شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)– در پاییز 1993، رابرت رایت (Robert wright) کتاب «جمهوری جدید» (New Republic) خود را با این جمله آغاز کرد: به طور حتم هیچ یک از شما که در مورد اینترنت مطالب را شنیده‌اید تا سال پیش چیزی در مورد آن نمی‌دانستید» (رایت، 1993، ص 20). رشد سریع کاربران اینترنت به گونه‌ای است که ارائه هر آماری از تعداد کاربران، پس از چند دقیقه قدیمی به حساب می‌آید. با ایجاد فناوری‌های جدید، تعداد کاربران چندین برابر می‌شود.
محیط فناورانه و اقتصادی با چه سرعتی و تا چه اندازه‌ای می‌تواند رسانه‌ها را تغییر دهد؟ بر طبق داده‌های ورنیس سوهلر (Veronis suhler) و همکارانشان، در سال 1993، 93 میلیون خانه، تلویزیون، 30 میلیون خانه، رایانه و 6/12 میلیون خانه، رایانه با مردم داشته‌اند و 3/3 میلیون خانه نیز به اینترنت متصل بوده‌اند که تعداد آن‌ها کمتر از 4 درصد تعداد کل خانه‌هایی بوده است که تلویزیون داشته‌اند. در سال 1998، 99 میلیون خانه، تلویزیون داشته و 5/10 میلیون خانه به اینترنت متصل بوده‌اند.
مشکل گسترش بازار «آن‌لاین» این است که نیاز به صرف زمانی دارد تا خدمات ارائه شده به مصرف‌کنندگان را به صورت یکی از عادت‌های روزمره کاربران در آورد. مشترکان جدید در هفته‌های اول امتحان می‌کنند اما به تدریج این استفاده‌ها کاهش پیدا می‌کند. سالانه به طور متوسط، 50 درصد از مشترکان تغییر می‌کنند و علائق آنان به خدمات جدید کم می‌شود.
دستیابی به اطلاعات آن‌لاین چیزی نیست که به طور متوسط خانه‌ها از آن استفاده کنند و یا به آن احتیاج داشته باشند. علاوه بر این، سرعت ارتباطات داده‌ها (اطلاعات) کند شده است و ارتباط روی در روی کاربران بسیار سرد است. «معمولاً رایانه‌های موجود در خانه‌ها به منظور استفاده‌های تجاری، هدف‌های حرفه‌ای و آموزشی به کار برده می‌شوند و والدین برای بچه‌هایشان به همان منظور رایانه می‌خرند که در دهه 1950 دایره‌المعارف می‌خریدند (ورونیس سوهلر 1993). ممکن است این تردید به وجود بیاید که رایانه‌ها نیز به همان اندازه یعنی به اندازه دایره‌المعارف‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. با این همه، ارتباط با دایره‌المعارف طی سال‌ها نسبتاً بدون تغییر باقی مانده است. ولی ارتباط با رایانه هر روز راحت‌تر می‌شود.
تخمین این که فناوری‌های جدید عادت‌های خبری روزنامه‌نگاران و مخاطبان را با چه سرعتی تغییر خواهند داد بسیار مشکل است. خبر امروز، تفاوت‌های فاحشی با خبرهای 15 یا 20 سال قبل دارد. این تغییرات تحت تأثیر اولویت‌های سازمانی جدید و اهداف فرهنگی‌ای به وجود می‌آیند که مانع ارائه هر نوع خدمات و توانایی‌های جدید تکنیکی می‌شوند. سه عامل از اهمیت عمده‌ای برخوردار است:
1- حرفه‌ای سازی روزنامه‌نگاری
2- رشد مشخصه‌های اقتصادی پخش خبر
3- مبهم بودن قلمرو خصوصی و عمومی در دنیای عمومی
هر کدام از این پیشرفت‌ها نیاز به بحث‌های فراوانی دارد.
|
||||
