شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| «ویلیام جان لانگ William John Lang» روزنامه‌نگار آمریکایی و از دبیران مجله لایف Life بیست و یکم ژانویه 1968 در 54 سالگی درگذشت. وی کار روزنامه نگاری را از 22 سالگی در روزنامه «شیکاگو دیلی نیوز» و پس از اتمام دانشگاه آغاز کرده بود.

ویلیام لانگ پس از پوشش انتخابات سالهای 1936 و 1940 ریاست جمهوری آمریکا، در یک مقاله طولانی و ماندنی نظریه ای را ابراز داشت که از همان زمان مورد توجه خاص سردبیران رسانه ها و دمکراسی دوستان است.

وی نوشته است که اگر روزنامه نگار به هنگام تحریر اخبار مربوط به رقابت های انتخاباتی، در قالب گزارش روزنامه و به شیوه ژورنالیستی، اصول دمکراسی و نظر مردم و کارهای گذشته (بد و خوب) نامزدها را دقیقا و منصفانه برنگارد نه تنها مردم معمولی آموزش دمکراسی می بینند بلکه دمکراسی از اصول و هدفهای خود دور نمی شود و رتوریک Rhetoric های نامزدها (نطق های عمومی و عمدتا توخالی و لفاظی ها) نخواهد توانست رای دهندگان را بفریبد و مانع از آن شود که اقدامات منفی خود درگذشته را پنهان کنند.

«لانگ» روزنامه نگاران را آموزگار و پاسدار دمکراسی خوانده و با این دو رسالت از آنان خواسته است که در پوشش اخبار مربوط به فعالیت های انتخاباتی «حُب و بُغض» شخصی خود را کنار بگذارند و اصول و سود جامعه را در نظر داشته باشند. وی در همین مقاله به سردبیران روزنامه های سایر کشورها توصیه کرده بود که با هدف خدمت به آموزش و رشد معلومات ملت خود، مبارزات انتخاباتی کشورهای دیگر را به طور روزانه، مشروح و «بی واسطه (از طریق خبرنگار خود و نه به نقل از خبرگزاری ها و رسانه های دیگر و توجه به متن اعلامیه های رسمی)» پوشش دهند.

ویلیام جان لانگ روند جنگ جهانی دوم از شمال آفریقا تا شهر برلین و ازجمله نبرد بالژ را پوشش داده بود.

در تاریخ ژورنالیسم ایران، این نوع پوشش خبری تنها در مورد انتخابات سال 2004 ریاست جمهوری آمریکا در روزنامه همشهری که علیرضا شیخ عطار (بعدا قائمقام وزیر امورخارجه و سپس سفیر ایران در آلمان) سردبیری آن را بر عهده داشت زیر نظر دکتر جواد وعیدی انجام گرفت. این دو از یک روزنامه نگار حرفه ای حاضر در صحنه خواسته بودند که مبارزات را به طور روزانه و به گونه ای کامل و بی طرفانه گزارش کند و قسمتی از جای روزنامه را به درج این گزارش ها به نقل از آن روزنامه نگار اختصاص داده بودند که در آرشیو همشهری موجود است.

منبع:  iranianshistoryonthisday