شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || در هفته‌های اخیر در فضای رسانه‌ای اخباری درباره مسمومیت دانش‌آموزان در شهرهای مختلف منتشر می‌شود و به ذکر کلیاتی درباره اینکه چه تعداد دانش‌آموز و در کجا مسموم شده‌اند بسنده می‌ شود و دلایل و عوامل این مسئله همچنان در هاله‌ای از ابهام است، با توجه به اهمیت گردش آزاد اطلاعات، وظیفه مسئولان و اهالی رسانه در این باره چیست؟

امیر عباس تقی پور فعال رسانه ای معتقد است، مسمومیت دانش آموزان مسئله‌ بسیار خطرناکی است که امنیت دانش آموزان و جامعه را نشانه گرفته است و افکار عمومی انتظارهایی دارند که اگر با سرعت، عوامل این کار شناسایی نشوند و نتوان مردم را قانع کرد، طبیعتا به شایعات مختلف دامن زده می شود.

امیر عباس تقی پور، عضو شورای سیاستگذاری هفته روابط عمومی و مدیر مسئول ماهنامه مدیریت ارتباطات با انتقاد نسبت به کلی گویی درباره مسمومیت دانش آموزان به شفقنا رسانه می گوید: افکار عمومی توقع کلی گویی ندارند. اگر در حال حاضر بخش‌هایی از مردم اعتماد لازم را به سازمان‌ها و دستگاه‌های مسئول ندارند، به عملکرد گذشته آن ها در تعامل با مردم، نحوه اطلاع رسانی و همچنین عدم توجه لازم به نظرات مردم در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری هایشان مربوط می شود.

او تاکید می کند: در دنیای کاملا رسانه ای شده هر اندازه برای رسانه های رسمی محدودیت ایجاد شود و آزادی و استقلال آنها را محترم نشماریم، طبیعتا مردم برای کسب اخبار به رسانه های خارج از کشور مراجعه می کنند و آنها هم بر مدار منافع صاحبانشان حرکت می کنند.

تقی‌پور با بیان اینکه محدود کردن رسانه‌های رسمی و داخلی، در عمیق‌تر شدن فاصله بین دولت و مردم موثر است گفت: ترمیم و احیای اعتماد از دست رفته، نیازمند صرف انرژی و زمان بیشتری است.

او با اشاره به انتظارات افکار عمومی از مسئولان درباره مسمومیت دانش آموزان می گوید: مسمومیت دانش آموزان مسئله‌ بسیار خطرناکی است که امنیت دانش آموزان و جامعه را نشانه گرفته است و افکار عمومی انتظارهایی دارند که اگر با سرعت، عوامل این کار شناسایی نشوند و نتوان مردم را قانع کرد، طبیعتا به شایعات مختلف دامن زده می شود.

تقی‌پور تاکید می‌کند: در فضای غبارآلود شایعات رواج یافته و راست و دروغ با هم گفته می شود و تمیزی بین اینکه چه کسی حقیقت را می گوید و چه کسی دروغ، چه کسی براساس منافع شخصی تحلیل می کند و چه کسی براساس منافع افکار عمومی سخت می شود.

تقی پور تاکید می کند: از دولت و مسئولان انتظار می رود که هرچه سریعتر حقیقت این قضیه را تعیین تکلیف کنند چون مردم انتظار دارند پاسخی قانع کننده بشنوند. وقتی امنیت روانی خانواده ها و دانش آموزان بهم بریزد، طبیعتا نارضایتی هایی در پی خواهد داشت.

او به نقش روابط عمومی‌ها در مدیریت اطلاع رسانی، درباره مسمومیت‌های سریالی اشاره می‌کند و می‌گوید: در حالت کلی روابط عمومی دو نقش برعهده دارد، حرف مردم را به سازمان و حرف سازمان را به مردم برساند. در وضعیت فعلی روابط‌عمومی‌ها باید تبلیغات را کنار بگذارند و حرف مردم را بدون سانسور به مسئولان منتقل کنند و انتظارات مردم را به گوش مسئولان برسانند تا براساس خواسته مردم تصمیم گیری و تصمیم سازی کنند.

تقی پور همچنین وظیفه رسانه ها درباره مسمومیت های دانش آموزان را تحلیل و اطلاع‌رسانی درست و به موقع می داند و می گوید: به دلایل تاریخی رسانه‌های ما دچار خودسانسوری هستند و ترجیح می‌دهند به صورت کامل وارد برخی موضوعات نشوند.

دستگاه های ناظر باید این اطمینان خاطر را به رسانه ها بدهند که با آگاهی و اطمینان خاطر بیشتری به جریانات مختلف ورود پیدا کنند و با تجزیه و تحلیل های حرفه ای و ارائه نظرات نخبگان بتوانند به وظیفه اطلاع رسانی خود عمل کنند.

نشفقنارسانه