شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- دکتر کالین کاتر، دکترای زبانشناسی از دانشگاه برکلی و استاد زبانشناسی دانشگاه کویین مری لندن است. او تالیفات زیادی در حوزه زبانشناسی و مطالعات زبان دارد و در آثار خود به بررسی ارتباط و پیوند زبان با رسانه ها و فرایند ارتباط جمعی علاقه ویژه نشان میدهد. از دیگر تالیفات مهم او میتوان به کتاب های «زبان و رسانه ها» منتشر شده در سال ۲۰۰۳، «گفتمان و رسانه ها: کتابچه ای در تحلیل گفتمان» منتشر شده در سال ۲۰۰۱ و «اطمینان از دسترسی زبانی» منتشر شده در سال ۲۰۰۱ اشاره کرد. خانم کاتر همچنین مقالات متعددی با موضوعات میانرشته ای زبانشناسی و ارتباطات و نیز زبانشناسی نوین در ژورنالهای معتبر علمی منتشر کرده است.
در بیشتر مطالعات درباره اثرات فرهنگی و اجتماعی محتواهای خبری، اقدامات روزمرهای که منجر به تولید متون خبری می شوند به دلیل اهمیت دادن به مسائل کلانتری مانند قدرت و سلطه نادیده گرفته شده اند. لذا این کتاب با توجه خاص به تاثیر روالهای روزمره حاکم بر تحریریه های خبری در روند گزینش، روایت و بازنمایی محتوای خبری و اقدامات حرفهای- زبانی روزنامه نگاران بر ارایه آنچه عموم مخاطبان میخواهند اهمیت زیادی پیدا میکند. اساسا گفتمان رسانه ای به دلیل قابل دسترس بودن رسانه ها برای عموم و نیز به دلیل کاربرد ابزار زبان در بازنمایی سنگین ایدئولوژی ها و تاثیرگذاری بر نگرش ها در یک اجتماع خاص و شکل دهی به عقاید قالبی و کلیشه های فکری برجسته میشود. در کتاب «کلام خبری»، به دلیل اهمیت موضوع گفتمان در فضای رسانه ای، سعی شده نشان داده شود که گفتمان رسانه ای چگونه تولید و دریافت میشود و به این منظورمثالهای مفیدی هم از رسانههای مختلف جهانی آورده شدهاند تا به درک مخاطب از این فرایند کمک کنند.
نویسنده کتاب به دلیل پیشینه روزنامه نگاری خود و نیز تسلط بر جنبه های نظری زبانشناسی و رسانه به خوبی توانسته به روشهای روزمره زبانی در روزنامه نگاری و بیان گزارشهای خبری از نقطه سوژه یابی تا نقطه چاپ(یا پخش رسانهای) بپردازد. او اساسا نگاهی قوم نگارانه به جهان روزنامه نگاری و برساخت خبری دارد و از تحلیل زبانی به عنوان ابزاری برای کشف نقش زبان در فضای روزنامه نگاری استفاده میکند. این کتاب به چهار بخش اصلی تقسیم شده است:
در بخش اول با عنوان «فرایند و عمل روزنامه نگاری به مثابه یک امر روزمره»، به نقش مهارتهای زبانی شخص روزنامهنگاران و نیز اولویت های ذهنی آنان قبل از رسیدن به مرحله انتشار محتوا پرداخته شده است. در بخش دوم با عنوان «مهارت و اجتماع: خوانش شیوه های کاری روزنامه نگاران»، تمرکز اصلی بر مفهوم سازی واژه «خبر» است که در کنار آن ماهیت تعاملی تحریریه ها و جلسات روزانه سیاستگذاری خبری مورد تاکید قرار میگیرد. بخش سوم با عنوان «شیوه یادگیری گزارشگری توسط خبرنگاران و شیوه ویراستاری توسط دبیران خبر»، بررسی فرایند عملی نوشتن یک گزارش یا خبر است که شامل اهمیت طراحی زبانی نگارش لیدها و تیترها و نیز اهمیت سادگی در نگارش خبر میشود. مساله سبک نگارش و نحوه چینش اطلاعات هم در همین بخش مورد توجه قرار گرفته اند ضمن اینکه نویسنده علیرغم مطرح کردن برخی استانداردهای نگارش خبری، بر اهمیت احترام گذاشتن به سلایق و خلاقیتهای فردی نویسندگان و روزنامه نگاران اشاره دارد. بخش چهارم و پایانی کتاب هم با عنوان «مفهوم سازی خبر»، به مساله مهم کدگشایی از گفتمان پرداخته است و اهمیت توصیفات و شگردهای زبانی در روزنامه نگاری و سبک انحصاری یا ثابت هر رسانه در انتقال معانی و اخبار به مخاطبین را مورد بحث قرار میدهد و احساس قرابت زبانی میان مخاطب و رسانه ای که برگزیده است را از عوامل مهم در تاثیرگذاری رسانه بر مخاطب تلقی میکند.
نویسنده در مقدمه کتاب، اهداف خود را اینگونه برمیشمرد: «هدف اصلی این کتاب ارایه یک دیدگاه قوم نگاری از زبان روزنامه نگاری روزمره و حساسیت تعاملی در تحلیل آن است که از این طریق میتوان درک کرد که اجتماع خبری چه زبانی را به چه شکل خلق میکند و ارتباط این زبان با مخاطبین خاص به چه شکل خواهد بود». و در جایی دیگر از مقدمه کتاب، میان «متن» و «فرایند» خبر تفاوت میگذارد:
«متن حوزه تمرکز اصلی بیشتر پژوهشگران رسانه ای تا امروز بوده است به ویژه از این جهت که متن حامل ارزشها و ایدئولوژیهایی است که بر جهان کلان ما تاثیر میگذارند و از آن تاثیر میپذیرند… اما بعد دوم فرایند است که شامل هنجارها و روالهای کاری در اجتماع فعالین حوزه خبر است که متاسفانه آن اهمیتی که باید به آن داده نشده است و نقش عامل انسانی و ابزار آن- یعنی زبان- در این میان کمتر مورد توجه قرار گرفته است».
در بیان کلی، به نظر میرسد این کتاب از آن رو اهمیت دارد که توجه ویژهای به ابزار اصلی کار رسانهای و برقراری ارتباط یعنی زبان از دیدی علمی و با اشاره به مصداق های ملموس کرده است. پرداختن به مسائلی همچون ژانر و زبان، تاثیر ایدئولوژی کلان و رسانه ای بر زبان به کار گرفته شده، رابطه بین استانداردها و اصول روزنامه نگاری از یکسو و خلاقیت و انعطاف زبانی از سوی دیگر، مساله طراحی واژگانی و زیبایی شناسی خبر و تاثیر متقابل گفتمان جامعه بر روزنامه نگاری و روزنامه نگاری بر گفتمان جامعه از مسائلی است که پیش از این در کمتر کتابی با این تفصیل و دقت مورد بحث قرار گرفته اند. همچنین محتوای این کتاب میتواند ایده های جدیدی برای توجه به فرایندهای میان رشته ای دخیل در ارتباطات جمعی و روزنامه نگاری نوین با تاکید بر مساله تاثیرگذاری و تاثیرپذیری رسانه ای ارایه دهد.
http://shara.ir
|