تعدیل نیرو در اومنیکام پس از ادغام با IPG نشان داد که بحرانهای ارتباطی اغلب نه از تصمیم، بلکه از نحوه روایت آن شکل میگیرند. تمرکز پیامهای رسمی بر سهامداران و غفلت از تجربه انسانی کارکنان، باعث شد روایت غیررسمی در شبکههای اجتماعی شکل بگیرد و اعتماد آسیب ببیند.
این نمونه نشان میدهد در عصر رسانههای اجتماعی و جستوجوی هوش مصنوعی، روابطعمومی داخلی و انسانمحور نقش تعیینکنندهای در حفظ اعتبار سازمانی دارد.
نویسنده: الیزابت روزنبرگ (Elizabeth Rosenberg)
تاریخ انتشار: ۱۰ دسامبر ۲۰۲۵
منبع: https://adage.com
شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا) || اعلام تعدیل نیرو در اومنیکام پس از ادغام با IPG، تنها یک تصمیم سازمانی نبود، بلکه بهسرعت به یک بحران ارتباطی تمامعیار تبدیل شد. در این رویداد، دو روایت کاملاً متفاوت بهطور همزمان شکل گرفت. روایت اول، روایت رسمی شرکت بود؛ متنی صیقلی، راهبردی و مملو از واژگانی چون «رشد هوشمند» و «ظرفیتهای متصل». روایت دوم اما در لینکدین و ردیت جریان داشت؛ جایی که کارکنان تعدیلشده، تجربه زیسته و بیپرده خود را روایت میکردند.
مدیریت اومنیکام در بیانیه رسمی خود اعلام کرد: «تخصص و تعهد تیم رهبری ما و ظرفیتهای متصل، ما را در موقعیتی منحصربهفرد قرار میدهد تا این لحظه را به کاتالیزوری برای رشد هوشمند برای کارکنان، مشتریان و سهامداران تبدیل کنیم.» این زبان، بهوضوح برای سرمایهگذاران و تحلیلگران طراحی شده بود، نه برای افرادی که همان روز شغل خود را از دست داده بودند.
در مقابل، آنچه در فضای واقعی کارکنان جریان داشت، داستانی کاملاً متفاوت بود. افرادی که سالها برای این آژانسها کار کرده بودند، شبها اضافهکار مانده، مشتریان را حفظ کرده و هویت خلاق سازمان را ساخته بودند، اکنون روایت خود را در کامنتها منتشر میکردند. پرسش کلیدی اینجا شکل میگیرد: کدام روایت ماندگارتر خواهد بود؟
گسست از حقیقت انسانی
الیزابت روزنبرگ، بهعنوان یک مدیر باسابقه ارتباطات که تجربه مدیریت تغییرات سطح C و تعدیلهای گسترده جهانی را دارد، تأکید میکند که الزامات حقوقی بخشی از پیامرسانی را شکل میدهند، اما هرگز لحن، همدلی و بهرسمیتشناختن انسانها را منع نمیکنند. قانون، مانع انسانبودن نیست.
مسئله اصلی در این بحران، خودِ تعدیل نیرو نبود. ادغامهایی در این مقیاس، ناگزیر به همپوشانی شغلی منجر میشوند. مسئله، این بود که پیامها بهروشنی نشان دادند مخاطب واقعی چه کسی است. اومنیکام یک شرکت ارتباطاتی است. آنها فراموش نکردهاند چگونه ارتباط برقرار کنند، بلکه آگاهانه انتخاب کردند با چه کسی ارتباط برقرار کنند.
در سالهای اخیر، بسیاری از شرکتها چنان در داستانپردازی مالی غرق شدهاند که ارتباط خود را با حقیقت انسانی از دست دادهاند. تناقض تلخ اینجاست که این اتفاق، دقیقاً در یک شرکت ارتباطاتی رخ داد.
کارکنان؛ بهترین و بدترین روابطعمومی شما
اومنیکام و IPG دههها به مشتریان خود آموختهاند چگونه ارتباطات اصیل بسازند. اما در این مقطع، یک اصل بنیادین را نادیده گرفتند: قدرتمندترین راویان هر سازمان، کارکنان آن هستند، نه برند و نه تیم روابطعمومی.
برخی از واکنشهای منتشرشده چنین بودند:
«ساعت ۱ بعدازظهر همراه با ۲۱۲ نفر دیگر اخراج شدم. تماس چهار دقیقهای، میکروفنها بسته، و مدیرعامل حتی بهدلیل ‘مشکلات فنی’ دوربین را روشن نکرد.»
یا: «ارتباطات کاملاً ناشیانه بود. هیچ توضیحی درباره برنامه یا اینکه این تصمیم چه نفعی برای کارکنان دارد ارائه نشد.»
این افراد، همان سرمایه دانشی، روابط مشتری و DNA خلاق سازمان هستند. آنها اکنون داستانی درباره شرکت روایت میکنند که هیچ بیانیه مطبوعاتی قادر به خنثیکردن آن نیست.
از دستدادن هنر «خواندن فضا»
یکی از بزرگترین خطاهای ارتباطی، ناتوانی در درک لحظه است. نمیتوان همزمان با اعلام تعدیل گسترده، از «آیندهای درخشان» سخن گفت. چگونه میتوان از کارکنانی که ماندهاند انتظار همراهی با چشمانداز جدید داشت، وقتی همزمان شاهد خروج همکارانشان در جلسات زوم هستند؟
یکی از واکنشهای حذفشده در لینکدین بهطعنه گفته بود: «بهتر نبود این پست را قبل از انتشار به فلشمنهیلارد، گولین یا وبر شندویک نشان میدادید؟ آنها میگفتند جشن گرفتن ‘فصل جدید’ در کنار بیش از ۴۰۰۰ تعدیل نیرو، ایده خوبی نیست.»
این همان اتفاقی است که در اتاقهای پژواک مدیریتی رخ میدهد؛ جایی که صدای مشاوران بیرونی بلندتر از واقعیت درون سازمان میشود.
ریسک واقعی؛ نه ظاهر، بلکه اعتماد
خطر اصلی اینگونه ارتباطات، آسیب به ظاهر برند نیست، بلکه فرسایش اعتماد است. وقتی کارکنان احساس میکنند در اولویت نیستند، پیامدها همهجا نمایان میشود. استعدادها زودتر سازمان را ترک میکنند، تیمها دیگر پیامهای رهبری را باور نمیکنند، و سازمان در برابر بحرانهای بعدی شکنندهتر میشود.
مشتریان نیز این نشانهها را میبینند. دفاع از اعتبار برندهای دیگر دشوار است، وقتی ارتباطات داخلی خود سازمان دچار لغزش شده باشد. اعتماد بهسختی ساخته میشود و بهسرعت از دست میرود.
راهی متفاوت بهسوی آینده
تصمیمهای سخت را میتوان با کرامت انسانی اجرا کرد. این امر نیازمند چند اصل ساده اما حیاتی است:
شفافیت اصیل، زیرا انسانها خبر بد را میپذیرند، اما نادیدهگرفتهشدن را نه.
بهرسمیتشناختن مشارکتها، زیرا حرکت رو به جلو، نفی گذشته نیست.
ترجیح انسانیت بر کارایی، زیرا نحوه مدیریت لحظات دشوار، بسیار تعیینکنندهتر از هر گزارش فصلی است.
داستان واقعی که در حال روایت است
در عصری که هر کارمند یک رسانه است و ردیت و لینکدین بهاندازه بیانیههای رسمی بر ادراک عمومی اثر میگذارند، شرکتها دیگر کنترل انحصاری روایت را در اختیار ندارند. آنچه درباره اومنیکام در حال شکلگیری است، بحرانی است که نه از بیرون، بلکه از درون ساخته شده است.
داستان واقعی یک سازمان، آن چیزی نیست که برای سهامداران میگوید، بلکه آن چیزی است که کارکنانش با خود حمل میکنند. و این افراد، همیشه بهترین و بدترین روابطعمومی شما خواهند بود.
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
برای اطلاعات بیشتر درباره روابط عمومی و اخبار سازمانهای مختلف، میتوانید به وبسایت شارا مراجعه کنید.
انتهای پیام/