومی به عنوان قلب تپنده سازمان ها و نهادها عمل می کند و به عنوان چشم بینای ادارات مطرح می شود.ومبرهن است که پویایی روابط عمومی موجب رشد و بالندگی مجموعه ها و ادارات و مراکزمی گردد. روابط عمومی ها می توانند با تعامل سازنده وکارآمد با این ابزارها به مرز شکوفایی برسند چون رسانه ها هستند که در اکثر مواقع افکار عمومی را مد یریت کرده و به چالش می کشند.
روابط عمومی که یک حرفه و شغلی است که تعدادی از علوم را به کمک می گیردبراین مبنا قرار گرفته است تا ارتباطی دو سویه را بین سازمان و مخاطب برقرار نماید.روابط عمومی آیینه تمام‌نمای سازمان و جایگاه دریافت و انتقال اطلاعات است و وظیفه تبلیغ، ترغیب، تشویق و نفوذ در افکار عمومی را بر عهده دارد. روابط عمومی پل ارتباطی مردم و سازمان و جایگاه دریافت و انتقال اطلاعات است. ایجاد حسن تفاهم، حسن رابطه متقابل وظیفه اصلی روابط عمومی است. روابط عمومی اعمال مدیریت، فلسفه مدیریت، فلسفه اجتماعی مدیریت، مشاور مدیریت و کارکرد ارتباطی مدیریت است.در ابتدای هزاره سوم میلادی روابط عمومی را فلسفه مدیریت می دانند و مسلم است که ارزش، اعتبار و اهمیت هر پدیده ای را باید در فلسفه آن جستجو کرد.روابط عمومی وکیل مدافع سازمان در بیرون و مدعی العموم در داخل سازمان است.


جایگاه اطلاع رسانی در روابط عمومی
اطلاع رسانی بعنوان یک رشته علمی تهیه مجموعه اطلاعاتی است که سبب پیشرفت نهادها گوناگون و روش هائی می شود که وقف گردآوری و انتقال دانش هستند. تاکنون در هزاران مقاله، کتاب و سخنرانی در سراسر جهان به تبیین اهمیت، نقش، هدف و کارکردهای روابط عمومی در جامعه پرداخته شده و ابعاد گوناگون آن تشریح و تبیین شده است. با این وجود باز هم شاهدیم که نویسندگان و اندیشمندان بسیاری علاقمندند به غور و تفحص در این عرصه بپردازند و در این تلاش امیدوار هستند که شاید «اطلاع» دیگری به اطلاعات موجود بیفزایند و گامی دیگر در راستای شفاف سازی موضوع بردارند. چرا روابط عمومی در جوامع امروزی حایز اهمیت است . چرا ما هنوز نیازمند آن هستیم که درباره اش تحقیق کنیم و ابعاد گوناگونش را بررسی کنیم. اجرا و عناصر تشکیل دهنده و اثرگذار بر آن را بازشناسی کنیم و روابط و همبستگی هایش را با سایر مقولات اجتماعی که به نظر می رسد در شبکه ی پیچیده ای از روابط و مناسبات اجتماعی به وجود آمده و رشد و توسعه یافته اند، تبیین و توجیه کنیم؟ مختصرترین پاسخ به دو پرسش مذکور این است که جهان شاهد تغییر و دگرگونی قابل توجهی در زمینه های صنعتی و تکنولوژیک، به ویژه در قلمرو ارتباطات اجتماعی و به تبع آن تلاش وسیع و همه جانبه کنش گران جهانی برای دستیابی به اقصی نقاط جهان است تا فرآیند «جهانی سازی» و تشکیل «دهکده جهانی» را به ثمر برسانند و بازاری جهانی را بوجود بیاورند که همه نوع کالا و خدمات به آسانی در دسترس کسانی قرار گیرد که قادرند هزینه آنها را بپردازند. به عبارت دیگر پدیده های اجتماعی و جهان هستی تحت تأثیر این تحولات، دچار دگرگونی شده و به طور دایم به سمت پیچیده تر شدن سوق داده می شوند و بررسی بازشناسی و تبیین مجدد آنها ضرورت تام دارد. طبیعی است که در این روند دیدگاه های گوناگونی شکل می گیرند و هریک از متفکرین با جهت گیری خاصی به تبیین این تحولات می پردازند. نکته ای که باید بر آن تأکید شود این است که «اطلاع رسانی» و «روابط عمومی» دو مقوله ای قابل تفکیک نیستند و فقط در سطح تحلیل می توان آنها را از یکدیگر تفکیک کرد و نسبتشان نسبت جز به کل است. روابط عمومی و اطلاع رسانی سیستم و زیر سیتسم مهمی در نظامهای اجتماعی محسوب میشوند که امروزه کسی نمی تواند وجودشان را انکار کند.
روابط عمومی ها به واقع حلقه های ارتباطی افکار عمومی اند و قادرند از محمل رسانه ها و وسایل ارتباط جمعی استفاده نمایند . در بهترین حالت روابط عمومی رسانه را برای فرایند اطلاع رسانی در اختیار می گیرد و به اقناع افکار عمومی می‌پردازد. این مهم یکی از مسئولیت های مغفول مانده روابط عمومی است. براین اساس یکی از مهم ترین اصول در مدیریت کیفیت رعایت اولویت در برنامه ریزی و عمل است و ارتقای مدیریت کیفیت در روابط عمومی به معنای حذف و به حاشیه‌راندن فعالیت های غیر ضروری وخرده پاست ، ماموریت اصلی روابط عمومی در جلب افکار عمومی است و سخت کوشی ، روحیه تعاملی و شخصیت ویژه کارکنان روابط عمومی نمی‌بایستی مدیران و سایر کارکنان را در این خصوص دچار سوء تفاهم کند. پس می توان اذعان نمود که با تعاملی که بین روابط عمومی و حوزه اطلاع رسانی وجود دارد می توان به نقش و جایگاه اطلاع رسانی در روابط عمومی پی برد.
ارتباطات رسانه ای در روابط عمومی درگام اول به معنای انتشار اخبار و اطلاعات است ، برای دست اندر‌کاران روابط عمومی رسانه یک ابزار است ، یک وسیله ارتباط با افکار عمومی است و جایی است که میان مردم و سازمان ارتباط برقرار می شود بنابراین اطلاع رسانی به طور حتم از فعالیت ها و اقدام های نظام مند و معقول تشکیل می شود و به عنوان یکی از وظایف عمده روابط عمومی است که دارای مراحل وخصیصه های بسیاری است و لازم است در دو بعد ” اطلاع یابی“ و” اطلاع رسانی “ بر نیاز سنجی ، مخاطب شناسی یا تحلیل مخاطب ، امکان سنجی، افکار سنجی“ و سرانجام برنامه های اقناعی اثر بخشی استوار باشد . بنابرآنچه گفته شد ”نقش اطلاع رسانی در روابط عمومی “ اساسی و بنیادی است و اگر این نقش به درستی و با دقت و ظرافت و بر مبنای اصول علمی و پژوهشی صورت نپذیرد ، سایر نقش هایش تحقق نخواهند یافت . در واقع تحقق این نقش ایفای سایر نقشها و فعالیتها را میسر می کند و هرگز نمی توان آن را از چرخه فعالیت های روابط عمومی حذف کرد از آنچه گفته شد چنین برمی آید که بازشناسی نقش ، اهمیت و کارکرد اطلاع رسانی ، روابط عمومی وسایر نهادها و سازمان هایی که با ” اطلاعات “ و ”داده ها “ سر و کاردارند ، به علت تحولات تکنولوژیکی روزافزون و به دلیل تغییر در شکل و ماهیت روابط اجتماعی در سطح ملی، منطقه ای و جهانی ، براساس ضرورت باز تولید آگاهی ها نسبت به این تحولات و شناخت وضعیت جدید ، همواره ضرورت دارد . نهایتاً می توان اذعان داشت که روابط عمومی و اطلاع رسانی دارای نسبت کل به جز بوده و محیط اجتماعی ،تاریخ، ژئوپولتیک، روندهای اقتصادی و فرهنگی و نوع و کیفیت ساختارهای اجتماعی درچگونگی وسرشت این نقش بسیار تاثیر دارند.