شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران(شارا)، مسائل ارتباطی از جمله مسائلی هستند که یک کارگزار روابط عمومی باید در فعالیت های روزمره خود به آنها توجه کند. در این یادداشت 10 موضوع بد برای صحبت یک کارگزار روابط عمومی که باعث می شود وی جایگاه و شخصیت خود را از دست بدهد طرح می شود.

این صحبت ها مواردی هستند که روزی علیه شما استفاده می شوند و موقعیت کاری شما را به خطر می اندازند. با اینکه شوخی کردن با دوستان در محل کار بد نیست اما باید حواستان جمع باشد تا در زمان مناسب این صمیمیت و شوخی ها را تمام کنید و دیگر ادامه ندهید. گاهی انسان ها در شوخی و خنده حرف هایی می گویند که هرگز نباید به زبان بیاورند. به طور مثال، هرگز نباید به همکار خود بگویید: تو آن آدمی نیستی که من تصور می کردم. یا: اعتقادات تو برایم عجیب است. یا ... 

این را هرگز فراموش نکنید آدم ها به طور ذاتی غیبت کردن و پشت هم حرف زدن را دوست دارند. پس باید خیلی مراقب رفتار و کردار خود در محل کار باشید تا سوژه غیبت های دیگران نشوید.

مبلغ حقوق و خرج های ماهیانه: هرگز در مورد حقوق خود با همکاران حرف نزنید. پولی که در می آورید و هزینه هایی که به طور ماهانه برای خانه و زندگی خود دارید، مسایلی هستند که فقط به شما مربوط هستند. صحبت در این زمینه ها فقط باعث برانگیخته شدن حسادت همکاران می شود. همکاران شما ممکن است بگویند این آقا در روابط عمومی راحت نشسته و دارد ماهی این اندازه حقوق می گیرد، آنوقت ما باید با مشقت کار کنیم و دست آخر هیچ اسمی از ما نمی آید اما او در مرکز توجه قرار دارد.

جزئیات رابطه عاشقانه یا زندگی مشترک: شاید در رابطه عاشقانه خود بسیار خوشحال و خوشبخت باشید یا شاید احساس ناراحتی و بدبختی زیادی داشته باشید. هر چه هست در این رابطه با همکاران خود حرف نزنید. جزئیات رویدادهای زندگی خود را برای دیگران شرح ندهید. گاهی اوقات که مجبورید برای تنویر افکار عمومی در سازمان فعالیت هایی را انجام دهید که عملا به نفع کارکنان نیست، امکان دارد این موارد به عنوان مسائل اخلاقی مطرح شوند. بنابراین سعی کنید این موارد را با کسی در میان نگذارید.

صحبت در مورد عادت های غذایی یا سیگار کشیدن یا اینکه شما چه می خورید و چه نمی خورید به همکار شما چه ارتباطی می تواند داشته باشد؟ یا مثلا اگر اهل سیگار هستید چرا باید برای او این مساله را توضیح دهید. هر نوع عادت غذایی، سرگرمی یا تفریحی خود را به همکاران نگویید. در تعالیم اسلام نیز داریم که اشاعه فساد از خود فساد بدتر است. چه بسا صمیمی ترین دوست شما، روز دشمن شما شود و آنگاه او می تواند با استفاده از همان چیزهایی که به او گفته اید، رسوایی را برای شما به همراه داشته باشد.

عقاید سیاسی: در مورد مسایل جامعه، مسایل سیاسی یا مشکلات اقتصادی همه‌گیر با همکاران خود حرف نزنید. اگر شما در دانشگاه سیاست خوانده اید، می توانید در مورد رویکردهای موجود اظهار نظر کنید اما بدون دانش در مورد این موضوعات سخن نگویید. چون عموما در این موارد دچار اشتباه می شوید و امکان دارد این مسائل در آینده برای شما درد سر ساز شود. سعی کنید که عقاید سیاسی تان را پیش خودتان نگاه دارید. به خاطر داشته باشید که شما در محیط کار در نقش سخنگوی سازمان هستید و در آن جایگاه مهم نیست که شما چه عقیده سیاسی دارید.

عقاید مذهبی: عقاید و باورهای مذهبی نیز جزو مسایلی هستند که هرگز نباید در مورد آنها با غریبه ها و به ویژه با همکاران صحبت کرد. احتمال دارد که شما در برخی از موارد خرافاتی باشید یا گاهی اوقات رویکردهای دین گریزانه داشته باشید. این موارد تا زمانی که پیش خودتان هست، هیچ مشکلی ایجاد نمی کند اما اگر دیگران از آن آگاه باشند می تواند به عنوان حربه ای علیه شما به کار گرفته شود. به ویژه که روابط عمومی یک نهاد ایدئولوژیک است و ذکر این موارد به شدت بر عملکرد شما تاثیر می گذارد.

مسخره کردن دیگران: همه ما خندیدن و شوخی کردن در محل کار را دوست داریم زیرا بیشترین زمان خود را در این فضا سپری می کنیم. اما شوخی و خنده ما نباید در نتیجه مسخره یا ناراحت کردن یک فرد خاصی باشند. نباید طوری رفتار کنیم که فردی در میان همکاران ناراحت و رنجیده شود. این کار ایجاد دشمنی است. دکتر احمد یحیایی ایله ای در مورد روابط عمومی می گوید: «روابط عمومی یعنی دوستی با همه، دشمنی با هیچ کس.»

فعالیت های اجتماعی آنلاین: حتی اگر با همکاران خود صمیمیت زیادی احساس می کنید آنها را در شبکه های اجتماعی شخصی خود وارد نکنید. برخی از شبکه های آنلاین همچون لینکداین برای مسایل کاری هستند. اگر دوست دارید همکاران خود را در دنیای مجازی هم داشته باشید، در این اکانت ها اضافه کنید. فعالیت در شبکه هایی همچون فیس‌بوک شاید باعث شود طرز فکر اطرافیان به شما تغییر کند. یا آنها از خصوصی ترین احساسات یا عکس های شما مطلع شوند.

مسایل پزشکی: صحبت کردن در مورد مشکلات پزشکی یا بیماری باعث نمی شود تا همکاران برای شما دلسوزی یا شما را تیمار کنند. پس دلیلی وجود ندارد در مورد بیماری های خود با آنها صحبت کنید. این حرف ها شاید برای آن دست‌آویزی برای غیبت باشند.

غیبت در مورد همکاران دیگر: حتی اگر کارهای همکارتان به نظرتان عجیب و ناراحت کننده است هرگز آن را به زبان نیاورید. هرگز پشت سر او با همکاران دیگران حرف نزنید. غیبت بسیار ناپسند است زیرا علاوه بر تخریب شخصی دیگر، برای خود غیبت کننده نیز عواقب بدی دارد. حرف های شما شاید به گوش آن طرف برسد و این جا است که ناراحتی ها، کدورت ها، بدبینی ها و دشمنی ها آغاز می شوند.

در بوق و کرنا کردن عوض کردن کار: اگر از کار کنونی خود راضی نیستید و می خواهید آن را عوض کنید، لازم نیست به همکاران خود بگویید. هر وقت کار مناسب پیدا کردید از آنجا می روید و دلیلی وجود ندارد که آنها را در بوق و کرنا به همه اعلام کنید. شما می دانید که این مسائل در روابط عمومی می تواند بحران ساز شود. بنابراین همیشه با روحیه و امید به کارتان نگاه کنید. بگذارید که این امید در سازمان منتقل شود.

منبع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران(شارا)