شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- همه ما در زندگی شاهد بوده ایم به محض اینکه یک نفر، ذره ایی بر قدرتش اضافه شود یا حتی به شهرت کوچکی دست یابد بلافاصله تغییر اساسی در رفتارش بروز پیدا خواهد کرد. سئوال طبیعی این است که چرا؟

جواب عمومی شاید این باشد که آدم های مهم معمولا سرشان شلوغ است و وقت کافی برای توجه و دقت نسبت به زیردستان ندارند. اما گروه متخصصین عصب شناس در دانشگاه Wilford Laurier کانادا تلاش کردند به کمک یک تحقیق علمی، توضیح جدیدی برای این تغییر در رفتار انسانی ارائه دهند.

محققین فوق معتقدند قدرت به طور اساسی فعالیت های مغز را تغییر خواهد داد. تیم تحقیقاتی، شرکت کنندگان در سنجش علمی خود را به دو گروه قدرتمند و ضعیف تقسیم کرده است. آنها از گروه شرکت کننده اول می خواهند که فکر کنند آدم های قدرتمندی هستند و یادداشتی بنویسند از دستوراتی که داده اند و از گروه ضعیف و زیردست، درخواست کردند که تجسم کنند آدم های معمولی هستند و از آنها هم می خواهند در باره وابستگی و اطاعت شان نسبت به افراد قدرتمند چند جمله بنویسند.

در پایان از همه خواسته شده است که یک فیلم ویدئوی ساده را ببینند که در آن یک مرد ناشناس مشغول تکرار مداوم یک عمل معمولی مثل فشردن یک توپ پلاستیکی سفت است. نکته مهم در این مرحله این است که تیم متخصص در همان حین که گروه شرکت کننده مشغول تماشای مرد ناشناس هستند فعالیت های بخشی از مغز انها به نام Mirror System را ثبت می کردند.

توجه اصلی محققین معطوف  Mirror System است چون این نقطه از مغز مرکز تجمع یاخته های عصبی است. عصب هایی که هم با دیدن اعمالی نظیر فشردن توپ پلاستیکی توسط دیگران و یاداوری عمل فوق که خودمان انجام داده ایم تحریک می شوند. این بخش از مغز از طریق «سیستم آینه» به انسان فرصت می دهد که با دیدن یک عمل نظیر فشردن توپ پلاستیکی یا برداشتن یک فنجان قهوه و اعمالی نظیر آن، به درون ذهن و شخصیت فردی که ناظرشان هستیم برود و با آن شخص به دلیل مشترک بودن در یک تجربه به نوعی همذات پنداری کند.

مسئله اصلی در « سیستم آینه» این است که به محظ اینکه یک نفر دستشش به سمت فنجان قهوه می رود ما می توانیم پیوندی بین عمل فرد مقابل و تجسمی که ما از برداشتن فنجان قهوه و خوردنش داریم ایجاد کنیم. چون اعمال بشر در لایه های درونی تر به نیات و رفنارهای بسیار خصوصی تر بشر مربوط است ما ناخواسته با دیدن اعمال فوق و به کمک بخش « سیستم آینه»  مغز مان، می توانیم به لحاظ حسی و عاطفی با فرد مقابل رابطه ایجاد کنیم.

به عبارتی دیگر، اعمال ما معمولا با افکار و باورهای ما رابطه دارند و تجسم یک رفتار به صورت مشترک در ما و در فرد دیگر می تواند منجر به توجه به همدیگر هم بشود. به عبارتی چون عصب های ما در بخش « سیستم آینه» در برخورد با اعمالی نظیر قهوه خوردن یا بادبادک هوا کردن، لگد زدن به توپ و یا شانه کردن فرد دیگر، فعال می شود نوعی توجه نیز به فردی که آن عمل را انجام می دهد ایجاد می شود.

محققین در آزمایش خود و تقسیم بندی شرکت کنندگان در تحقیق به قدرتمندان و زیردستان پی برده اند که حرکات عصب ها در «سیستم آینه» گروه ضعیف ها در حین دیدن ویدئوی فشردن توپ پلاستیکی توسط شخص ناشناس فعال تر بوده است.به عبارتی آنها توانستند در رفتار و نیت مردی که در ویدو عملی را انجام می داد رخنه کنند و نسبت به او احساس توجه کنند. اما عصب ها و نرون های گروهی که احساس قدرت به آنها تجویز شده بود توجهی به مرد ناشناس درون ویدئو نکرده اند و به هملان نسبت نیز عصب های بخش «سیستم آینه» مغزشان به انازه کافی تحریک نشده بود.

عصب شناسان دانشگاه ویلفورد لوریه به سرپرستی Sukhvinder Obhi ثابت کردند گروهی که نقش قدرتمند را ایفا می کرد نسبت به مرد ناشناس درون ویدئو کنجکاو نشدند و در دائره توجه شان نیز قرار نگرفت. گروه  قدرتمندی که عملا سنگدل شدند.