شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- تغيير رخ داده در سياست خارجي احمدي نژاد روحاني در واقع در مناطق سفيد و قرمز و سبز بوده است. اولي سراغ موضوعاتي مي رفت كه ربطي به ما نداشت. اين كه هيتلر يهوديان را در كوره آدم سوزي انداخته يا نينداخته منفعتي براي ما نمي افزود و بحث آن تنها حساسيت ايجاد كرد. دولت قبل اصرار داشت مناطق قرمز را پررنگ تر كند و به عكس آنچه در اين ميان كم شد يا گم شد منطقه سبز بود. خسارت بار تر اين كه دستگاه ديپلماسي و شخص وزير را هم اگر مي خواستند بر اين مناطق سبز تاكيد كنند تخطئه مي كردند.
به گزارش شارا به نقل از عصر ايران، اين روزها سياست خارجي و بحث ديپلماسي به موضوع روز رسانه ها و حتي جامعه بدل شده است. شخص وزير خارجه ايران هم با مصاحبه ها و صفحه فيس بوك خود نقل محافل شده است. اصول گرايان راديكال اما ابراز نگراني مي كنند كه از اصول سياست خارجي جمهوري اسلامي عدول شود و دكتر ظريف نيز بارها توضيح داده عدول از اصول در كار نيست.

اما مگر چه اتفاقي رخ داده كه جست و جوي منافع ملي از راه ديپلماسي عجيب جلوه كرده است؟ آيا وزارت امور خارجه ايديولوژي را كنار گذاشته و به استراتژي روي آورده است؟ پيشينه اما گواهي مي دهد چندان هم ايديولوژي گرا نبوده ايم كه اگر بوديم در مناقشه پاكستان و هند بر سر كشمير جانب اسلامي قضيه (پاكستان) را مي گرفتيم اما نگرفتيم يا در جنگ آذربايجان و ارمنستان بر سر قره باغ از طرف ارمني حمايت نمي كرديم يا از روس ها مي خواستيم به سركوب مسلمانان چچن پايان دهد.

ديپلمات هاي قديمي مي گويند ميان هر دو كشور كه در عرصه ديپلماسي حضور و با هم رابطه دارند سه منطقه وجود دارد:
 
-منطقه سفيد كه شامل موضوعات و مقولاتي مي شود كه به هيچ يك از طرفين ارتباط ندارد. مثل موضوع قطب جنوب در روابط ايران و امارات! نه نفعي بر يك يا دو طرف مترتب است و نه زياني.

- منطقه قرمز كه شامل موارد اختلاف دو كشور مي شود. ايران با عراق بر سر اروند رود يا ايران و افغانستان بر سر هيرمند و همان مثال ايران و امارات كه موضوع جزاير سه گانه منطقه قرمز آن را شكل مي دهد.

- منطقه سبز نيز شامل هم پوشاني هاي دو كشور مي شود. كما اين كه ايران و آمريكا بر سر حذف صدام حسين در عراق و طالبان در افغانستان به توافق رسيدند و دكتر ظريف نيز در خاطرات خود در كتاب  «آقاي سفير» تصريح مي كند در قضيه افغانستان اروپايي ها به دنبال بازگرداندن ظاهر شاه به تخت سلطنت بودند و ايران و آمريكا از گزينه حامد كرزي حمايت مي كردند.

ميان دو كشور هر سه منطقه ممكن الوجود است. كما اين كه ميان ايران و آمريكا هر سه منطقه را مي توان ديد.

تغيير رخ داده در سياست خارجي احمدي نژاد روحاني در واقع در مناطق سفيد و قرمز و سبز بوده است. اولي سراغ موضوعاتي مي رفت كه ربطي به ما نداشت. اين كه هيتلر يهوديان را در كوره آدم سوزي انداخته يا نينداخته منفعتي براي ما نمي افزود و بحث آن تنها حساسيت ايجاد كرد. دولت قبل اصرار داشت مناطق قرمز را پررنگ تر كند و به عكس آنچه در اين ميان كم شد يا گم شد منطقه سبز بود. خسارت بار تر اين كه دستگاه ديپلماسي و شخص وزير را هم اگر مي خواستند بر اين مناطق سبز تاكيد كنند تخطئه مي كردند.

تفاوت بارز نگاه دولت كنوني با گذشته در نوع نگرش به منطقه سبز و تلاش براي كم رنگ كردن منطقه قرمز و وقت تلف نكردن بر سر منطقه سفيد است. هيچ يك از اين سه نيز واجد قداست خاصي نيست.

منتقدان بيش از سياست به تفكيك رنگ ها نياز دارند.بخشي از مشكلات از تداخل رنگ حاصل آمده است.