شبكه اطلاعرساني روابطعمومي ايران (شارا)-|| يك پژوهش نشان داده است كه استفاده از گوشي هوشمند براي يادداشتبرداري و تنظيم زنگ هشدار و يادآوري، ممكن است نه تنها مهارتهاي حافظه شما را از بين نبرد، بلكه كاملا برعكس به بهبود مهارتهاي حافظهتان كمك كند.
كارشناسان پيش از اين نگران بودند كه اتكاي بيش از حد به فناوري براي ذخيره چنين اطلاعاتي ممكن است به «زوال عقل ديجيتال» منجر شود و توانايي مغز براي حفظ اطلاعات را بدتر كند.
با اين حال، پژوهشگران دانشگاه كالج لندن دريافتهاند كه وابستگي به گوشيهاي هوشمند همچون يك «حافظه خارجي» در واقع ميتواند به افراد كمك كند چيزهاي بيشتري را به خاطر بسپارند.
اين مطالعه كه در مقياس كوچك [انجام شد] شامل ۱۵۸ داوطلب بين ۱۸ تا ۷۱ سال بود. اين پژوهش نشان داد كه استفاده از دستگاه [هوشمند] نه تنها به افراد كمك ميكند تا اطلاعات ذخيره شده در دستگاه را به خاطر بسپارند، بلكه [با اين روش] اطلاعات ذخيره نشده را نيز به خاطر بسپارند.
[در اين آزمايش] از شركتكنندگان خواسته شد تا يك [بازي مربوط به] حافظه را كه محققان طراحي كرده بودند بر روي تبلت يا رايانهاي با صفحه لمسي، انجام دهند.
دوازده دايره شمارهگذاري شده به آنها روي صفحه نمايش نشان داده شد و وظيفه [شركتكنندگان] اين بود كه برخي از اين دايرهها را به چپ و برخي را به راست بكشند.
ميزان دستمزد آنها در پايان آزمايش، وابسته به تعداد دايرههايي بود كه به خاطر ميآوردند و به سمت درست صفحه ميكشيدند.
يك طرف صفحه نمايش [دايرههاي با] «ارزش بالا» نامگذاري شده بود و دايرههايي كه به اين سمت كشيده ميشدند ۱۰ برابر بيشتر از طرف ديگر ارزش داشتند.
هر شركتكننده در مجموع اين كار را ۱۶ بار انجام داد. در نيمي از آزمايشها، آنها مجبور بودند از حافظهشان استفاده كنند تا به خاطر بياورند كه كدام حلقهها را به كدام سمت بكشند، درحاليكه براي نيمي ديگر، مجاز بودند يادآوريهايي را روي دستگاه تنظيم كنند.
پژوهشگران دريافتند كه شركتكنندگان تمايل دارند از [عملكرد] دستگاه استفاده كنند تا به آنها يادآوري شود كه دايرهها را به سمت «ارزش بالا» بكشند.
زماني كه شركتكنندگان اين كار را انجام دادند، حافظه آنها براي [يادآوري] دايرهها ۱۸ درصد بهبود يافت. در مورد حلقههاي كمارزش، حتي در شركتكنندگاني كه هيچ يادآوري براي آن بخش تنظيم نكرده بودند نيز حافظهشان به ميزان ۲۷ درصد بهبود يافت.
دكتر سام گيلبرت، از موسسه علوم اعصاب شناختي «يو سي آل» (UCL)، نويسنده اصلي اين مقاله ميگويد: «ما دريافتيم وقتي كه افراد، اجازه استفاده از يك حافظه خارجي را داشتند، دستگاه به آنها كمك كرد تا اطلاعاتي را كه در آن ذخيره كرده بودند، به خاطر بياورند. اين موجب شگفتي ما شد كه متوجه شديم دستگاه، حافظه افراد را براي اطلاعات ذخيره نشده نيز بهبود ميبخشد.»
او در ادامه توضيح داد: «دليل آن هم اين بود كه استفاده از دستگاه باعث تغيير در روش [به خاطر سپردن] شد و افراد از حافظه خود بهجاي [ذخيره اطلاعات] كماهميت [تر]، براي ذخيره اطلاعات با اهميت استفاده ميكردند.»
زماني كه افراد مجبور بودند اطلاعات را [به تنهايي و بدون بهرهگيري از حافظه خارجي] به خاطر بسپارند، از ظرفيت حافظه خود براي به خاطر سپردن مهمترين اطلاعات استفاده كردند؛ اما زماني كه اجازه داشتند از يك دستگاه استفاده كنند، اطلاعات بسيار مهم را در دستگاه ذخيره ميكردند و بهجاي آن از حافظه خود براي [به خاطر سپردن] اطلاعاتي استفاده ميكردند كه اهميت كمتري داشتند.»
با اين حال، اين پژوهش هزينه بالقوه [ناشي از] استفاده از يادآورها در دستگاههاي ديجيتال را هم نشان داد.
هنگاميكه امكان تنظيم پيام يادآوري براي دايرههاي با ارزش [از شركتكنندگان گرفته شد]، آنها دايرههاي كمارزش را بيشتر از دايرههاي با ارزش بالا به خاطر ميآوردند.
اين [واقعيت] نشان ميدهد كه شركتكنندگان پژوهش، [وظيفه يادآوري] حلقههاي با ارزش را به دستگاه سپردهاند و سپس آنها را فراموش كردهاند.
دكتر گيلبرت ادامه داد: «نتايج نشان ميدهد كه ابزارهاي حافظه خارجي، كارايي دارند. استفاده از يك دستگاه حافظه خارجي برخلاف [اين تصور كه باعث ايجاد] «زوال عقل ديجيتال» ميشوند، موجب ميشود حافظه ما در به خاطر سپردن اطلاعاتي كه هرگز ذخيره نكردهايم، بهبود يابد.
اما ما بايد مراقب باشيم كه از مهمترين اطلاعات، نسخه پشتيبان تهيه كنيم. در غير اين صورت، اگر يك ابزار حافظه از كار بيفتد، چيزي جز اطلاعات كماهميت در حافظهمان باقي نميماند.»
منبع: Independent