شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || یکی از انتقادات رایج در فضای ارتباطات ایران، موضوع خبرسازی در روابط‌عمومی است. جالب اینجاست که در رأس بسیاری از هرم مدیریتی روابط‌عمومی، فارغ‌التحصیلان رشته روزنامه‌نگاری حضور دارند.
این واقعیت سوالاتی جدی را مطرح می‌کند: آیا انتقاد از خبرسازی در روابط‌عمومی، در واقع انتقاد از همان روزنامه‌نگارانی نیست که اکنون در نقش مدیران روابط‌عمومی ظاهر شده‌اند؟
شواهد موجود نشان می‌دهد که خبرسازی از زمانی آغاز شد که روزنامه‌نگاران وارد عرصه مدیریت روابط‌عمومی شدند. این تغییر، ماهیت روابط‌عمومی را به سمتی سوق داده که به‌جای تمرکز بر ارتباطات دوطرفه، بیشتر بر کنترل پیام‌ها و مدیریت اخبار استوار شده است.
انتقاد از خبرسازی در روابط‌عمومی زمانی منطقی است که مدیران این حوزه متخصص روابط‌عمومی باشند، نه روزنامه‌نگارانی که صرفاً به دلیل تجربه در تولید محتوا و آشنایی با رسانه‌ها وارد این عرصه شده‌اند. تداخل نقش‌های روزنامه‌نگار و مدیر روابط‌عمومی، یکی از دلایل اصلی بروز خبرسازی است و باعث کمرنگ شدن رسالت اصلی روابط‌عمومی یعنی شفافیت و برقراری ارتباطات دوسویه شده است.
به جای سرزنش روابط‌عمومی‌ها، باید ساختار مدیریتی و انتخاب‌های نادرست در انتصاب‌ها را نقد و اصلاح کرد. تنها با تخصصی‌سازی مدیریت روابط‌عمومی می‌توان از بروز چالش‌های اخلاقی و عملکردی جلوگیری کرده و به سمت ارتباطات شفاف و حرفه‌ای حرکت کرد.
انتهای پیام/
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
<div id=”div_eRasanehTrustseal_24429″></div>
<script src=”https://trustseal.e-rasaneh.ir/trustseal.js”></script>
<script>eRasaneh_Trustseal(24429, false);</script>