شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| شهرهای بزرگ ظاهراً مرکز همه چیز هستند، از جمله صنعت رسانه. از هر پنج کارمند اتاق های خبر در ایالات متحده آمریکا، یک تن شان در نیویورک، لس آنجلس و یا واشنگتن کار می کند. در بریتانیا، ۳۹ درصد تمام خبرنگاران آزاد و ۴۹ درصد همه خبرنگاران رسانه ها، در لندن زندگی می کنند. برای فارغ التحصیلان روزنامه نگاری در سراسر جهان، رفتن به یک شهر بزرگ برای یافتن کار، تقریباً یک سنت قدیمی به شمار می رود. اما شهرهای بزرگ پر هزینه هستند و کارهای رسانه ای، کم درآمد؛ به خصوص برای تازه کاران. از آن جایی که دورکاری به طور فزاینده ای محبوب شده است، شاید بسیارهای به فکر نقل مکان به شهرها و یا حومه های کوچکتر و کم هزینه تر باشند، اما این کار چقدر امکان پذیر خواهد بود؟ 

Cecilia Anesi، خبرنگار (International Reporting Project Italy (IrpiMedia می گوید برای در پیش گرفتن حرفه خبرنگاری مجبور نیستید در یک شهر بزرگ زندگی کنید. Anesi که در شهری کوچک در نقاط مرکزی ایتالیاست، در زمینه تحقیقات فرامرزی درباره جرایم سازمان یافته، قاچاق مواد مخدر و فساد کار می کند. او می گوید: «شهرهای بزرگ به خبرنگاران آزاد فرصت های بیشتری ارائه می کنند؛ اما تنها در صورتی که کارِ پشتِ میز را ببینیم. اگر من درباره مردمان مهاجر گزارش تهیه کنم باید به Lampedusa [جزیره ای ایتالیایی در سواحل شمال آفریقا] سفر کنم. برای تهیه گزارش درباره گروه مافیایی (Ndrangheta) و درک این پدیده، باید زمانی را در منطقه Calabria سپری کنم.» 

هرچند نبود وسایل حمل و نقل عمومی در جایی که او زندگی می کند، سفر را دشوارتر می سازد، آن شهر کوچک به او کمک می کند تمرکز و آرامش داشته باشد.

Arlene Harris، خبرنگار آزاد هم استقرار در بخش های روستایی ایرلند را دارای چندین مزیت می داند: «اینجا هزینه زندگی کمتر است و اگر از قدم زدن در ییلاق پیش از رفتن به سرِ کار لذت می برید، کیفیت زندگی هم بهتر خواهد بود.» Harris با روزنامه های the Irish Times ،Irish Independent و Sunday Times همکاری می کند. او می گوید در حال حاضر کار خبرنگاری آزاد در خارج از شهرهای بزرگ آسانتر از هر زمانی‌ست: «من برای یک دهه یا بیشتر در مرکز لندن بودم و تقریباً برای زمانی مشابه در مناطق روستایی ایرلند کار کرده ام. در این مناطق کارهای بیشتری به دست آورده ام.»

او می افزاید: «تا زمانی که پهنای باند اینترنت خوبی داشته باشید، دلیلی ندارد که مثل آنچه در فضای شهری کار می کردید کار نکنید.»

Emily F. Popek، کارشناس حرفه ای ارتباطات و خبرنگار آزاد در شهر کوچک Oneonta در نیویورک با کمتر از ۱۴ هزار جمعیت زندگی می کند و نوشته هایش در New York Times و Washington Post چاپ می شوند. او هم به امکانات تازه در مناطق روستایی اشاره می کند: «اگر هدف شما این باشد که کارمند دائمی و حضوری یک رسانه باشید، واضح است که برای انجام این کار در خارج از شهرهای بزرگ فرصت های اندکی دارید. اما من فکر می کنم همه گیری ویروس کرونا، فرصت های بیشتری را برای دورکاری ایجاد کرده؛ حتی برای موسساتی که قبلاً همه کارمندانشان مجبور بودند در دفتر کار کنند.» مثلاً حالا ممکن است کارهایی را انجام دهید که قبلاً نیازمند تغییر مکان بودند. Popek بیشتر عمرش را در مناطق روستایی گذرانده است و از فضا، آرامش و زیبایی طبیعی آن لذت می برد. او می افزاید: «از هزینه پایین زندگی در مناطق روستایی خوشم می آید؛ زیرا وقتی مقاله ای پر درآمدتر می نویسم، پولم بیشتر به دردم می خورد.»

پس اگر می خواهید به عنوان خبرنگاری در خارج از شهرهای بزرگ کار کنید، این نکته ها را به یاد داشته باشید: 

سفر کردن راهبردی

اگر در مناطق دوردست با خدمات حمل و نقل ضعیف زندگی می کنید، برای تنظیم سفرتان به زمان بیشتری نیاز خواهید داشت. پس تصمیم های راهبردی بگیرید. Anesi پیشنهاد می کند که: «سفر کاری تان را از قبل برنامه ریزی کنید و برای هر سفر، زمان بیشتری در نظر بگیرید. پریدن از یک جا به جای دیگر مانند یک توپ پینگ پونگ، برای تمرکز کردن و رسیدن به هدف تان زیانبار است. به جای آن، از زمانی که آنجا دارید برای آموختن درباره مکان ها و گفتگو با مردم و منابع استفاده کنید.»

برقراری ارتباط مجازی

نزدیک نبودن همکاران تان برای همفکری و یا نوشیدن قهوه و صحبتی کوتاه می تواند چالش برانگیز باشد. Harris پیشنهاد می کند که برای جبران این کمبود با خبرنگاران دیگر ارتباط مجازی برقرار کنید؛ حتی اگر صحبتی کوتاه و شوخی گونه باشد؛ «زیرا کار در مناطق روستایی می تواند بسیار منزوی کننده باشد و اگر به زندگی شلوغ تر و سریعتر عادت کرده باشید، خو گرفتن به منطقه روستایی ممکن است دشوار باشد.» 

ایجاد پایگاه ارتباطی

اگر کار را با خودتان ببرید، کار کردن از هر جایی آسانتر خواهد بود. این گفته به خصوص زمانی درست است که تمام ارتباطات شما از راه تلفن و پیام باشد. Harris توصیه می کند: «اگر به فکر کار کردن از خارج از یک شهر بزرگ هستید، شما را تشویق می کنم که با بهره گیری از زمان و تلاش تان، پایگاهی ارتباطی ایجاد کنید؛ ترجیحاً پیش از نقل مکان به آنجا. اگر برای ارتباطات تان تنها به ایی‌میل متکی هستید، شاید ایجاد ارتباطات خوب با مردم، دشوار باشد.»

تاسیس و یا پیوستن به یک اتحادیه یا انجمن

Popek یادآوری می کند که شرایط کاری و حقوق خبرنگاری همیشه عالی نیست؛ به خصوص اوایل کار. اگر در جایی زندگی می کنید که فرصت های کاری کمتر است، شاید قدرت چانه زنی کمتری داشته باشید. او در ادامه می گوید: «اگر خبرنگار آزاد، خبرنگار پاره وقت و یا حتی کارمند یک اتاق خبر کوچک باشید، شاید از همبستگی کارکنان دیگر محروم باشید.» بزرگترین نکته ای که او می خواهد در این زمینه بگوید این است که به یک اتحادیه بپیوندید و یا خودتان اتحادیه ای تشکیل دهید.

 او در توضیح این مساله می گوید که انجمن یا اتحادیه، یکی از قوی ترین ابزارهایی‌ست که خبرنگاران برای بهبود شرایط کاری و قابل زیست تر ساختن شغل شان دارند. «از این راه می توانیم برای دستمزد عادلانه تر، مزایای بهتر و برخی از چیزهای دیگری که به ما کمک می کنند بدون به ستوه آمدن از کار، به آن ادامه دهیم مبارزه کنیم.»

کارآمد ساختنِ محل 

Popek می گوید: «برای آن که به عنوان یک خبرنگار آزاد در خارج از یک شهر بزرگ موفق باشید، فکر می کنم که موقعیت مکانی تان باید برای شما کارآمد باشد؛ نه این که به زیان تان باشد.» مثلاً هنگام قبول کردن وظایف، هزینه کمتر زندگی به شما این انعطاف را خواهد داد که تنها شغل های پردرآمد را دنبال نکنید.

او ادامه می دهد: «درباره موضوعاتی که می توانید پوشش بدهید فکر کنید - درباره مردم و جاهایی که به آنها دسترسی دارید و دیدگاه هایی که با آنها آشنایی دارید و شاید سردبیران شما در شهرهای بزرگ از آنها اطلاعی نداشته باشند. اگر آن را بخشی از کارتان بسازید، برای شما به عنوان خبرنگار آزاد، یک نقطه قوت واقعی خواهد بود.»
 

منبع: ijnet

نوشته Cristiana Bedei
Nov 15, 2022