رابرت فیسک خبرنگار پرسابقه درگذشت

فیسک در دهه های گذشته به خاطر گزارش هایش از خاورمیانه شناخته می شد.

او از منتقدان سیاست های آمریکا و اسراییل در خاورمیانه بود.

علاوه بر خاورمیانه، فیسک از جنگ بالکان و رخدادهای شمال آفریقا هم گزارش داده بود.

روزنامه نیویورک تایمز در سال ۲۰۰۵ رابرت فیسک را مشهورترین خبرنگار بین المللی در بریتانیا نامید.

 

شبکه اطلاع رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)|| رابرت فیسک، خبرنگار پرسابقه بین المللی که از انقلاب ایران و جنگ ایران و عراق برای روزنامه های بریتانیایی گزارش تهیه کرده بود، در سن ۷۴ سالگی درگذشته است.

به گزارش شارا به نقل از روزنامه آیریش تایمز به نقل از بی سی، فیسک پس از انتقال به بیمارستانی در دوبلین در روز جمعه درگذشت.

علت مرگ او سکته قلبی عنوان شده است.

فیسک در دهه های گذشته به خاطر گزارش هایش از خاورمیانه شناخته می شد.

او از منتقدان سیاست های آمریکا و اسراییل در خاورمیانه بود.

علاوه بر خاورمیانه، فیسک از جنگ بالکان و رخدادهای شمال آفریقا هم گزارش داده بود.

روزنامه نیویورک تایمز در سال ۲۰۰۵ رابرت فیسک را مشهورترین خبرنگار بین المللی در بریتانیا نامید.

آقای فیسک در سال ۱۹۴۶ در میداستون کنت در انگلیس به دنیا آمد ولی بعدها شهروند ایرلند شد و در دوبلین زندگی می کرد.

آقای فیسک در ابتدای فعالیت حرفه ای خود در سال ۱۹۷۲ به بلفاست رفت تا از ناآرامی های ایرلند شمالی برای روزنامه تایمز گزارش دهد.

او در سال ۱۹۷۶ به بیروت رفت تا خبرنگار خاورمیانه این روزنامه باشد.

رابرت فیسک طی سال ها از رخدادهایی مانند جنگ داخلی لبنان، انقلاب اسلامی در ایران، اشغال افغانستان به وسیله شوروی و جنگ ایران و عراق گزارش تهیه کرد.

آقای فیسک در سال ۱۹۸۹ به خاطر اختلاف با روپرت مرداک، مالک روزنامه تایمز به روزنامه ایندیپندنت پیوست.

رابرت فیسک در دهه ۱۹۹۰ سه بار با اسامه بن لادن مصاحبه کرد.

پس از حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱، آقای فیسک برای دو دهه مناقشات خاورمیانه و جنگ در افغانستان، عراق و سوریه گزارش تهیه می کرد.

به گزارش ایندیپندنت، کریستین براوتون، سردبیر ایندیپندنت تا همین هفته گذشته، که حالا مدیر کل این مجموعه شده است، گفت: «رابرت فیسک نترس، سازش‌ناپذیر، مصمم و متعهد به کشف حقیقت و برملا کردن دروغ با هر هزینه‌ای، بزرگ‌ترین روزنامه‌نگار نسل خود بود. شمعی که او در ایندیپندنت برافروخت روشن خواهد ماند.»

بسیاری از نوشته‌های فیسک جنجال‌برانگیز بود، چیزی که ظاهرا خودش می‌پسندید. در سال ۲۰۰۳، زمانی که آمریکا و بریتانیا آماده حمله به عراق می‌شدند، فیسک به سازمان ملل در نیویورک رفت تا شاهد اعلام جنگ بی‌پایه کولین پاول، وزیر خارجه وقت آمریکا باشد.

او نوشت: «زمانی که ژنرال پاول وارد جلسه شورای امنیت شد، با نمایندگان دیده‌بوسی کرد و آنها را در آغوش گرفت، آغاز یک نمایش تقریبا خوفناک رقم خورد. جک استراو برای آغوش گرفتن همتای آمریکایی خود تقریبا از جا پرید.»

فیسک که دارنده جوایز بسیاری است از جمله جایزه عفو بین‌الملل و جایزه مطبوعات بریتانیا، نویسنده چندین کتاب است که معروف‌ترین آنها « دریغا مردم: لبنان در جنگ» و «جنگ بزرگ برای تمدن: فتح خاورمیانه» هستند. او دکترای خود را از کالج ترینیتی گرفت و صاحب یک خانه در دالکی، در کو دوبلین، است.

او دو بار با اسامه بن لادن مصاحبه کرد. فیسک پس از حملات یازده سپتامبر و حمله متعاقب آمریکا و بریتانیا به عراق، به مرز پاکستان و افغانستان رفت، که در آنجا مورد حمله گروهی از آوارگان افغان قرار گرفت که از کشته شدن هموطنان‌شان از سوی نیروهای غربی خشمگین بودند.

فیسک با انتشار عکس‌هایی از صورت مجروح و خرد شده‌اش، این واقعه را به خبر اول روزنامه تبدیل کرد، که بسیار شهرت یافت.

او نوشت: «متوجه شدم، آنها تمام مردان و پسران افغان هستند که به من حمله کرده بودند، که هرگز نباید چنین کاری می‌کردند. ولی خشم و نفرت آنها تماما محصول دیگرانی از ما بود، از ما که آنها را در مبارزه‌شان با روسیه مسلح کردیم و بی‌توجه به درد و رنج‌شان به جنگ داخلی آنها، خندیدیم و دوباره به آنها سلاح دادیم و پول دادیم که چند مایل آن طرف‌تر برای رسیدن به تمدن بجنگند و بعد روی سرشان بمب ریختیم و خانواده‌هایشان را از هم پاشیدیم و اسم آن را تلفات جانبی گذاشتیم.»