شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران : پژوهشگران: تلفن هوشمند به مكان زندگي بشر امروز تبديل شده
سه شنبه، 21 اردیبهشت 1400 - 14:20 کد خبر:46950
انسان‌شناسان دانشگاه لندن در پژوهشي كه به‌مدت يك سال در ۹ كشور مختلف جهان صورت گرفته، دريافته‌اند كه گوشي‌هاي هوشمند احساسي شبيه «در خانه بودن» در افراد ايجاد مي‌كنند.
شبكه اطلاع رساني روابط‌عمومي يران (شارا)-|| پژوهشگران مي‌گويند مردم جهان همان احساسي را نسبت به تلفن هوشمند خود پيدا كرده‌اند كه پيش‌تر نسبت به خانه‌شان داشتند.
به گزارش شارا به نقل از يورونيوز، انسان‌شناسان دانشگاه لندن در پژوهشي كه به‌مدت يك سال در ۹ كشور مختلف جهان صورت گرفته، دريافته‌اند كه گوشي‌هاي هوشمند احساسي شبيه «در خانه بودن» در افراد ايجاد مي‌كنند.
«مرگ مجاورت» و چالش روابط انساني
دكتر دانيل ميلر، سرپرست اين پژوهش مي‌گويد: «گوشي هوشمند ديگر ابزاري نيست كه از آن استفاده كنيم، بلكه جايي شده كه در آن به‌سر مي‌بريم.» او مي‌افزايد: «جنبه منفي اين امر در روابط انساني آنجاست كه هر وقت، مثلا سر شام يا در وقت ديدار، يا به هنگام هر فعاليت دورهمي، كسي كه همراهش هستيم ممكن است ناگهان غيبش بزند و در گوشي همراش به‌خانه برود.»
پژوهشگران بروز چنين پديده‌اي را به‌هنگام تعامل رودررو «مرگ مجاورت» مي‌نامند. دكتر ميلر در اين باره مي‌گويد: «داريم ياد مي‌گيريم تا با اين خطر كنار بياييم كه حتي وقتي از نظر جسماني كنار همديگر هستيم به‌لحاظ شغلي، اجتماعي و عاطفي از هم فاصله داشته باشيم.»
اپليكيشن‌هاي چَت و گفتگو؛ هسته�" اصلي تغيير رفتار كاربر
پژوهشگران اين پروژه كه در كشورهايي نظير ايرلند، برزيل و كامرون انجام شده مي‌گويند يك عامل اصلي تغيير رفتار اخير، اپليكيشن‌هاي چت و گفتگو هستند چون براي اغلب كاربران، يك اپليكيشن اين‌چنيني معرف مهمترين كاربرد گوشي آنهاست.
«واتساپ» در برزيل، «وي‌چت» در چين و «لاين» در ژاپن فقط نمونه‌هايي از اين اپليكيشن‌ها هستند. در اين پژوهش تمركز ويژه‌اي بر بزرگسالان صورت گرفته تا بازه آماري منحصر بر جوانان و نوجوانان نباشد و به‌نوعي كليت جامعه بشري را در بر بگيرد.
خانه‌اي همراه اما نه چندان امن
پژوهشگران مي‌گويند گوشي‌هاي هوشمند از نظر زمان‌بَربودن نه‌تنها براي خانه، بلكه براي محيط كار نيز نخستين تهديد موجود به‌شمار مي‌آيند.
دكتر ميلر مي‌گويد: «ما در گوشي‌هايمان هميشه در خانه‌ايم. شبيه حلزون‌هايي شده‌ايم كه خانه‌شان را در جيب‌شان اين‌سو و آن‌سو مي‌برند.» اما تفاوت اين خانه با خانه واقعي آن است كه چندان جاي امني به‌شمار نمي‌آيد چون فرد هرگز از دسترس شبكه‌هاي اجتماعي، ارتباطات كاري و غيره در امان نيست.
در گزارش اين پژوهش آمده است: «با گوشي هوشمند، ممكن است كارفرما انتظار داشته باشد كه كاركنان حتي پس از پايان ساعات كاري با محيط كار خود در تماس بمانند.»
سرپرست اين تيم پژوهشي در انتها مي‌گويد كه نتايج چنين تحقيقي نبايد سبب شود كه جنبه‌هاي سازنده و كارساز تلفن‌هاي هوشمند را ناديده بگيريم، جنبه‌هايي نظير نزديك‌كردن اعضاي خانواده‌اي كه دور از هم زندگي مي‌كنند، كمك به رعايت بهداشت و سلامت و نيز ايجاد فضايي براي تبادل نظر سياسي.