شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- حسین قندی استاد روزنامه نگاری که او را به سلطان تیتر می شناختند، دقایقی پیش به دیار باقی شتافت.

قندی پیشکسوت روزنامه نگاری، متولد اسفند ۱۳۳۰ در سبزوار و بزرگ شده تهران بود. به گفته خودش 15 یا 16 سال داشت که برای بیان احساس خود شروع کرد به سرودن یک شعر درباره زلزله ای که در یکی از روستاهای خراسان خرابی زیادی به بار آورده بود و عده زیادی هم کشته شده بودند.

سال 1349 دیپلم گرفت و در کنکور دانشگاه در دو رشته زبان و ادبیات انگلیسی و روزنامه نگاری دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی قبول شد و روزنامه نگاری را انتخاب کرد.

قبل از دانشگاه در یک گروه تحقیقاتی که همان زمان تشکیل شد و قرار بود مطالب روزنامه کیهان را از سال شروع این روزنامه (1321) تا سال (1349) به صورت کوتاه و خلاصه چاپ و منتشر کند، مشغول به کار و خلاصه کردن سرمقاله ها برعهده او گذاشته شده بود که به گفته خودش این دوره خیلی به وی کمک کرد؛ چرا که در باز شدن ذهنیت روزنامه نگارانه و راه افتادن قلمش بسیار موثر بود .

درست بعد از اتمام آن دوره (1351) موسسه کیهان تصمیم به چاپ نشریه ای برای دو قاره (آمریکا و اروپا) گرفت و قرار شد کیهان هوایی را همان گروه تحقیقاتی دربیاورد. همان سال اولین شماره آن به سردبیری حسین عدل با همکاری سایر اعضا درآمد و قندی معاون سردبیر شد و علاوه بر آن، مسوولیت بخش سیاسی نشریه نیز به عهده او گذاشته شد .

اولین نوشته های حرفه یی اش مثل خبر، گزارش و مقاله برای نشریه کیهان هوایی بود. کار و مسوولیتش در کیهان هوایی ادامه داشت تا این که به وی گفته شد می تواند در خود کیهان هم کمک کند .

پس از این جریان او بعدازظهرها به تحریریه روزنامه کیهان می رفت و مدتی در قسمت شهرستانها، زمانی در بخش فرهنگی، بعد اقتصادی و... این رویه ادامه داشت تا زمان خدمتش فرا رسید (1354) پس از آن دوباره به کیهان برگشت .

سال 56 بعد از اتمام دوره خدمت به آمریکا رفت و در رشته مدیریت بین الملل، کارشناسی ارشد گرفت و سال 58 به ایران برگشت .

بعد از بازگشت به ایران در روزنامه های کیهان، ابرار، اخبار، انتخاب،... و بالاخره جام جم در سمت های مختلفی مشغول به کار نویسندگی و ایفای مسوولیت شد .

از جمله آثار قندی به کتاب روزنامه نگاری نوین، مقاله نویسی در مطبوعات می توان اشاره کرد، کتاب روزنامه نگاری تخصصی هم حاصل چندین سال تدریس و تجربه حرفه یی اوست که گام مؤثری در درک پایه ای و مقدماتی از مطبوعات تخصصی، نحوه انتشار و فعالیت ثمربخش برای دانش پژوهان ارتباطات و بخصوص روزنامه نگاران است .

این کتاب دربرگیرنده تاریخچه ای از مطبوعات تخصصی در جهان و ایران، گستره معنایی اینگونه مطبوعات، شکل، قالب ها و محتوای موجود در زمینه روزنامه نگاری و انتشار نشریه است .

قندی به دنبال برآورده شدن دو هدف این کتاب را تألیف کرده است، نخست ارتقاء دانش تخصصی روزنامه نگاران و دوم توجه بیش از پیش به مقوله اقتصاد نشریات به عنوان یکی از عوامل ماندگاری مطبوعات .

شش گزارش و یک سفرنامه هم حاصل تجربیات حسین قندی است که درباره نقش تخیل، ذهنیت داستان پردازانه و خلاقیت ذهنی در روزنامه نگاری سخن گفته و بر آن است تا فنون پرورش خلاقیت ذهنی و تخیل را آموزش دهد. هم چنین نمونه هایی عینی از روزنامه نگاری متخیل از مطبوعات جهان و گزارش های نویسنده در این کتاب درج شده است .

مقالات ادبیات مطبوعات، عامل وحدت ملی،آموزش روزنامه نگاری، علم و تجربه؛ واژه و تصویر را باید شناخت، فراسوی مرزها و ثانیه ها، کاریکاتورهای خبری هم از جمله آثار قندی عنوان شده است .

ویژه ترین مهارت حسین قندی را در انتخاب تیترهای مناسب برای مطالب مطبوعاتی می دانند . برخی از پیشکسوتان روزنامه نگاری وی را پایه گذار تیترهای ترکیبی در روزنامه نگاری ایران می دانند.

ایرنا