شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران : روابط عمومي، جامعه و اخلاق حرفه اي
پنجشنبه، 7 فروردین 1393 - 19:05 کد خبر:9709
واژه روابط عمومي هر چند به لحاظ مفهومي گستره وسيعي از ارتباطات انساني را شامل مي شود، اما معناي اصطلاحي رايج آن در عرف مديريت، عمدتا به روابط افراد با محيط با ميانجي گري سازمان هاي رسمي و موقعيت هاي تعريف شده و با وساطت رسانه هاي جمعي محدود شده است. توصيه هاي اخلاقي عام مستفاد از منابع ديني، اگر چه عمدتا به معناي اول روابط عمومي راجع است، اما با اندكي جرح و تعديل در تلقي دوم آن نيز جاري و ساري خواهند بود.

شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- زندگي اجتماعي نيازها و اقتضائاتي دارد كه براي تامين و نهادينه كردن آن، سازمان ها و موسساتي در پهنه جامعه اعلان موجوديت كرده و هر يك به تناسب به مجموعه اي از ضرورت هاي كاركردي تعريف شده، به صورت مستقيم و غير مستقيم پاسخ مي گويند.

 

از منظر سيستمي، هر سازمان به صورتي اجتناب ناپذير در طيفي از ارتباطات دروني و بيروني درگير خواهد بود. ارتباطات و كنش هاي سازماني نيز همچون ساير سنخ هاي كنشي از قواعد رفتاري و معيارهاي هنجاري متناسب و پذيرفته شده اي تبعيت مي كند كه در هر جامعه با محوريت الگويي گفتمان غالب فرهنگي و نظام ارزشي پذيرفته شده و ساير شالوده ها و بنيادهاي مرجع، استنباط و به صورت مجموعه ايي از دستورالعمل ها، قواعد، آيين نامه ها و شيوه نامه هاي هدايت گر رفتار، متضمن بايسته ها و نابايسته هاي عملي به صورت مدون و نامدون در اختيار كنش گران قرار مي گيرد.

 

در هر سازمان معمولا واحدي تحت عنوان روابط عمومي يا اسامي مشابه، با بهره گيري از فناروي هاي رسانه اي، متعهد به سامان دهي و مديريت چرخه هاي ارتباطي دروني و بيروني سازمان طراحي شده است. با توجه به تنوع و تكثر سازمان هاي اجتماعي و پوشش دهي عام به ساحت هاي مختلف زندگي اجتماعي، روابط عمومي تقريبا گسترده ترين و رسمي ترين نوع ارتباطات اجتماعي در جامعه شهري مدرن است و هركس بسته به موقعيت اجتماعي وگستره ارتباطات و تعاملات سازماني، روزانه، خواسته يا ناخواسته در انواعي از اين نوع روابط، درگير خواهد بود.

 

گروه ها و سازمان هاي غير رسمي يا فاقد استحكام و اتقان سازماني نيز هر چند به اقتضاي موقعيت ساختاري و ضرورت كاركردي، روابط عمومي اجتناب ناپذيري با محيط و دريافت كنندگان پيام ها و خدمات خود دارند، اما به دليل بافت سنتي، تنوع الگويي، ضعف ضابطه مندي سازماني، كميت معدود اعضاء، غلظت روابط عاطفي، محدوديت حوزه عمل، كيفي بودن كاركردها، بي واسطه بودن غالب ارتباطات؛ كمتر در معرض مداقه ها و كنكاش هاي پژوهشي علم ارتباطات و حوزه مطالعاتي «روابط عمومي» قرار گرفته است.

 

لازم به ذكر است كه واژه روابط عمومي هر چند به لحاظ مفهومي گستره وسيعي از ارتباطات انساني را شامل مي شود، اما معناي اصطلاحي رايج آن در عرف مديريت، عمدتا به روابط افراد با محيط با ميانجي گري سازمان هاي رسمي و موقعيت هاي تعريف شده و با وساطت رسانه هاي جمعي محدود شده است. توصيه هاي اخلاقي عام مستفاد از منابع ديني، اگر چه عمدتا به معناي اول روابط عمومي راجع است، اما با اندكي جرح و تعديل در تلقي دوم آن نيز جاري و ساري خواهند بود.
 

دانش آموخته حوزه علميه و عضو هيات علمي موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني ره

منبع مرجع: شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)