شبكه اطلاع رساني روابطعمومي يران (شارا)-|| بهطور كلي، براي ايجاد و تقويت روحيه خودآموزي در ميان كاركنان سه توصيه زير قابل اجراست:
۱- توجه به نادانستههاي خود: براي بسياري از افراد پيش خواهد آمد كه در حين بحث و گفتوگو با ديگران متوجه شوند كه برخي مسائل را نميدانند و از موضوعاتي سردرنميآورند. در اينگونه موارد، ميتوان با يادداشت موضوعاتي كه درباره آن اطلاعي ندارند، براي آموختن در آينده برنامهريزي كنند. همه افراد براي پيشرفت نيازمند آن هستند كه در موضوعاتي كه ضعيف هستند بهتر شوند و بدترين كار اين است كه ضعف و نقص خود را ناديده گرفته يا بر روي آن سرپوش بگذارند تا در محل كار خود زيرسوال نروند. بنابراين، بهتر است با نقاط ضعف و نادانستههاي خود با آغوشي باز برخورد كرده و به فكر رفع و به حداقل رساندن آنها باشند.
۲- سرمايهگذاري براي يادگيري، با اختصاص زمان زياد: يادگيري نيازمند صرف زمان زيادي است، پس اين اطمينان خاطر را بايد به كاركنان داد كه اجازه دارند، هر چقدر وقت لازم است براي يادگيري چيزهاي جديد اختصاص دهند و يادگيري بر انجام كارهاي روزمره آنها برتري و اولويت دارد. علاوه براين، بايد كاركنان را تشويق به جستوجوي ديجيتالي در ارتباط با موضوعات كاري كرد تا از اين طريق بتوانند نرمافزارها و سيستمهاي جديد مربوط به كار خود را شناسايي كنند يا در رسانههاي اجتماعي همسو با وظايف شغلي خود عضو شوند و مقالات و كتابهاي مرتبط را مطالعه كنند.
۳- ورود به عرصه عمل: بهترين ايدهها و دانستهها تا زماني كه به عمل در نيايند و كاربردي نشوند، فايدهاي نخواهند داشت و باعث پيشرفت نخواهند شد. برخورد قهرآميز مديران ناشي و بيتجربه با شكستهاي كاري كاركنان به شدت به روحيه نوآوري و جسورانه عمل كردن كاركنان ضربه ميزند و فرصتهاي يادگيري بسياري را در درون سازمان از بين ميبرد. بنابراين، تا آنجا كه ممكن است بايد به كاركنان امكان داد تا ايدههايي كه در ذهن دارند را عملي ساخته و از شكست اقدامات خود نترسند و بدانند كه آموختههاي پيشين در صورت عملي شدن بهثمر خواهند نشست و به يادگيريهاي جديد منتهي خواهند شد.
بهطور كلي، مديران و رهبران سازمانها بايد به ياد داشته باشند كه هر كدام از كاركنان آنها داراي سبك يادگيري خاص خود هستند و نميتوان به همه افراد به يك شكل آموزش داد و انتظار يادگيري يكسان از آنها داشت. يكي از بهترين و كاربرديترين روشها براي تقويت يادگيري در افراد اين است كه آنها را در موقعيتهاي كاري جديد قرار داده و اين امكان را بهوجود آورد تا مهارتها و تواناييهاي مختلف خود را در موقعيتهاي جديد بهكار ببندند. اين اقدام سازمان به بهترين شكل ممكن به كاركنان ثابت ميكند كه فرصت يادگيري و پيشرفت براي همه آنها فراهم است و سازمان در كمك به آنها براي كاملتر شدن، جدي و مصمم است.
مترجم: سيدحسين علويلنگرودي
منبع:Strategic Management Journal
https://donya-e-eqtesad.com