شبكه اطلاع‌رساني روابط‌عمومي ايران (شارا)-|| در نشست دهه يكم فوريه 2005 گروهي از مدرّسان تاريخ كه برخي از آنان تاريخ نگاري هم مي كنند در شهر رُم، از ضعفِ رسانه ها در خبررساني و ناقص بودن خبرها انتقاد و گفته شده بود كه اين ضعف خبررساني و دست كم دادن سر نخ به مورخ، كار تاريخنگاري را پُرزحمت و دشوار كرده است.

در توضيح اين انتقاد بايد گفت: از فوايد خواندن تاريخ، مروركردن رويدادهاي گذشته ـ علل و نتايج آنها و آگاهي از تجربه گذشتگان با هدف خودداري از تكرارشان است. فوايد ديگرِ مرور در تاريخ دريافت پند و هشدار و ترس از قضاوت آيندگان است. بنابراين، گزارش رويداد روز (خبر) بايد مشروح و دقيق باشد تا كار مورخ آسان گردد و اين، روزنامه نگار است كه بايد در همان روز وقوع، رويدادها را با نهايت دقت و امانتداري جمع آوري كند و به دست «ثبت» دهد كه اگر كار او كامل و دقيق نباشد (كه در دهه هاي اخير نبوده است) نسل هاي بعدي محكوم خواهند بود كه بي خبر بمانند و اشتباهات گذشته را تكرار بكنند.

 رويدادي كه امروز مي توان آن را به آساني نوشيدن آب به دست ثبت داد (تنظيم و منتشر كرد)، فردا و فرداهاي دور تنها با مشقّت و صرف وقت و هزينه مي شود آن را از لابلاي يادداشت هاي اداري، خصوصي و ... به دست آورد، تكميل كرد و اين بار به عنوان يادآوري و هشدار ارائه كرد. چرا در دهه هاي اخير ثبت همه رويدادها به همان صورتي كه اتفاق مي افتند دشوار است؟، براي اينكه هر مقام داراي مشاور تبليغاتي شده است (روابط عمومي كه گاهي يك خبرگزاري بين المللي است)، كه رويدادها را برحسب منافع و مصالح «مقام» تحريف و مطرح مي سازد و يا اينكه در دهان او مي گذارد تا بيان دارد، يعني نطق مقامات را هم همين ها (نطق نگاران) تهيه مي كنند كه اصطلاحا «مصنوعي» است.

چرا با اين همه ابزار ارتباطي و اطلاع رساني، مردم امروز از حقايق بي اطلاع مي مانند و به همين صورت آيندگان؟، زيرا كه واقعيت ها و همه رويدادها به آنان داده نمي شود. رسانه ها پر از خبر و مطلب است ولي همه اش تشريفات، اطلاعيه، اعلاميه و تبليغ، آمار نادقيق مصلحتي و شرح ديد و بازديد هاي رسمي و ....
 

براي مثال: در سابق در ايران، هر ماه ميزان پول در گردش و متوسط بهاي كالا با تحليل و تفسير انتشار مي يافت؛ در پايان هر سال جزئيات درآمد حاصل از نفت اعلام مي شد، هر هفته شمار پرونده هاي وارده و مختومه شده دادگستري و نوع آنها به نظر مردم مي رسيد، جزئيات بودجه و دخل و خرجها با تفسير و تحليل منتشر مي شد و در كتابخانه ها در دسترس بود، متن قوانين مصوب پارلمان و مصوبات شوراي وزيران و بخشنامه هاي وزارتخانه ها، جزئيات مربوط به معاملات دولتي (مزايده و مناقصه ها)، انتصابات و نقل و انتقالهاي اداري و تغييرات شركتهاي غير دولتي و مسافرت هاي خارجي مقامات به طور روزانه به چاپ مي رسيد و .... 

نقل اين مطلب بدون ذكر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان كيهاني زاده) ممنوع است زيرا كه نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

منبع: iranianshistoryonthisday