شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- چاپ روزنامه «تایمز» لندن از بیست و هفتم نوامبر سال 1814 با ماشین خودکار قوه بخار ساخت دو آلمانی به نام کونیگ و بائور آغاز شد که رویدادی بزرگ در تاریخ روزنامه نگاری بشمار می رود زیرا که از آن پس ظرفیت و سرعت چاپ افزایش، هزینه تولید روزنامه کاهش و مطبوعات با بهای ارزانتر عرضه شدند و عامه مردم استطاعت خرید آنها را به دست آوردند. در وطن ما، این تحول یک قرن و اندی پس از انگلستان صورت گرفت!.

    «تایمز» از سال 1788 انتشار می یافت که تا 1785 نام آن «یونیورسال رجیستر» بود و به انتشار اخبار و تفسیرهای بین المللی بهای بیشتر می داد. این روزنامه که توسط «جان والتر» تاسیس شده بود تا سال 1922 در خانواده والتر باقی ماند و در این سال به خانواده «استور» و از 1966 به تامسون (کانادایی) فروخته شد که روپرت مورداک (استرالیایی) در سال 1981 آن را خریداری کرد، مشی آن را تغییر داد و محافظه کارانه ساخت و در سال 2006 دارای 700 هزار نسخه تیراژ بود. موسسه تامسون در پی یک سال اعتصاب کارکنان فنی تایمز و توقف انتشار آن از دسامبر 1978 تا نوامبر 1979 مجبور یه فروش آن شد. کارکنان فنی این روزنامه مایل به الکترونیک شدن حروفچینی، صفحه بندی، پلیت سازی و چاپ آن نبودند! که مورخان آن را عجیب ترین اعتصاب نوشته اند.

    در سال 2007 و در سالروز خودکار شدن چاپ تایمز دو گزارش رسمی نومید کننده انتشار یافته بود. یکی کاهش هفت درصدی آگهی های طبقه بندی شده روزنامه ها (نیازمندی ها) و دیگری پایین آمدن تیراژها به میزان 3 و نیم درصد است. کاهش آگهی های کوتاه (نیازمندی ها) به علت توجه به انتشار این آگهی ها در اینترنت و گسترش وبسایت های معامله گری است. تیراژها نیز در پی کاهش این قبیل آگهی ها کم شده است. به علاوه، روش انگلیسی (تابلوید) یعنی انتشار عکس بزرگ و کاستن از عرض ستون ها و ایجاد فاصله بیشتر میان ستونهای صفحات و ... کارساز واقع نشده و مخاطبان اخبار مطلق (نه تفسیر، مقاله، فیچر و حاشیه) ترجیح می دهند آنها را در سرچ انجین های اینترنت بیابند و بخوانند. مخاطبان شبکه های تلویزیونی نیز رو به کاهشند زیرا که اخبار ویدیویی هم در اینترنت قرار می گیرند.

منبع: www.iranianshistoryonthisday.com