پس چه ویژگی منحصربه‌فردی باعث می‌شود شما یک رهبر موفق باشید؟ برخی بر این باورند که رهبران بزرگ در مقایسه با رهبران دیگر اشتباهات کمتری مرتکب می‌شوند. رهبران موفق در چگونگی برخورد با اطرافیان و موقعیت‌ها دچار مشکل می‌شوند، اما آنچه آنها را متمایز می‌کند این است که این اشتباهات نکات آموزنده‌ای برای آنان به‌ همراه دارد.

آیا شما و رهبران سازمانتان از اشتباهات پیش آمده به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد استفاده می‌کنید؟ 

 شاید داستان کارمند شرکت IBM را که در دهه 1940 با انجام اشتباهی برای این شرکت هزینه‌ای یک میلیون دلاری را به بار آورد شنیده باشید. این کارمند با اینکه می‌دانست احتمالا از کار بر کنار می‌شود، اما نامه‌ای برای واتسون نوشت. وی به او پاسخ داد: «برکناری؟ این یک میلیون دلار هزینه ما برای آموزش شما بوده است، آیا فکر می‌کنید شما را از شرکت بیرون خواهم کرد؟»  جان مکسول در این رابطه چنین گفته است: «فرد باید به اندازه‌ای رشد کرده باشد که بتواند اشتباهات خود را بپذیرد، به اندازه‌ای زیرک باشد تا قادر باشد از این خطاها سود برد و تا حدی قوی که بتواند این اشتباهات را اصلاح کند.»  آیا رهبران ارشد شما پذیرای ریسک و اشتباهات هستند و برنامه‌ای مناسب برای رویارویی متمایز با این خطاها را دارند؟ برای افزایش شانس استخدام رهبرانی با چنین نگرشی از افراد بخواهید درباره یکی از عمده‌ترین اشتباهات شغلی خود صحبت کنند و بگویند چه نکته‌ای از آن فرا گرفته‌اند؟ افرادی که در پذیرش اشتباهات همواره با مشکل روبه‌رو هستند احتمالا از شرایط موجود در حین وقوع اشتباه ذکرشده و اینکه این اشتباه در اصل خطایی نبوده است که بتوان از آن نکته‌ای آموخت، سخن خواهند گفت. همانگونه که واتسون در پاسخ به کارمند خود گفته بود، خطاها شما را به فردی ارزشمند برای سازمان تبدیل می‌کنند، البته اگر قادر باشید نکته‌ای آموزنده از آنها فرا گیرید. اما به یاد داشته باشید که درس گرفتن از اشتباهات دیگران بسیار ارزان‌تر است؛ بنابراین با انجام مصاحبه‌ای از رهبران موفق درباره بزرگ‌ترین اشتباهاتشان پرسیدیم. براساس مصاحبه انجام شده، در اینجا به ده اشتباهی که اغلب رهبران دچار شده، پذیرفته‌اند و نیز نکاتی که آموخته‌اند، می‌پردازیم:

1- عدم برقراری ارتباط، نداشتن نگرش مثبت و اهداف روشن: رهبران بزرگ آموخته‌اند که حتی در صورتی که فرض کنند تمای اعضای تیم اهداف و نگرشی شفاف دارند، برقراری ارتباط موثر است. در غیاب ارتباطات نگرش‌ها سست وتمرکز بر اهداف، کمتر می‌شود.      

2-استخدام نادرست: همه رهبران موفق به خوبی آگاه هستند که انتخاب فرد مناسب همیشه امکان‌پذیر نیست. امید به تغییر و اشاره به ضرورت تغییر برخی رفتار‌ها همواره منجر به عدم پویایی در سازمان شده و مخل کار تیمی است. رهبران سازمانی باید جرات داشته باشند، بگویند: «من در انتخاب خود اشتباه کرده‌ام و باید به سرعت فرد دیگری را جایگزین کنم.»

3- کارمندان را مسوول نتایج اهداف ندانیم: رهبرانی که همه اعضای تیم را مسوول نمی‌دانند، چندان مورد احترام اعضا نیستند.

4-گروگان طولانی‌مدت: یک مدیر زمانی گروگان کارکنان خود می‌شود که بداند کارمند او برای دستیابی به نتایج مورد نظر گرایشی به تغییر ندارد و در مقابل کارمند نیز آگاه باشد که رهبر او جرات و قدرت انجام اصلاحات و رفع مشکل را ندارد.

5-حل نشدن طولانی مدت یک مشکل، تناقض یا اختلاف: تناقض در طول زمان و خودبه‌خود از بین نمی‌رود. رهبران موفق آموخته‌اند که در صورت وجود تناقض و اختلاف باید با حل کردن آن بر موضوع فایق آیند.

6- محول نکردن امور به دیگران: از نتایج مثبت تقسیم وظایف بین اعضا می‌توان به رشد افراد و آزادسازی وقت رهبران جهت رسیدگی به امور استرات‍ژیک و مهم‌تر اشاره کرد. در این صورت خطر انجام نادرست کارها کاهش می‌یابد. رهبران برای انتقال امور باید به اطرافیان خود اعتماد داشته باشند. در صورتی که افراد احساس اعتماد داشته باشند، با تمام توان در مسیر تحقق اهداف رهبر و سازمان حرکت خواهند کرد.

7- عدم دریافت بازخورد: رهبران موفق می‌دانند درخواست و پذیرش بازخورد و اقدام بر اساس آن کمک بزرگی به انجام اصلاحات بزرگ در سازمان می‌کند.

8- نیاز به پذیرش از سوی همه: در حالی که احساس نیاز به توجه و داشتن روابط دوستانه مهم است، ولی برقراری رابطه صمیمانه با افرادی که روزانه و به طور مستقیم به شما گزارش فعالیت می‌دهند، امری دشوار است. رهبران به خوبی می‌دانند که برخی با نظرات و تصمیمات آنان مخالفت خواهند کرد و گروهی دیگر مخالف سرسخت قدرت تصمیم گیری آنان هستند. 

9- عدم شناخت کافی یا تجلیل از موفقیت: رهبران موفق به خوبی می‌دانند که بدون حضور افرادی استثنایی در تیم هیچ اتفاق فوق‌العاده‌ای نخواهد افتاد، به همین دلیل همواره در تلاش هستند تا حس ارزشمندی و قدردانی در اعضا ایجاد شود.

10- نپذیرفتن اشتباهات خود: رهبران موفق اشتباهات را می‌پذیرند، در موقعیتی مناسب عذرخواهی می‌کنند و به سرعت وارد عمل می‌شوند. اشتباهات فرصتی را برای رشد و تغییر فراهم می‌کنند، به گونه‌ای که هم برای رهبران و هم سازمانی که رهبری می‌کنند، سودمند باشد.