شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- تاکنون از ابعاد و زوایای متعددی به کارکرد روابط عمومی در ایران نگریسته شده و مباحث متنوعی در حوزه آسیب شناسی این نهاد به انجام رسیده است. مباحثی که هر یک به فراخور زاویه دید و نگرش صاحب نظران و متفکران این رشته درصدد تبیین موانع، چالش ها و عدم کارایی مطلوب فعالیت ها و برنامه های به اجرا درآمده توسط متولیان و دست اندرکاران صنعت و حرفه روابط عمومی برآمده اند. با نگاهی به مجموعه بیانات و آرای مطرح شده درمی یابیم که موضوع یکپارچگی فعالیت های روابط عمومی و نقش و تاثیرگذاری این روش بر اثرگذار بودن روابط عمومی کمتر مورد کنکاش و مداقه قرار گرفته است. به ویژه در شرایط و فضایی که به مدد رشد فزاینده فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی، فرصت ها و تهدیدهای متعددی پیش روی کارگزاران روابط عمومی قرار گرفته است.

امروزه جلب اعتماد مخاطبان هوشمند که دسترسی فراوان و آسان به منابع متعدد و متنوع اطلاعاتی دارند کار چندان آسانی به نظر نمی رسد مگر آن که روابط عمومی ها با بازآموزی، بازسازی و بروزرسانی خود، همراه و همگام با تحولات و تغییرات مستمر اجتماعی نقش آفرینی کنند و به عنوان نهادی عامل و تاثیرگذار در فرآیند مستمر دگرگونی ها، موثرانه حضور داشته باشند.

نمی توان در عصر ارتباطات زیست و از نقش روابط عمومی در جامعه دستخوش آن همه تغییرات پرشتاب و در هم تنیده غافل ماند. عصر ارتباطات، عصر در هم تنیده شدن زمان و به هم پیوستن شبکه های گوناگون حیات فرد و جامعه است. نظام ها و شبکه های نوین ارتباطی، زمان و مکان را که عناصر بنیادین زندگانی انسان هستند، دگرگون می سازند. در این عصر، مخاطب هر پیامی نه شیئی منفعل که عنصری فاعل برای ارتباط و گفت و گوست و فهم تبیین کارکردهای روابط عمومی در چنین فضایی صرفا از زاویه ای علمی و تخصصی امکان پذیر است.

دیگر نمی توان در این دوران در حیرت و حسرت به سر برد. باید از میانه مسایل پیچیده اجتماعی، فرهنگی و اجرایی راهی تازه گشود و از قالب های کهن فراتر رفت. می توان به نقش مخاطب و نهادهای ارتباطی توامان نگاه کرد و این زمانی میسر است که تمامی ظرفیت ها و توانمندی های موجود روابط عمومی ها را همراه با رهیافت های نظری و دستاوردهای تجربی اندیشمندان و متخصصان دانش نوین ارتباطات، برای ایجاد یکپارچگی و انسجام اجزای تشکیل دهنده نهاد روابط عمومی در سرلوحه فعالیت های خویش قرار داد.

ما امروز در کنار نظریه ها، منابع و متون علمی و پژوهشی ارتباطات که به آن نیاز داریم به مقوله یکپارچگی در روابط عمومی به ویژه در جامعه در حال گذار خویش بیشتر از گذشته نیازمندیم و ضرورت اهتمام جدی تری به این موضوع شدیدا احساس می شود.

جامعه امروز ایران به سوی گشودگی، حقوق مداری و مشارکت جویی هر چه بیشتر پیش می رود. در این میان همکاری نهادهای علمی و تخصصی و سازمان های اداری و اجرایی در سطوح دولتی و غیردولتی کارساز است که در عرصه های اطلاع رسانی، تبلیغات و فرهنگ سازی، متناسب با دانش نو به مدون سازی فعالیت ها بر مدار یکپارچگی، عنایت مضاعفی داشته باشند. ارتباط مستمر میان حلقه های زنجیره فعالیت های روابط عمومی ضرورتی گریزناپذیر است و می توان با مدد کارشناسان و کارگزاران فعال روابط عمومی و تشریک مساعی، سطح توانایی این نهاد را در کشور به عنوان نهادی موثر و هدایت گر ارتقا داد.