شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- چادر، لباس ملى ماست؛ چادر، پيش از آنكه يك حجاب اسلامى باشد، يك حجاب ايرانى است.
 پاساژ موسي‌ بن‌ جعفر(ع) قم سرزمين چادر‌هاي رنگي و مشكي است؛ با ورود به مغازه‌اي تنها با پرسيدن «چادر مشكي خوب چي داريد؟» طاقه‌هاي چادر است كه روي ميز چيده مي‌شود از قواره‌اي 500 هزار تومان تا قواره‌اي 50 هزار تومان، از قيمت‌ها و اين همه مارك ژاپني و كره‌اي گيج شده‌ام؛ به اين فكر مي‌كنم كه اين چشم بادامي‌ها براي عوض شدن مد چادر زنان ايراني نقشه مي‌شكند و هر روز يكي از چادر‌هاي ساده، براق، مات، طرح‌دار و... به بازار مي‌آيد.

مقام معظم رهبري در سال 1373 در جمعي از بانوان فرمودند: «مردم ما چادر را انتخاب كرده‌اند. البته ما هيچ وقت نگفتيم كه حتماً چادر باشد، و غيرچادر نباشد. گفتيم كه چادر بهتر از حجاب‌هاى ديگر است. ولى زنان ما مي‌خواهند حجاب خودشان را حفظ كنند. چادر را هم دوست دارند. چادر، لباس ملى ماست. چادر، پيش از آنكه يك حجاب اسلامى باشد، يك حجاب ايرانى است. مال مردم ما و لباس ملى ماست.»

بانوان ايراني‌ مدت‌هاست كه از چادر مشكي به عنوان حجاب استفاده مي‌كنند و در اين ميان مي‌توان گفت بخش اعظمي از بانوان استان قم از پوشش چادر استفاده مي‌كنند؛ اما هنوز بعد از سال‌ها پارچه چادر مشكي يك جنس وارداتي و ايران بزرگ‌ترين وارد كننده اين كالا در جهان است همچنين طبق آمار ستاد مبارزه با قاچاق كالا سالانه نزديك به 39 ميليون مترمربع چادر مشكي به‌صورت قاچاق وارد بازارهاي كشور مي‌شود.

از فروشنده مي‌پرسم چرا چادر ايراني نداريد، با خنده مي‌گويد: ايران و هيچ كشور مسلمان ديگري چادر مشكي توليد نمي‌كند چون صنعت توليد نخ مشكي براي توليد پارچه چادري نداريم.

عبداللهي از ديگر فروشندگان پارچه مي‌گويد: چند سال قبل كارخانه توليد پارچه چادر مشكي بافي احداث شد مدتي هم توليد داشت اما به دليل عدم مرغوبيت استقبالي از آن نشد و بعد از چند ماه تعطيل شد.

طبق اسناد و آمار، حداقل 40 ميليون مترمكعب در سال به چادر مشكي نياز است كه تنها دو ميليون متر مكعب آن توليد داخل بوده و باقي از طريق واردات تامين مي‌شود. اغلب چادرهاي مشكي در ژاپن و كره توليد شده كه فروشندگان داخلي با چند واسطه آن را از امارات وارد مي‌كنند كه به دليل وجود چندين واسطه تا به دست خريداران برسد قيمت آن افزايش چشمگيري پيدا مي‌كند.

از آن‌جايي كه توليد چادر مشكي با ضايعات همراه است صرفه اقتصادي توليد آن در ايران وجود ندارد از سوي ديگر براي توليد اين محصول نياز به مواد خاصي به نام «ديپ‌شيپ» است كه قابليت توليد آن در كشور نيست و بايد از كشورهايي توليد كننده يعني ژاپن و كره وارد شود؛ اين ماده عمق مشكي را در پارچه چادر ايجاد مي‌كند كه گرچه واردات آن هزينه زيادي براي توليد كنندگان نداشته اما نقش كليدي از نظر تكنيكي و كيفيتي در توليد چادر مشكي دارد.

نزديك به هفت سال قبل خبر نخستين تكنولوژي توليد چادر مشكي در كارخانه «ايران مرينوس» قم اعلام شد، اين كارخانه در يك پروژه تحقيقاتي موفق به بافت پارچه چادري مشكي و دسترسي به تكنولوژي رنگ اين پارچه شد كه بعد از مدت كوتاهي توليد آن متوقف شد؛ شركت كرپ‌ناز كرمان، حجاب شهركرد و ناي‌زرين خوانسار از ديگر كارخانه‌هاي توليد چادر مشكي در كشور بودند كه فعاليت اين كارخانه‌ها نتايج قابل توجهي نداشت.

دبير اتحادي صنف قماش فروشان قم مي‌گويد: نبود صنعت توليد پارچه چادر مشكي در كشور ناشي از نبود دستگاه‌هاي به‌روز و تكنولوژي مناسب است زيرا پارچه چادري مشكي به ظرافت زياد و نخ مرغوب و رنگ ثابت نياز دارد و توليدات كارخانه‌هاي فعال در اين زمينه به دليل نداشتن كيفيت و دوام با استقبال روبه‌رو نشد.

عليرضا حائري، دبير انجمن صنايع نساجي كشور از واردات سالانه 20 هزار تن پارچه به ارزش 98 ميليون دلار در كشور خبر داده و گفته است: سود واردات پارچه چادري مشكي مانع توليد آن در كشور مي‌شود زيرا در اين صورت منافع افرادي به خطر مي‌افتد.

در سال گذشته خبر احداث كارخانه توليد چادر مشكي با 19 ميليون يورو اعتبار در شهركرد منتشر شد اما تاكنون توليدات اين كارخانه روانه بازار نشده و پارچه فروشان از وجود آن بي اطلاع هستند.

***

با وجود اينكه بارها به اين‌ پاساژ آمده‌ و رفته‌ام اما اين بار فرق مي‌كند حالا يك دغدغه دارم، من به عنوان يك زن ايراني كه پوشش چادر را انتخاب كرده‌ام چرا نمي‌توانم از توليد ملي كشور خود استفاده كنم و چه كساني از اين ناتواني سود مي‌برند دلالان، تجار، بازاريان و يا دست‌هاي پنهان؟