شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، ژاک ون ویک- در گزارش اخیر تک نیشن، تامین انرژی اقتصاد دیجیتال 2015، نشان می دهد که سه چهارم از موفقیت شرکت های دیجیتال منوط به کار نزدیک با شبکه کارآفرینان و کسانی است که ایده هایشان را به اشتراک می گذارند.

مردم همفکر، در مجاورت نزدیک، ایده های یکدیگر را تغذیه می کنند، این نخستین درسی بود که از دانشگاهیان دانشگاه استنفورد آموخته می شود.

واحد هوشمند اکونومیست در مصاحبه با مک کله منت برای آینده کار پیمایش، توسط ریکوی اروپا حمایت شده بود و وی اشاره می کند: گراهام مک کلمنت، یک معمار بریتانیایی در بی دی پی، یک شرکت بین المللی معماری و مهندسی، این موضوع را پیشنهاد کرده است، چراکه محیطی که خلاقانه ظاهر می شود حمایت خلاقیت کسانی را می طلبد که همانند نخستین افراد الهام بخش خلاقیت های بعدی آن باشند. تنها در این حالت است که موفقیت برای این قبیل شرکت ها به دست می آید.

افراد خلاقی که خودشان را با افراد مشابه شان در تعامل قرار می دهند، در عین حال کامپیوترهایی دارند که به طور فزاینده خودشان را درگیر وظایف روزمره و پرزحمت می کنند و این باعث می شود که بتوانند بهره وری خودشان و شرکت شان را بالا ببرند.

تعامل اجتماعی
از نگاه مک کلمنت، خلاقیتی که منجر به نوآوری می شود تبدیل به ارزی کلیدی در جهان کسب و کار می شود، بدون توجه به طبیعت رو به فزاینده خودکار شوند کارها، این امر صادق است. او می افزاید که مردم تشخیص می دهند که هنوز نیازمند تعامل اجتماعی از طریق رسانه های اجتماعی هستند تا بتوانند کارشان را بدون توجه به اینکه تکنولوژی زیر انگشتان شان است انجام دهند.

مردم- در همکاری با پیشرفت تکنولوژی- هنوز شکلی از مرکز محل کار را تشکیل می دهند. کار جنبه اساسی از زندگی است زیرا در حالیکه زندگی را فراهم می کند، همچنین ارتباطات اجتماعی را می آفریند. کارفرمایان متوجه می شوند، به عنوان نتیجه مشارکت در منابع برای تبدیل به کسب و کار دیجیتال، آن فرآیند در حال تغییر است و این مساله به اندازه ای بنیادین است که چگونگی و کجایی یا محل کار را تغییر می دهد.

این خوشه از تجربه و تخصص- اگرچه آنها بر تحقیقات علمی، تکنولوژی ارتباطات، مالی و یا چیزهای مشابه تمرکز کرده اند- همچنان وابسته به ساختمان های اداری است که می توانند در پاسخ به روندهای اجتماعی تکامل پیدا کنند.

مک کلمنت می گوید: «مردم جویای محیط های معتبری هستند که احساس طراوت و چالاکی و امکان رویارویی خود به خود در آنها فراهم شود.»
وی می افزاید: «خود ساختمان ممکن است در استفاده با کافه ها و مغازه ها ترکیب شده باشد و در آنجا طیفی از تنظیمات کار وجود خواهد داشت، با کمترین تاکید بر میز سنتی و بیشتر بر انواع مختلف فضاها و حوزه های مشترک تاکید می شود.»

کار در شبکه ها
در مصاحبه ای دیگر از سری مصاحبه های انجام شده، هنری گریو، استاد کارآفرینی، اینسید، نگاهی مشابه ارائه می دهد. پروفسور گریو معتقد است که یک روند مهم در آینده این خواهد بود که مردم در شبکه ها کار می کنند، با متخصصان تعامل می کنند و از سازمان های دیگر برای فضای دانش ترکیبی و صنایع مختلط مدد می گیرند.

پروفسور گریو می گوید: «شرکت ها نیاز به دانش جدید دارند بنابراین آنها به طور فزآینده تبدیل به همکاران می شوند و با شرکایی که تخصص های متفاوتی در همه رده ها دارند کار می کنند تا مطمئن شوند که چیزهایی که می خواهند بدست می آورند.»

وی می افزاید: «یک مثال کامل از این آیفون است. به همه صنایعی که درون آن هستند نگاه کنید.»

هر دو مصاحبه این نکته را شفاف می کنند که محیط بزرگتر، همانند معماری شهری، همانند محیط فوری ساختار و طرح بندی دفتر را دارد، این مورد باید با قادر ساختن مردم برای موفقیت آنها را با هماهنگ کند تا بتوانند در این راه های جدید کار کنند. در یک جهان ایده آل تکنولوژی این امر لازمه پی ریزی موفقیت است.

ما همچنان مشاهده بخش های بیشتری از سازمان ها را ادامه خواهیم داد تا جایی که آنها درک کنند که چگونه این به خلق تفاوت در محیط های کاری کمک می کند و یک فرهنگ تکنولوژی مبتنی بر نوآوری را سبب می شود.

منبع مرجع:  شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)

برگردان: گروه ترجمه شارا