محقّقین و مؤلّفین: لین اپلبام، استاد، در سیتی کالج نیویورک / دکتر فرانکلین والتون
با همکاری: دکتر اریکا ساوترلند، استادیار، دانشگاه هاوارد
حمایت پژوهشی: مردیت گیلفدر، گروه گیلفدر / پژوهش جهانی گازل / ادموند بالوگان، سیتی‌کالج نیویورک

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- در واکنش به راه‌های بسیاری که فناوری اطّلاعات در آن نحوۀ ارتباط و اشتغال به کار را تغییر داده، اشتغال به روابط عمومی در ایالات متّحده در بیست سال گذشته دستخوش تغییرات شگرفی شده است. در همان حال که صنعت روابط عمومی خود را با این تغییرات تکاملی وفق می‌دهد، تحوّلات مداوم چشمگیری نیز در مخاطبان ما و در بازارگاه حرفه‌ای شاغلان جدید روابط عمومی حاصل می‌شود.

ادارۀ آمار ایالات متّحده پیش‌بینی می‌کند که تا سال 2020 به میزان 5/36% از جمعیت ایالات متّحده متشکّل از آمریکایی‌های لاتین‌تبار، آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار، آسیایی‌ها و آمریکایی‌های بومی خواهد بود (Hayes, 2013). همانطور که صنعت باید خود را با فناوری‌های در حال تغییر منطبق سازد، باید به تغییرات در مخاطبانش و ذخیرۀ افراد بااستعداد واکنش نشان دهد. در حالی که صنعت روابط عمومی در متنوّع ساختن جمعیت‌نگاری متخصّصان روابط عمومی پیشرفت کرده تا ترکیب جمعیت و بسیاری از صنایع پیشرو را منعکس سازد، تلاش هماهنگ جمعی بیشتر مورد نیاز است.

اگرچه برخی از شرکت‌ها و نهادهای روابط عمومی بازتابی از تنوّع نژادی، قومی و جنسیتی کلّ جمعیت هستند، امّا تجربۀ افواهی و نیز پژوهش منتشر شده گویای تصویری کلّی است که به طور یکپارچه نژاد سفید و مؤنّث است. (ادارۀ آمار کارگری، 2014، گزارش داد که 7/8% افراد شاغل در روابط عمومی آمریکاییان آفریقایی‌تبار، و 5/10% اهل آمریکای لاتین بودند. زنان 60% مشاغل روابط عمومی در کلّیه بخش‌ها را در اختیار داشتند.)

برای پیشبرد درک عدم توازن جمعیت‌شناختی گروه‌هایی که از لحاظ تاریخی کمتر مطرح شده‌اند– بخصوص آمریکاییان آفریقایی‌تبار و آمریکاییانی که از تبار لاتین هستند– در حرفۀ روابط عمومی، بنیاد جامعۀ روابط عمومی آمریکا متن تقاضای پیشنهاد را برای مطالعۀ جامع کشوری انتشار داد. همراه با لزوم رسیدن به رابری اجتماعی به عنوان ارزشی بدیهی، ایجاد نمای جمعیت‌شناختی که بازتابی از ملّت باشد، اگر مؤسّسات روابط عمومی بخواهند در سدۀ بیست و یکم همچنان مرتبط باقی بمانند، باید به میزان فزاینده‌ای مورد توجّه آنها باشد.

چندین ابتکار بنیاد مزبور شامل حمایت از طرح‌های پژوهشی متمرکز بر کسب بینش بیشتر در تجارب شخصی شاغلان غیرسفیدپوست روابط عمومی برای آگاهی و ارتقاء سطح درک مدیران و تصمیم‌گیران در سازمان‎های روابط عمومی سراسر کشور شده است. این طرح نگاهی به حرفه در وضعیت فعلی، که شاغلان آمریکایی لاتین‌تبار و آفریقایی‌تبار روابط عمومی جدیدالورود (بعد از رکود اقتصادی 2008) به میدان تجربه کرده‌اند، می‌اندازد.

این مطالعه که توسّط هیأت علمی دپارتمان فنون رسانه‌ای و ارتباطات در سیتی کالج نیویورک نجام شده، چهار هدف عمده را مدّ نظر قرار می‌دهد:
• از پژوهش کیفی و کمّی دربارۀ استخدام و ابقاء فارغ‌التّحصیلان روابط عمومی و دیگر رشته‌های مرتبط دارای مدرک کارشناسی بینش‌هایی به دست می‌دهد.
• برنامه‌های استخدام، ابقاء و ارتقاء برای گروه‌های کمتر مطرح شده در دپارتمان‌های روابط عمومی و نهادهای روابط عمومی را تحلیل می‌کند.
• دربارۀ تجربیات، معضلات و فرصت‌های امریکاییان لاتین‌تبار و آفریقایی‌تبار که از 2008 در دوایر روابط عمومی کار می‌کند یا کار کرده‌اند، بینش‌هایی عرضه می‌کند.
• توصیه‌هایی برای حرفۀ روابط عمومی برای تولید مؤثّرتر نیروی کار متنوّع‌تر و چندفرهنگی‌تر عرضه می‌کند.

مکالماتی با مدرّسین و شاغلان برجستۀ روابط عمومی؛ گروه‌های متمرکز با شاغلان جوان آمریکایی آفریقایی‌تبار و لاتین‌تبار روابط عمومی؛ دو نظرخواهی جداگانۀ ملّی، یکی شاغلان جوان آمریکایی آمریکایی‌تبار و لاتین‌تبار، و دیگری نظرخواهی از کارفرمایانی که شاغلان روابط عمومی را استخدام می‌کنند نیز در این مطالعه جای گرفته است.

نظرخواهی ملازم آنها به برداشت‌های کارفرمایان روابط عمومی دربارۀ تنوّع چندفرهنگی پرداخته است. دو گروه متمرکز متخصّصان جوان روابط عمومی در یک گروه جمعیت‌شناختی نیز تحت بررسی قرار گرفتند تا بینش‌های بیشتری از تجربیات خود عرضه کنند که این نیز در این گزارش ذکر شده است.

پاسخ دهندگان به نظرخواهی، اعم از کارفرمایان و متخصّصان جوان، مظهر برش مقطعی ملّی متخصّصانی هستند که در نهادها، شرکت‌ها، سازمان‌های دولتی و غیردولتی و سازمان‌های غیرانتفاعی هستند. به‌علاوه، این نظرخواهی ملاک ده‌سالۀ برداشت‌هایی دربارۀ تنوّع چندفرهنگی در صنعت که نظرخواهی 2004 را که تجربیات و برداشت‌های شاغلان روابط عمومی چندفرهنگی را دربارۀ تنوّع درون صنعت و محلّ کار را بررسی کرده بود، روزآمد می‌کند.

نظرخواهی 2004 توسّط دکتر روشل فورد، استاد و رئیس دپارتمان روابط عمومی دانشکدۀ نیوهاوس در دانشگاه سیراکیوز، و لین اپلبام، استاد در دپارتمان فنون رسانه‌ای و ارتباطات در سیتی کالج نیویورک انجام شد.