دانش، معنویت، تحصیلات، مهارت، کار سخت، مدیریت موثر و ارتباطات، عناصر اصلی شخصیت یک فرد حرفه ای موثر را تشکیل می دهند. در بافت فعلی مدیریت جهان، آموزش رسمی استحقاق یک فرد را از طریق ایدئولوژی خود مشخص می کند ولی این قادر نخواهد بود هدف اصلی انسان را به خاطر عدم اعتماد به خدا توسعه دهد.
سیستم مدرن آموزش و پرورش غربی، جهان بینی حقیقی خدا را که از طریق وحی و سنت پیامبر بدست می آید پیگیری نمی کند. ارزش های جهانی، معنویت و اخلاق از این ریشه ها سرچشمه می گیرند. هدف آموزش اخلاقی تولید شخصیتی متعادل است که در نهایت برای خانواده، جامعه، شهر و امت اسلامی مفید خواهد بود.
مفهوم اسلامی دانش بدان صورت است که در آن ارتباط متقابل بین دانش، تقوا و آموزش برقرار شده است و آموزش به عنوان ابزاری برای باروری آگاهی است که فرد باید از این ارتباط بهره داشته باشد. در نهایت ارتباطی که بین “آموزش” و “جامعه” برقرار است چیزی نیست به جز ارتباط بین انسان و وجود مطلق، بین انسان و الله.
بنابراین آموزش باید رشد متوازن کل شخصیت انسان را از طریق تربیت روح و ذهن انسان و خود منطقی، احساسات و حواس پنجگانه مد نظر قرار دهد و در صدد رشد انسان در همه زمینه ها اعم از روحی، ذهنی، قدرت تجسم و خلاقیت، فیزیکی، علمی، زبانشناختی هم به صورت فردی و هم به صورت جمعی باشد و همه این جنبه ها را به سمت خوبی و دستیابی به کمالی سوق دهد که اخلاق، ارزش ها و معنویت عمیقا در آن کمال نهفته باشند.
کمال و نیکی در اساس بخش ضروری و پایه یک الگو و یک مدیر حرفه ای ایده آل یا یک رهبر بویژه کارگزاران روابط‌عمومی است که شخصیت های جذاب بخش های سازمانی، اجتماعی- فرهنگی، سازمان های آموزشی-تحقیقاتی، دولتی یا غیر دولتی و یا دیگر بخش های محلی، ملی یا چند ملیتی دنیای امروز هستند.
|
||||
