شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- چرا صنعت روابط عمومی، در حالی که باید با تنوّع و شمول باشد اینقدر عقب مانده است؟ دکتر نیلانجانا باردان، مدرّس روابط عمومی و عضو هیأت مدیرۀ مرکز پلانک، دست به بررسی و نظرخواهی زدند که آینۀ تمام نمای گرایش‌های تنوّع و شمول در سراسر دو دهۀ 1990 و 2000 است. محاوره چگونه تغییر جهت داده است؟ در این بررسی زمینۀ مهمّ پررنگ شده و پیشنهادهایی نیز داده شده است. مخرج مشترک عبارت از رهبری، و برداشت مهمّ و اصلی از این بررسی آن است که رهبران روابط عمومی باید قدم به میدان گذاشته درگیر قضایا شوند.

بررسی گستردۀ تحقیقات آکادمیک در زمینۀ تنوّع و شمول در حرفۀ روابط عمومی از دهۀ 1990 بدین سوی برخی از گرایش‌های قابل توجّه را مکشوف ساخت. بررسی پوشش مطبوعاتی تجارت کلیدی در طول پنج سال گذشته نیز برای کسب اطّلاعات بیشتر جهت بررسی تحقیقات آکادمیک انجام شد. زمینه‌های متعدّدی به ظهور رسید، که اکثر آنها نشان می‌دهد که حرفۀ روابط عمومی در منعکس کردن تنوّع واقعی در جامعۀ ایالات متّحده بسیار عقب افتاده است. در حالی که مطالعات و تخمین‌ها گویای آن است که بخش‌هایی از جمعیت که در حال حاضر اقلّیت محسوب می‌شوند در چند دهۀ آینده اکثریت ناچیزی را شامل خواهند شد، و تنوّع سبب تقویت نوآوری و افزایش بهره‌وری خواهد شد، و این بخش‌ها تنها اندکی بیش از 10 درصد نیروی کار روابط عمومی را تشکیل می‌دهند. در حالی که از لحاظ به کارگیری اقلّیت‌ها و پیشرفت زنان به منصب‌های اجرایی ارشدتر تحوّلات مطلوبی حاصل شده، امّا از دهۀ 1990 بدین سوی تغییرات چندان زیادی مشاهده نمی‌شود.

مردان سفیدپوست هنوز در بنگاه‌ها و شرکت‌ها مناصب ارشد را در اختیار دارند، و زنان سفیدپوست حدود 70% نیروی کار را تشکیل می‌دهند. در حالی که نژاد، قومیت و جنسیت همچنان از مقولات مهمّ باقی مانده، تعریف تنوّع و کثرت مستلزم بسط و گسترش است تا انواع گوناگون تفاوت‌های فرهنگی را در بر گیرد. شرکت‌ها و نهادهای روابط عمومی باید اهداف تنوّع و شمول را روشن و قابل سنجش سازند و به طور مدوّن آن را بسنجند.

تنوّع مستلزم آن است که بخشی از فرهنگ سازمان باشد نه افزودنی به آن، و جوابگویی برای ابتکارات تنوّع و شمول ضروری است. کسانی که بر مسند قدرت تکّیه زده‌اند باید اقدامات فعلی را مورد ارزیابی مجدّد قرار دهند و تعیین کنند که چرا در دو دهۀ گذشته تغییر زیادی در این امور مشاهده نشده است. کسانی که مسئول ابتکارات و اقدامات تنوّع و شمول هستند باید از اختیارات بیشتری برخوردار شوند و منابع بیشتری باید به اهداف تنوّع و شمول اختصاص یابد. امّا، علیرغم کُندی تغییرات، خبر خوب، طبق بررسی مزبور، این است که اکنون درک و برداشت بهتر و بیشتر در صنعت مزبور نسبت به این نکته که تغییرات تنوّع و شمول عمده‌ای مورد نیاز مبرم است، مشاهده می‌شود.

مشکل اصلی در بخش "نحوۀ اجرا" است. نمونه‌های بیشتری از بهترین اقدامات از سازمان‌هایی که قدم‌های بلند موفّقیت‌آمیزی در زمینۀ تنوّع و شمول برداشته‌اند مورد نیاز است. زمینۀ مزبور مکرّراً در مطبوعات صنفی آورده شده و تحقیقات آکادمیک گویای آن است که رهبری ارشد باید به تنوّع و شمول اهمّیت بدهد و شخصاً در این کار وارد شود، و مجهودات بیشتری باید برای متنوّع کردن رهبری ارشد مبذول شود. بدون تغییر در حیطۀ تنوّع و شمول، حرفۀ روابط عمومی از دیگر بخش‌ها عقب خواهد ماند، و نبود تنوّع بیش از پیش زیر سؤال خواهد رفت.

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)