شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، نوشیروان کیهانی زاده- انعکاس ناقص و گزینشی مصاحبه سه ساعته و نامحدود زمانی (Open - End) بیست و سوم دسامبر 2005 ولادیمیر پوتین که در رسانه های سایر کشورها، بار دیگر ضعف ده ها ساله جهان از نداشتن دست کم یک خبرگزاری واقعا بی طرف و حرفه ای را به ظهور رسانید. این یک معمای قرن بیستم بود که چرا دولتها و یا اصحاب حرفه خبر به طور جدی در صدد ایجاد چنین خبرگزاری که در مقایسه با امور دیگر هزینه سنگین هم ندارد برنیامده بودند که این ضعف جهانی به همان صورت به قرن 21 منتقل شده است. به علاوه، در قرن تازه، سرچ انجین های فعال در اینترنت هم که اخبار رسانه هارا نقل می کنند و رابطه مخاطب با رسانه را برقرار می سازند کارشان صورت تجاری و ... یافته و عمدتا اخبار و مطالب «انگلیسی زبان» و رسانه های معینی را نقل می کنند.

مصاحبه پوتین درست در همان روزی برگزار شده بود که در سال 1980 خبرگزاری های قاره آسیا با توجه به آن مشکل قرن در صد ائتلاف برآمده بودند تا صدای آسیا را به طور کامل و بدون گزینش و تحریف به گوش ساکنان سایر قاره ها برسانند، نظرات اندیشمندان و بزرگان آسیا را نقل و منعکس و آسیائیان را هم از مسائل دیگران آگاه سازند. ولی در عمل دیدیم که موفق نشدند زیرا که حاصل جمع چند «صفر» هم «صفر (هیچ)» خواهد بود.

جهان عمیقا نیاز به یک خبرگزاری وسیع و حرفه ای (خارج از چارچوب دولتها) و یک و یا چند سرچ انجین غیر تجاری (غیر انتفاعی) و متعلق به همه ملل دارد. اگر به روزشمار این تاریخ آنلاین بنگریم در زیر روز 23 دسامبر یک مصاحبه مهم دیگر را مشاهده می کنیم و آن مصاحبه «جیمز رستون» روزنامه نگار آمریکایی با استالین در سال 1952 است، ولی استالین به مراتب بدبین تر از پوتین بود و قبلا از رستون امضاء گرفته بود که هنگام چاپ و انتشار، حتی یک کلمه از پاسخ های او کم نشود و گرنه، نه تنها با روزنامه نگاران آمریکایی مصاحبه دیگری نخواهد کرد بلکه آنان را به شوروی هم راه نخواهد داد که «رستون» به تعهد خود عمل کرد. در این مصاحبه که درست سه ماه پیش از درگذشت استالین انتشار یافت، وی گفته بود که تا نیت و عمل استثمار، تجاوز و زورگویی وجود داشته باشد؛ تشنج و خطر جنگ هم وجود خواهد داشت. اگر این نیات واقعا از میان برود، مذاکره وسیله خوبی است و گرنه چیزی جز اتلاف وقت و «خود فریبی» نخواهد بود و ....

کرملین جهت شرکت در مصاحبه پوتین برای 690 روزنامه نگار از 30 کشور کارت ورود صادر کرده بود که 22 نفرشان فیلمبردار شبکه های تلویزیونی کشورهای دیگر بودند. این مصاحبه همزمان به زبانهای انگلیسی، فرانسه، آلمانی و ژاپنی ترجمه و علاوه بر رادیو دولتی، به طور زنده از دو شبکه تلویزیونی روسیه (کانال یک و تلویزیون روسیه) پخش می شد ولی جهانیان (جز روسها و تا حدی هم هندی ها و ایرانیان) به طور کامل آن را نشنیدند تا بدانند که این فرد که ممکن است سالها مطرح باشد چه می گوید و نظرات او چیست.

مولف این سایت که با بیش از نیم قرن کار خبر، فعالیت خبرگزاری های موجود را زیر ذره بین داشته (زیرا که در طول شب و روز مجبور به مرور و استفاده از محصول ناقص آنها بوده است) این ضعف اطلاع رسانی را دو بار در دهه 1960 به کنفرانس سران کشورهای غیر متعهد گزارش کرد و اوائل دهه 1980 رساله ای به زبان انگلیسی که حاوی طرح یک خبرگزاری غیر متعهد بود نوشت ولی مسئله همچنان باقی مانده است زیرا که حل مسئله به «یونسکو» احاله شده که می دانیم همه اش تشریفات است تا عمل.

اینک که بیش از هر وقت دیگر جهان دارای نفوس با سواد (سواد استفاده از اینترنت) شده و توجه جهانیان به رویدادهای روز افزایش بی سابقه یافته، استفاده قدرتها و توانمندان از رسانه ها هم به عنوان «وسیله ای دیگر برای اجرای سیاست» بیشتر شده است؛ راهی برای نجات ذهن مردم که تشنه دانستن واقعیات هستند جز ایجاد یک خبرگزاری حرفه ای غیر متعهد و یک و یا چند سرچ انجین غیرانتفاعی حرفه ای متعلق به همه ملل وجود ندارد. حواله دادن مردم به «وب سایت» رسمی دولتها و اشخاص راه حل نیست زیرا که یک فرد عادی وقت مشاهده آن همه وبسایت را ندارد و می خواهد با مشاهده یک سایت و خواندن یک روزنامه و دیدن یک تلویزیون از همه واقعیات آگاه شود و تکلیف خود را بداند. وبسایت های رسمی به سبک خبرنویسی تنظیم نمی شوند که خلاصه و مطالب آنها به آسانی قابل قادر درک باشد. با محاسبه کامل نوشته و تنظیم می شوند و ... و مطالب آنها خام است و بدون توضیح و اشاره به سابقه و ....