شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || برنامه جیمی کیمل (Jimmy Kimmel)، مجری معروف برنامه‌های آخر شب، روز چهارشنبه به طور «نامحدود» از شبکه ای‌بی‌سی (ABC) تعلیق شد. این تصمیم ساعاتی پس از آن اتخاذ شد که کمیسیون ارتباطات فدرال (Federal Communications Commission – FCC)، نهاد ناظر بر رسانه‌های پخش آمریکا، شبکه را تهدید به اقدام قانونی کرد. دلیل اصلی این تهدید، مونولوگ کیمل درباره مرگ چارلی کرک (Charlie Kirk) و واکنش دونالد ترامپ (Donald Trump) به آن بود.
کیمل در برنامه خود گفت: «ما در طول آخر هفته به پایین‌ترین سطح خود رسیدیم، چرا که باند ماگا (MAGA) به شدت تلاش می‌کرد تا تیرانداز کرک را فردی غیرمرتبط با جریان خود معرفی کند و در عین حال از این حادثه برای امتیاز سیاسی بهره ببرد.» او سپس کلیپی از ترامپ را پخش کرد که در پاسخ به پرسش یک خبرنگار درباره مرگ کرک گفت: «به نظرم خیلی خوب است. راستی، همینجا ساخت سالن رقص جدید کاخ سفید آغاز شده است، چیزی که ۱۵۰ سال در انتظارش بودیم.» کیمل این واکنش را به تمسخر گرفت و گفت: «هیچ بزرگسالی این‌گونه برای مرگ کسی که او را دوست خود می‌خواند سوگواری نمی‌کند؛ این رفتار شبیه یک کودک چهار ساله برای ماهی قرمز است.»
واکنش‌ها به این سخنان شدید بود. برندن کار (Brendan Carr)، کمیسر FCC و متحد نزدیک ترامپ، در یک پادکست راست‌گرا مونولوگ کیمل را «بیمارگونه» توصیف کرد و گفت که این اقدام تلاشی برای دامن زدن به روایت ارتباط تیرانداز با جنبش ماگا بوده است. او تهدید کرد: «ما راهکارهایی داریم و می‌توانیم این موضوع را هم به شیوه آسان و هم به شیوه سخت پیگیری کنیم.» تنها چند ساعت بعد، ای‌بی‌سی با همراهی شرکت مادر، دیزنی (Disney)، تصمیم به تعلیق برنامه گرفت. گزارش‌های رسانه‌ای حاکی از آن بود که شرکت نکستار (Nexstar)، مالک بسیاری از ایستگاه‌های وابسته به ای‌بی‌سی که برنامه کیمل را پخش می‌کردند، پیش‌تر اعلام کرده بود این برنامه را به دلیل سخنان کیمل روی آنتن نخواهد برد. این اقدام در حالی رخ داد که نکستار در حال ادغام ۶.۲ میلیارد دلاری با شرکت رسانه‌ای تگنا (Tegna) بود؛ معامله‌ای که کار، در مقام کمیسر FCC، اختیار مسدود کردن آن را داشت.
این روند نمونه‌ای آشکار از پدیده‌ای است که در حقوق رسانه‌ای «جوابُنینگ» (Jawboning) نام دارد؛ یعنی زمانی که دولت با تهدید و فشار غیرمستقیم، بخش خصوصی را به سانسور وادار می‌کند. دیوان عالی آمریکا این عمل را نقض متمم اول قانون اساسی و مصداق سانسور دولتی دانسته است.
این نخستین بار هم نبود. استیون کولبرت (Stephen Colbert)، مجری برنامه لِیت شو (The Late Show)، دو هفته قبل تحت فشار مشابهی از سوی نهادهای نزدیک به دولت ترامپ توسط شبکه سی‌بی‌اس (CBS) کنار گذاشته شد. از زمان بازگشت ترامپ به قدرت در ژانویه ۲۰۲۵، برخورد با رسانه‌های منتقد شدت گرفته است. نمونه دیگر، تغییر سیاست تحریریه‌ای واشنگتن‌پست (Washington Post) و حذف نویسندگان منتقد بود. در لس‌آنجلس تایمز (Los Angeles Times) نیز دستور مستقیم پاتریک سون-شونگ (Patrick Soon-Shiong)، مالک میلیاردر روزنامه، منجر به لغو حمایت از کامالا هریس در انتخابات شد.
از سوی دیگر، بسیاری از غول‌های رسانه‌ای آمریکا اکنون در اختیار میلیاردرهایی هستند که به ترامپ نزدیک‌اند: ایلان ماسک (Elon Musk) مالک ایکس (X)، خانواده راست‌گرای الیسون (Ellison family) در حال خرید پارامونت (Paramount)، و معامله اخیر فروش تیک‌تاک (TikTok) به مارک اندریسن (Marc Andreessen) و لری الیسون (Larry Ellison) همگی این روند را نشان می‌دهد.
مویرا دونگان هشدار می‌دهد: «وقتی حکومت می‌تواند محتوای گفتار را تعیین کند و رسانه‌ها از ترس پیامدهای سیاسی استقلال خود را از دست بدهند، دیگر نه مطبوعات آزاد باقی می‌ماند و نه حقیقت.» او این وضعیت را با قوانین «لِز-ماژسته» (Lèse-majesté) در اروپا مقایسه می‌کند که در آن توهین یا تمسخر پادشاه جرم بود. اما در دوران ترامپ، نه تنها خود او بلکه هر کسی که به او نزدیک است نیز از دایره انتقاد خارج شده‌اند.
او در پایان یادداشت می‌نویسد: «حتی اگر ترامپ موفق به سرکوب آزادی بیان شود، غیرممکن است بتواند خنده مردم را خاموش کند. ممنوع کردن جوک درباره کسانی که خود به‌طور ذاتی مضحک‌اند، غیرممکن است.»
نویسنده: مویرا دونگان (Moira Donegan)
منبع: گاردین (The Guardian)
تاریخ: ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۵ (18 September 2025)
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
انتهای پیام/