شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- فروش بلیط بیش از حد گنجایش هواپیماها امری کاملا متداول و در حدی گسترده بوده است. با این حال مسافران نیز همواره از اینکه خطوط هوایی در واقع می توانند مانع از سفر آنها شوند، به شدت خشمگین بوده اند. اما در پی چند رخداد ناخوشایند از این دست که خبر آنها اخیرا علنی و در سطحی بسیار گسترده منتشر شد، سر درد دل اینگونه مسافران نیز باز شد.

برخی از آنان هم این پرسش را مطرح کرده اند، که آیا اصولا فروش بلیط بیش از حد گنجایش هواپیماها اقدامی منصفانه است؟ چرا آنها اصولا فروش بلیط بیش از حد گنجایش هواپیماها را مدنظر قرار می دهند؟ و چگونه از پیامدهای آن مصون می مانند؟

به گفته کارشناسان فن احتمالا این خشم مسافران سبب تغییر رویه موجود نخواهد شد. رویه ای که آنها می گویند، برای انجام کار جا به جایی مسافر راهی پذیرفتنی می باشد. اما بر این باورند، که خطوط هوایی باید کار سوار نکردن/پیاده کردن مسافران را به بهترین و آرام ترین شکل ممکن انجام دهند.

آیا فروش بلیط بیش از حد گنجایش هواپیماها اقدام مناسبی است؟
وقتی سی بی سی در مورد ماجرای نیل کران برنامه ای تهیه و پخش کرد که از پرواز از تورنتو به میامی بیرون انداخته شده بود، مساله فروش بلیط بیش از حد گنجایش هواپیماها سبب جلب نظر گسترده ای شد. او به ناچار 12 ساعت برای سوار شدن به هواپیمای بعدی منتظر ماند، و یک روز از تعطیلاتش به هدر رفت. در پی این برنامه افراد دیگری نیز تجربه های ناخوشایندشان را بیان کردند. از جمله زنی که به دلیل مشابه از سفر تفریحی دریایی 10 هزار دلاری خود جا ماند. کول دویل پسر ده ساله هم که در تعطیلات بهاری به همراه خانواده اش به سفر رفته بود، اجازه بازگشت با هواپیمایی را پیدا نکرد، که پولش از مدت ها پیش پرداخت شده بود.

اما این مساله به کانادا محدود نشد. چراکه بیرون انداختن خشونت آمیز دیوید دائو از پرواز خط هوایی یونایتد/ United Airlines در شیکاگو توجه جهانی را به خود جلب کرد. به گفته مارا لدرمن استاد دانشکده مدیریت دانشگاه تورنتو مورد دیوید دائو رخدادی وحشتناک و غیرعادی بود، که هرگز نباید پیش می آمد. اما این استاد در عین حال فروش بلیط بیش از حد گنجایش هواپیماها را اقدام نامناسبی نمی داند. کمااینکه می گوید اگر چنین خط مشی وجود نداشته باشد، برخی از مردم هرگز نمی توانند سوار هواپیما شوند. زیرا سبب این کار خطوط هوایی این است، که اغلب به هر دلیل سر و کله برخی از مسافران هرگز پیدا نمی شود. بنابراین فروش بلیط بیش از حد گنجایش هواپیماها یکی از راه های سود بردن این خطوط می باشد. اما در عین حال به نفع مسافرانی هم هست، که نام شان در لیست انتظار وجود دارد. در نتیجه به گفته وی چنین کاری برای مسافران هم خوب است.

چگونه می توان کار را به بهترین شکل انجام داد؟
به باور مارا لدرمن ضرورت دارد خطوط هوایی برای ایجاد یک فرمول موفقیت آمیز، در مورد میزان پول پرداختی انعطاف پذیری بیشتری نشان دهند. زیرا اگر پول خوبی پیشنهاد کنند که به اندازه کافی زیاد باشد، برخی از مسافران داوطلبانه از خیر صندلی خود می گذرند، و با پرواز بعدی سفر می کنند.

البته این دیدگاه اخیرا در واقع حالت عملی به خود گرفت. کمااینکه خط هوایی دلتا اعلام کرده از این پس کارکنانش اجازه دارند، تا 2 هزار دلار به اینگونه مسافران بپردازند. در صورتی که رؤسا در چنین مواردی دخیل باشند، این میزان می تواند سر به 9 هزار و 950 دلار بزند. زیرا به گفته اد بستین رئیس هیئت مدیره دلتا مساله این نیست، که خطوط هوایی بیش از حد گنجایش هواپیماها بلیط می فروشند. بلکه مساله چگونگی سروکار داشتن آنها با این موضوع است.

آیا پول پرداختن اوضاع را بهتر می کند؟
همه کارشناسان امور خطوط هوایی متفق القولند، که باید رضایت مسافرانی که داوطلبانه از هواپیمای مورد نظر پیاده می شوند، جلب گردد. کمااینکه آن دسته از مسافران خط هوایی کانادا که با سی بی سی مصاحبه کرده اند، گفته اند بین 800 دلار پول نقد تا 2 هزار و 500 دلار اعتبار مالی برای سفرهای بعدی دریافت کرده اند. دولت مرکزی نیز بر آن است که در بهار سال جاری که قانون حقوق مسافران هوایی را اعلام می کند، روند جلب رضایت منطقی در آن گنجانده شده باشد. کمااینکه مارک روی سخنگوی مارک گارنو وزیر ترابری به سی بی سی گفته: هدف ایجاد روندی شفاف و باز است، تا همه بدانند باید چه انتظاری داشته باشند.

به گزارش ایران جوان، اما ممکن است حتی قانونی کردن جلب رضایت نیز سبب پیشگیری از اعتراض برخی از مسافران نشود، که اصولا باور ندارند کسی که بلیط خریده تحت هیچ شرایطی ناچار به ترک هواپیما باشد. کمااینکه نیل کران می گوید: اگر انسان برای پرواز پول داده، خوب باید بتواند پرواز کند.