شبكه اطلاع‌رساني روابط‌عمومي ايران (شارا) || روابطعموميهاي كه رفتارهاي كارآفرينانه دارند به منظور ارتباط اثربخش با مخاطبان نيازمند نظام پيش تدبيري و گاهي منطبق با تغييرات پيوسته داخلي و خارجي هستند و تغييرات را به عنوان نقطه عطفي در فعاليت هاي خود مي دانند تا از اين طريق از فرصت هاي كه به دنبال اين تغييرات ايجاد مي شوند به نحو شايسته اي بهره برداري نمايند. اين يادداشت به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه چرا برخي روابط‌عمومي ها از عملكرد بهتري در ارتباط با ذينفعان در تحقق استراتژي مخاطب محوري برخوردارند؟ بررسي ها نشان مي دهد اين عملكرد مي تواند ناشي از اتخاذ رفتارهاي كارآفرينانه اي باشد كه با استفاده از ايده ها و همچنين كشف يا خلق فرصت ناشي از ايجاد تغييرات در محيط درون و يا برون سازمان روي مي دهند.
همانطور كه مي دانيد گرايش به كارآفريني در همه اركان سازمان ارتقاي عملكرد و رشد سازمان را در پي خواهد داشت و در اين خصوص فهم درست تشخيص رفتار و نيازهاي مخاطبان در آينده، پيش نياز مهمي در جهت گيري راهبري- ارتباطي يك روابط‌عمومي موفق است كه البته بروز برخي از عوامل، شناخت مخاطب را براي روابطعموميها بسيار سخت كرده و رفتار مخاطبان را به شدت تحت تاثير و تغيير قرار داده است.
همانگونه كه اشاره شد، تغيير عامل اصلي در ايجاد فرصت است كه از آن جمله مي توان به فراواني تغييرات در روندهاي اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي، مخاطبان هوشمندي كه آگاهي جامعي از انتخاب هاي خود دارند، ظهور و بروز تغييرات جديد در بستر فناوري اطلاعات و ديجيتالي شدن، گسترش تعاملات با ذينفعان ديگر، تغيير سلايق در راستاي كاهش هزينه ها و جلوگيري از اتلاف وقت و رفاه بيشتر، فردي سازي بيشتر خدمات، تغيير در نحوه ارائه خدمات، تغيير در سطح تحصيلات و آموزش، ارتقاي سطح سواد افراد جامعه، تحليلگر بودن مخاطبان، داشتن اطلاعات و معلومات ناشي از گسترش شبكه هاي اجتماعي و پيام رسان ها اشاره كرد.
از فرصت تعاريف متعددي وجود دارد كه در يكي از مهمترين آنها فرصت را مجموعه اي از شرايط مي داند كه ايده را مطلوب و امكانپذير مي نمايد. در نوع نگاه به فرصت دو جريان فكري عمده وجود دارد البته در هر دو نظريه (كشف و خلق فرصت)، هدف كارآفرين، كشف، ارزيابي و بهره برداري از فرصت است. اما اين دو ديدگاه فرضيات متفاوتي درباره ماهيت و منشاء فرصت دارند. اعتقاد به عيني بودن ماهيت فرصت و در نظر گرفتن منشاء بيروني براي فرصت، منجر به شكل گيري ديدگاه كشف فرصت مي شود، كه نقش كارآفرين را كشف فرصت هايي مي داند كه در محيط شكل مي گيرند در مقابل ديدگاهي كه ماهيت فرصتها را ذهني و منشاء شكل گيري آنها را تجسم خالق كارآفرين مي داند، پايه شكل گيري ديدگاه خلق فرصت مي شود، كه معتقد است فرصتها در نتيجه اقدام كارآفرين و طي يك فرايند يادگيري رفت و برگشتي خلق مي شوند.
همانطور كه اشاره گرديد هدف كارآفرين در انجام رفتارهاي كارآفرينانه، كشف، ارزيابي و بهره برداري از فرصت هاست و تغييراتي كه بعضي از آنها عنوان گرديد خود مهترين عامل در كشف و يا خلق فرصت هاست كه روابطعموميهاي كارآفرين به عنوان يكي از مهمترين اركان سازمان نمي توانند در رصد رويدادها، روندها، وقايع و رخدادها به راحتي از كنار اين تغييرات كه خود منشاء ايجاد فرصت ها هستند عبور كنند و به عنوان يكي از مهمترين وظايف خود مي بايست به درك، شناسايي، تجزيه و تحليل و در نهايت بهره برداري از اين فرصت ها با نوآوري، به معناي معرفي محصولات و خدمات جديد، روش هاي نوين ساختار سازي و سازماندهي و در نهايت اصلاح و بهبود فرايندهاي عملياتي با هدف مخاطب محوري اقدام كنند.
مخاطب محوري در روابط‌عمومي ها به عنوان يك فعاليت راهبردي، گامي اساسي در راستاي ايجاد يك نظام مديريتي است كه تمامي فعاليت ها را حول مخاطب يكپارچه و منسجم مي نمايد. روابط‌عمومي مخاطب محور يك روابط‌عمومي با برنامه است كه پيشاپيش امور، رويدادها و روندها حركت مي كند و به سطح مشاور مديريت ارتقاء مي يابد و در تعيين سياست ها و خط مشي هاي سازمان مشاركت مي نمايد. اين روابط‌عمومي تقويت درك متقابل با مخاطبان را هدف خود قرار داده و با اعتماد به نفس و استدلال، منطق قوي ضمن صيانت از منافع ذينفعان، با تدوين راهبردهاي ارتباطي گام هاي اساسي در جهت اطلاع رساني و اطلاع يابي با ارايه محتواي فاخر و جديد با رويكرد مخاطب محوري بر خواهد داشت.
روابط‌عمومي مخاطب محور همواره تغييرات را رصد كرده، خواست ها، نيازها و گرايشهاي مخاطبان سازمان را تشخيص داده و به مديران سازمان انتقال مي دهند و با ارائه مشاوره هاي تخصصي به سياستگذاران سازمان سهم قابل ملاحظه اي در تدوين سياست ها و برنامه هاي اجرايي سازمان ايفاء نموده و با كشف، ارزيابي و بهره برداري از فرصت ها و نوآوري در همه ابعاد، كليه فعاليت هاي روابط‌عمومي را حول مخاطبان خود يكپارچه مي نمايند. در اين صورت است كه روابط‌عمومي ها مي توانند با بهره گيري از فرصت ها رفتارهاي كارافرينانه داشته باشند و از شكل و ساختار روابط‌عمومي سنتي به يك ساختار راهبردي در سازمان خود تبديل شوند.
انتهاي پيام/