شبكه اطلاعرساني روابطعمومي ايران (شارا)-|| طبيعي است با تغيير دولتها و استقرار وزيران جديد، تركيب مديران روابطعمومي وزارتخانهها و سازمانهاي دولتي و عمومي نيز دستخوش تغييرات شود. اگر انتصاب مديران جديد بر مبناي اصول و ويژگيهاي حرفهاي رقم بخورد، بهطور حتم اين تغييرات به نفع سازمان، مردم و ارتقاي روابطعمومي تمام خواهد شد و مديران تازهنفس و داراي انگيزه قوي قادر به برنامهريزي و اجراي برنامههاي خود خواهند شد. با تبريك و آرزوي موفقيت براي مديران جديد روابطعمومي، هفت توصيه يادآوري ميشود، شايد مفيد واقع شود.
۱ - تمام مديران قبل از ما با هدف بهبود كيفيت و اثربخشي بيشتر، مسئوليت پذيرفته بودند. از آنها بخواهيم تجربههايشان را در اختيارمان قرار دهند. سعي نكنيم همهچيز را از ابتدا خودمان تجربه كنيم. به اقداماتي كه مستند كردهاند رجوع كنيم و به مستند كردن اقدامات خود در طول دوران مسئوليتمان وفادار باشيم.
۲- روابطعمومي بخش بسيار مهمي از سازمان است اما همه سازمان نيست. تلاش نكنيم بار مسئوليت تمام واحدهاي سازماني را به دوش بكشيم. با اين كار فقط بار مسئوليت روابطعمومي را سنگينتر و حركتش را كُندتر ميكنيم. اين موضوع با همكاري و هماهنگي با ساير واحدها در منافات نيست.
۳ - بسيار گفته و شنيده ميشود كه مديران ارشد به روابطعمومي اهميت نميدهند. به نظر ميرسد اين گزاره، پرتكرار و تا حدي خستهكننده شده است، آن هم در زمانهاي كه روابطعمومي و ارتباطات نقش پررنگشان در دستيابي به اهداف سازماني را هر روز بيش از گذشته به رخ ميكشند. روابطعمومي حرفهاي با مجموعهاي از توانمنديهاي علمي و عملي، قادر به جلب نظر مديران ارشد براي پيشبرد برنامههاي حرفهاي خود خواهد بود.
۴- مراقب باشيم به ورطه روزمرگي نيفتيم. گستردگي كار و مسئوليت روابطعموميها از يك طرف و گذشت سريع زمان، باعث بيتوجهي به برخي از كارهاي ضروري و نيازمند به مطالعه و وقتگذاري بيشتر ميشود. اولويتبندي و تعهد به انجام دو يا سه كار بنيادين را در طول مدت مديريت خود فراموش نكنيم.
۵ - به دلايل مختلف، از جمله سرعت تغييرات تكنولوژيكي، عدم انگيزه كافي و كيفيت بخشي از نيروهاي شاغل در روابطعموميها و ساختار بوروكراسي و عمدتاً مسئلهدار سازمانها، انجام همه امور و پاسخ به تمام توقعات ذينفعان، از عهده ما خارج است. برونسپاري بخشي از كارها ضروري و غيرقابلاجتناب است.
۶ – تا جاي ممكن خود و همكارانمان و حتي مديران ارشدمان را از طريق آموزشهاي مستمر، بهروز نگه داريم. كسب و ارتقاي مهارت و افزايش شناخت و آگاهي در خصوص مسائل جديد و يافتن راهحلها با آموزش مداوم نسبت مستقيم دارند.
۷ - اگر اهميت بهبود و افزايش كيفيت ارتباطات درونسازماني بيشتر از ارتباطات برونسازماني نباشد، كمتر نيست. در حال حاضر مسائل متعددي كه مهمترين آنها اقتصاد، شيوع كرونا و كاهش اميد و اعتماد به سيستمهاي دولتي است، بر رفتار كاركنان سازمانها نيز اثرات منفي گذاشتهاند. برنامهريزي و اقدام براي دستيابي به سطح مناسبي از ارتباطات درونسازماني را موردتوجه قرار دهيم.