شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- روزنامه‌نگار پيشكسوت و بازيكن اسبق فوتبال اين روزها براي گذران زندگي مسافركشي مي‌كند.
به گزارش شارا به نقل از شفقنا، در روزگاري كه قراردادهاي ميلياردي براي فوتباليست‌ها يك دستمزد معمولي محسوب مي شود و در دوراني كه هر روز شاهد حضور چهره‌هاي غيرورزشي و غيرفوتبالي به عنوان مدير در عرصه ورزش و فوتبال هستيم.
و در عصري كه ارزش‌هاي اخلاقي فقط شعار هستند و در عمل كمتر خبري از آن هست و ورزشي‌ها مدام در مصاحبه‌هايشان ديگران را تخريب مي‌كنند. گپ زدن با يك روزنامه نگار پيشكسوت كه زماني هم فوتباليست بوده مي‌تواند تنفسي در اين هواي نه چندان پاك، محسوب شود.
اين روزها گاهي اوقات يادمان مي‌افتد آدم‌هايي هم هستند كه براي اين فوتبال زحمت كشيده‌اند، آدم‌هايي كه كمتر كسي به يادشان مي‌افتد اينكه چه بوده‌اند و براي ورزش و رسانه‌ها در حد توان خودشان چه كرده‌اند.
محمد رزمجو يكي از اين آدم‌هاست. خبرنگار پيشكسوت و دبير سابق مجله معتبر و قديمي دنياي ورزش كه اكنون ديگر كمتر از او خبري مي‌بينيم و مي‌شنويم.
او در گوشه‌اي از اين كشور بزرگ و پهناور بدون هيچ جنجالي و با تكيه بر بازوان خويش روزي خود و خانواده‌اش را درمي‌آورد.
با دنده عوض كردن و چرخاندن فرمان تاكسي سفيد - نارنجي قديمي‌اش. حتي ديدن تاكسي پيكانش هم آدم را به روزگار دور مي‌برد.
رزمجو يكي از پيشكسوتان روزنامه‌نگاري كه اكنون با غيرت و شرافت و مردانگي راننده تاكسي شده و نان خود و خانواده‌اش را درمي‌آورد تا منت كسي را نكشد. شايد اين سرنوشت تلخ اغلب روزنامه‌نگاراني باشد كه عمري با عزت و شرف زندگي مي‌كنند و از آلودگي‌ها دوري مي‌جويند!
شايد بهتر است بقيه روزنامه نگاران با خواندن حرف‌هاي اين پيشكسوت فكري به حال آينده نه چندان دور خود بكنند؛ روزگاري كه بعد از 20 و چند سال تلاش صادقانه و قلم زدن عاشقانه به دست فراموشي سپرده مي‌شوند!
گفت‌وگو با مردي كه ليسانس ادبيات دارد و ديپلمش را در سال 1352 گرفته مي‌تواند خواندني و جذاب باشد يا حداقل خواندن اين مصاحبه يادآوري مي‌كند كه در پشت پرده اين فوتبال پرهياهو چه آدم‌هاي با وجداني هستند كه اكنون در سكوت خبري كار مي‌كنند و از رفاقت نه تنها سوءاستفاده بلكه استفاده هم نكرده و نمي‌كنند تا خود را به درجات بالا برسانند و پست‌هاي مديريتي بگيرند.
براي مرداني چون محمد رزمجو، مردي و مردانگي و مشتي‌گري در اين روزگار هنوز قيمت دارد و ارزش برايشان صفرهاي حساب بانكي نيست بلكه مردي و مردانگي و جوانمردي به معناي واقعي نمرده است؛ آنهم در حالي كه حقوق بازنشستگي‌اش شايد به اندازه پول خرد ستاره‌هاي كاغذي اين روزهاي فوتبال نباشد.
در گفتار و ادبيات رزمجو هم هيچ نشانه‌اي از بي‌حرمتي حتي نسبت به آنهايي كه با او نامهربان بودند ديده نشد. شايد خواندن اين مصاحبه براي ستاره‌هاي امروزي دنياي فوتبال بد نباشد. از اين نظر كه ياد بگيرند به جاي تخريب و تحقير حريف و هم‌دوره‌هاي خود به گونه‌اي ديگر صحبت كنند و حتي در رفتارشان نيز صداقت كلامي موج بزند.
گفت‌وگوي فارس با محمد رزمجو دروازه‌بان اسبق پرسپوليس، روزنامه‌نگار و يك ايراني متعصب و متعهد را در تاكسي اش بخوانيد؛ اميدوارم اهالي رسانه با خواندن حرف‌هايش به افتخار صداقت اين مرد يادي و تجليلي در شان و شخصيت رزمجو و خانواده‌اش بكنند.
رزمجو حاضر نبود اين مصاحبه را انجام بدهد و مي‌گفت دوست ندارم تصور كنند كه مي‌خواهم با گفت و گو با رسانه‌ها خودم را مطرح كنم و آويزان كسي بشوم؛ اما در نهايت با اصرار ما و مشتي‌گري خودش حاضر به مصاحبه شد.
اما رسالت رسانه اي ايجاب مي كند كه به سراغ چنين افرادي بايد رفت و ناگفته هايي را به رشته تحرير درآورد. بايد نشان داد كه از اين سفر پر زرق و برق فوتبال كه عده اي ميلياردي مي برند و امرار معاش مي كنند، هستند كساني كه چند دهه از اين رشته نوشتند و چيزي هم عايدشان نشد.
آنهايي كه شب هايشان را در تحريريه به شب رساندند و حالا بايد در يك صندلي سفت بنشينند و در خيابان هاي شلوغ تهران رفت و آمد كنند و فقط با خاطرات خوش گذشته زندگي كنند.
