دو دست خسته

به مناسبت فرا رسیدن 27 اردیبهشت ماه روز ارتباطات و روابط عمومی – دو دست خسته یکسره می ایستد، از ابتدا تا انتهای مراسم اجازه نشستن ندارد، دو دست خسته گاهی به جای سه پایه دوربین قرار می گیرد، راه می رود، به تصویر می کشد، تمام جوانب را در نظر می گیرد، به نفس نفس می افتد، فیلم که پخش می شود، دیگر نفس های دو دست خسته در ذهن هیچ کس خطور نمی کند.

دو دست خسته دو دست خسته فکر می کند، می بیند، می پرسد، می شنود، می نویسد، ویراستاری می کند، تایپ می کند، ناله می کند، خبر که آماده می شود، دیگر هیچ کس ناله های دو دست خسته را به خاطر نمی آورد.

دو دست خسته می ایستد، می نشیند، دراز می کشد، نظاره می کند، تنظیم می کند، عرق می ریزد، زاویه ها را در نظر می گیرد، تصویر که در قاب دوربین عکاسی شکل می گیرد، عکسی که خاطره می شود و بر دلها نقش می بندد، دیگر هیچ کس عرق و خاطرات دو دست خسته را به یاد نمی آورد.

دو دست خسته یکسره می ایستد، از ابتدا تا انتهای مراسم اجازه نشستن ندارد، دو دست خسته گاهی به جای سه پایه دوربین قرار می گیرد، راه می رود، به تصویر می کشد، تمام جوانب را در نظر می گیرد، به نفس نفس می افتد، فیلم که پخش می شود، دیگر نفس های دو دست خسته در ذهن هیچ کس خطور نمی کند.

دو دست خسته می بیند، کنکاش می کند، می گردد، گاهی از میان تصاویر و فیلم ها و سخنرانی ها برای یافتن تصویر یا جمله ای کاربردی و تاثیرگذار ساعت ها جست و جو می کند، جلو می برد، بر می گرداند، دقت به خرج می دهد، تدوین می کند، کلیپ که آماده می شود، نمایش که مورد توجه قرار می گیرد، دیگر هیچ کس دقت دو دست خسته را به خاطر نمی آورد.

دو دست خسته ساعت ها مطالعه می کند، به دنبال متنی بدرد بخور و موثر می گردد، مطلب جمع آوری می کند، حفظ می کند، مسلط می شود، پشت تریبون قرار می گیرد، در میان انبوهی از جمعیت، به جای استرس و اضطراب، با صلابت و اعتماد به نفس، و با عشق اجرا می کند، برنامه که تمام می شود، مراسم که به پایان می رسد، دیگر هیچ کس، صلابت و عشق دو دست خسته را به یاد نمی آورد.

یحیی زاده

مدیر روابط عمومی دانشگاه مازندران و دبیر شورای هماهنگی روابط عمومی های دانشگاه ها و پارک های علم و فناوری منطقه دو کشور( استان های گیلان، مازندران و گلستان)