شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- مقالۀ پيش رو كه به قلم جك لينچ Jake Lynch و آنابل مك گلد ريك Annabel McGoldrickنوشته شده است حاصل پژوهشي در حوزۀ روزنامه نگاري صلح است. اين پژوهش نتايج آزمايشي را ارائه مي دهد كه در دو كشور استراليا و فيليپين انجام شده است و طي آن واكنش بينندگان را به اخبار تلويزيون كه (از پيش) به عنوان روزنامه نگاري صلح و جنگ رمز گذاري شده بودند مورد مطالعه قرار داده است.
در ابتدا از منظر مدل روزنامه نگاري صلح مجموعه معيارهايي در نظر گرفته شده بود كه بر مبناي آنها محتواي اخبار تلويزيوني موجود پخش شده در معرض آزمون و ارزشيابي قرار گرفت. از دو روش تحليل محتوا و تحليل گفتمان به عنوان فرآيندهاي موازي جهت آشكارسازي منابع بالقوۀ تأثير بر چارچوبهاي ذهني مخاطب براي هر خبر به صورت جداگانه استفاده شد. سپس از ميان اخبار متوني گزينش شده و براي مشاهده در اختيار شركت كنندگان قرار گرفته بود.
دادهها پيرامون پاسخهاي عاطفي بينندگان، از طريق پرسشنامههاي خود سنجي جمع آوري شده بودند. هم چنين در اين راستا مصاحبه هاي عمقي نيز با شركت كنندگان انجام گرفت. يافتهها حاكي از آن است كه تماشاي روزنامهنگاري صلح افراد را كمتر عصباني و هراسان ميكند و احساس همدردي و اميدواري بيشتري ايجاد ميكند. علاوه بر اين بينندگان اخبار مبتني بر صلح در تعارضات رخ داده به دنبال انداختن تقصير بر دوش ديگران نبودند (تنها «ديگري» را به عنوان مقصر در نظر نميگرفتند) و تمايل بيشتري به همفكري و تشريك مساعي در خصوص يافتن راهكار جهت حل مشكلات پيش رو داشتند.
منبع: شفقنا